terk edilme korkusuyla yalnızlığı yeğlemek

sütten ağzı yanan kişinin yoğurdu bile hiç yememesi misali, birkaç kez terk edilme bahtsizligina uğramış şahsın aldığı radikal ve dramatik karar. genelde geri dönüşü yoktur ve ölümcüldur.

korkak insanların kaçış noktasıdır. öleceğiz diye yaşamayalım o zaman.
ben aşık olacağım kadın beni terk edecek diye o kadını aramıyorum. yalnızlığı yeğliyorum. korkağım. kendimle çelişiyorum evet.

yalnızlığının onu terk etmeyeceğini bilen kişinin yapacağı eylemdir. terk edilmekten korkuyorsa eğer onu terk etmeyecek yegane şeyi bulmuştur. yalnızlık bir tercihse eğer oldukça iyi bir şeydir şahsıma göre siz istediyseniz nedeni pek göze batmaz bence.

hayat o kadar kısa değil diyeceğim başlıktır.
belki sevdiğin seni 5 gün sonra terk edecek. ama sen 3 gün sonra öleceksin. yaşamaya değer... ki sevdiğin gerçekten sevdiğinse ; yarın gideceğim dese bugün sarılıp uyursun.

yalnızlık hiç bu kadar hak edilmiş olmamıştır. oysa yine deneyip, yine yenilmek, her seferinde daha güzel yenilmek varken kalbi kafese tutmak insana eziyet.

kalp kırıldıkça, gözler ıslandıkça hissediyor insan yaşadığını.

ölüm korkusuyla hayatı yaşamamak gibi.

bazı insanların kalbi hiç kırılmamış sanırım. yalnız kalmamak için herkese yanlayan bir karakter değilim en azından. olduğum gibiyim.

güven vermeyen birisi varsa durumu hızlandırırsınız. hatta karşılıklı yarışa dönebilir. o terkedeceğine ben edeyim durumu olur ve yalnızlığı tercih edersiniz.

korkarak nereye kadar yaşayabilirsin ki? bu biraz nasılsa ölecem deyip bir köşede oturup beklemeye benziyor. kimsenin hayatında ilk ilişkisi baki olmuyor, yani oran versek yüzde donsan dokuz falan diyebiliriz. bu sebeple illa terkedileceğiz önemli olan güzel anılar biriktirebilmek, azıcık da anı yaşayabilmek. emin olun insan terkedilmenin ayrılığın her türlüsüne alışıyor, hayattan kaçamayız sözlük!

tek eşlilik çıkmazı.

korkuyorsanız yani o kadar, çok eşliliği de tercih edebilirsiniz.

birisisizi cepte görüyor ve artık sallamıyor mesela, bu duruma kafamız attı hemen diğerine yönleniyoruz o ise anında ‘slm cnm çok güzelsin bugün :)’ diyor. böylece egomuz hak ettiği övgüyü alıp bizi rahatlatıyor.

içsel battaniyesel olaylara girmemek lazım. kimse kimseyi derinsell anlayamaz o olsa olsa derisel olur.. insanın kendi iç yolculuğu bile kendini anlamaya yetmeyecek kadar uzun, bi bakmışsın 70 yaşına girmişsin elde baston. hala yalnızlıktan dem vuruyorsun belini tutup.

çok takmamalı. şunu bilin ki önemli olan teş şey anılar biriktirmektir. anı biriktirin sallayın yalnızlığı.

açın bir bira ve gevşeyin, şu saatte içiyorsam kime ne. kim’leri sallayın.

gazlayalım gitsin arkadaşlar.

aksiyona gerek yok düpedüz duralım demenin bir diğer çeşidi.biraz haklılık payı olduğu gibi çokça kaçırılacak durum mevcuttur içinde.

terk edilmekten yeğdir. o korkuyu size veren insandan bir halt olmaz zaten.

kaçıngan bağlanma stilim var diyorsun yani. en iyisi bir stilist bulup bunu değiştirin. yalnız sıkılırsınız sonra.

çok saçma bir eylem. yaşamadan ne yaşayacağını nerden biliyorsun? belki terk edilmeyeceksin, belki sen terk edeceksin. geçmişte birisi sana bunu yaşattı diye, geleceğe kendini kapatmak kadar sakat bir düşünce yapısı yok. yalnızlık da zaman zaman güzel bir şey, onu inkar etmiyorum ama geçmişte yaşanan şey yüzünden, özel olarak tercih edilmesi yanlış. hayır bir de oldu ki terk edildin, ne bu dünyanın sonu tribi? kimse hayatının merkezi olamaz. bir şekilde çıktıysa hayatından, güle güle.

terk edilme, anlaşarak ayrılma, boşanma hayatım gerçeği. hatta aldatılma da hayatın gerçeği. bunlara hazırlıklı olmak gerekir. aslında hiç aldatılmayacak gibi ilişki yaşayıp, her an terk edilecek gibi hazırlıklı olmak gerekir. bu tabi ki paranoyakça bir önlem değil. ayarı tutturabilmek güçlü bir zihin, biraz tecrübe büyük ölçüde erdem isteyen davranıştır.

“beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna. tedirgin etme beni. bu sefer geride bir şey bırakmadım. tasımı tarağımı topladım geldim. neyim var neyim yoksa ortaya döktüm. beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim. bir kere çavuş olduktan sonra bir daha amelelik yapamayan zavallı köylüye dönerim. beni uyandır.”
― oğuz atay, tutunamayanlar

başka da bişey demeye gerek yok gibi.

yalnız kalmakta terk edilmek kadar acı vericidir. en azından elinizde bir iki güzel gün kalsın.

terk edilmek acıtır evet ama küçükken yürümeyi öğrenirken de çok düştük, canımız yandı sonra öğrendik nasıl ayakta durabileceğimizi. aynı böyle bence. sevdikçe ve bittikçe öğreniceğiz bazı şeyleri. yoksa öyle kenardan hayatı izler, yaşamaktan korktuğumuz için nefes alıp vermekten öteye gidemeyiz.

yalnızlığı secerim.. hiç çekemem.

20li yaşlarda olanlar çok biliyor ya herşeyi korkak deyip duruyorlar. gelin 34 yaşına 4-5 defa terkedilin o zaman görürüm sizi. korkaklık değil bu yorgunluk. hep baştan başlarsın çabalarsın sonra sonuç aynı olur. sonra ne uğraşacağım dersin ve yalnızlığa kendini atarsın. bende isterim sevdiğim birisi olsun emek verelim hayatı yaşayalım. ama yok işte 10 sene evvel bitti bu işler. şimdi herkes herkesi tüketme peşinde.