istanbul'da okunur ama yaşanmaz

uzunca bir dönem etkisini koruyan bir klişeydi bu.
şimdi de durum öyle mi acaba?

okumak da zor arkadaş, yaşamak hepsinden zor...

istanbulda yapabiliceğiniz en güzel şey istanbulu terk etmektir.

şuan ünv öğrencilerinin kafasında sıkça canlanan sorunsal. yurt, yemekhane falan filan bir şekilde okuyorlar. mezun olunca ne olacak.

iyi bir ünv den mühendislik mezunu birinin alacağı maksimum maaş 7-8 bin civarında. kiralar zaten 4-5 bin olmuş. faturası şuyu buyu çok zor ki o 7-8 bin maaşı alabilecek olanlar da yüzde 1 lik kesim. çoğu asgari ücret alacak yani siz düşünün.

7-8 bin para mı lan istanbul gibi yerde antenler. 10k aşağı maaşla bırak geçinmeyi yaşayamazsınız.

payidaht istanbul:

dünya tek bir ülke olsa idi, başkenti istanbul olurdu; cümlesinden hareketle, istanbul elbette yaşanası bir şehir. maddi konular insanları zorluyor tabiki; ancak bu istanbul'u "tu kaka" ilan etmek için haklı bir gerekçe değil. istanbul 'un hemen her yeri tarih kokan, tarih ile iç içe bir şehirdir. istanbul u daha iyi anlayabilmek için, ahmet ümit'in "istanbul hatırası" kitabının okunması önerilir. yedi tepenin ayrı hikâyesi, istanbul ile ilgili sikke ler eşliğinde anlatılıyor. genel olarak, ahmet ümit "komiser nevzat" (veya başkomiser) in ermeni sevgilisi veya kız arkadaşı ile olan diyalogu çerçevesinde istanbul un unutulan semtlerinde cinayet çözüyor. bu arada, kitabı okuyan kişilerde "tarlabaşı" gibi semtleri merak ediyor.
istanbul güzeldir.

yoo yaşanır, siz fakirsiniz diye yaşayamıyorsunuz sadece. istanbul'u sevmeyenler uzaklaşsa çok daha güzel yaşanır da işte bir parazitlik var, halledemediler bu durumu.
öğrenciliğini bilmem.