okunur korkusuyla günlük tutamayanlar

çocukluk sonundan ergenlik sonuna kadar yaklaşık 4-5 yıl boyunca tuttuğum. bazen yazmayan kalemlerle sadece kalem ucunun bıraktığı izler sayesinde okunabilen 4-5 defter dolusu günlüklerimi getirdi aklıma.

okunmasın diye ne aksiyonlar saklama gizleme planları yaptığımı ve ona rağmen yine de bulunup bazılarının okunduğunu da hatırlıyorum.

korkarak vazgeçmeyin. okunmasın diye mücadele edin tabi ki ama alın ve yazın. yıllar geçince gözattığınızda normalde hatırlayamadığınız birçok anıyı hatırlamanıza yardımcı oluyor.

ancak amacınız. günaydın günlük. elimi yüzümü yıkadım. kahvaltımı yaptım. okula ya da işe gidip geldim. akşam yemeği yedik. tv izleyip yattım tarzı günlük rutinlerinizi yazmaksa hiç yazmasanızda olur.