agresif mali müşavir yazar profili

normal sözlük'te yazmak.

bende olmayan tahammül türü.

başlarda sevmiştim burayı, samimi ve sıcak gelmişti ama geri zekalısı o kadar çok ki hangisine ne diyeceğimi şaşırıyorum artık. burada son günlerim muhtemelen, kendimi akıl hastanesine yatırmadan gitmeliyim.

artık şaşırmadığımız durum.

15 yaşındaki kız, 20 yaşındaki erkekle sevgili oluyor. kızı silahla vurduktan sonra kendine sıkıyor.
ben suçu kıza atamam çünkü katili olacak piçin 24 suç kaydı olduğunu bilmeme ihtimali çok yüksek. ayrıca, 15 yaşındaki bir kızın mantıklı düşünüp ona göre erkek seçmesini de bekleyemeyiz. çevresi, ailesi uyarabilir belki.

kadınların seçimlerini eleştirmeden önce "24 suç kaydı olan gelmişini geçmişini silktiğimin dışarıda ne işi var?" diye sormalıyız.

sagopa kajmer & kolera eseri.

mevsimler gibisin, değişirsin,
ya beni üşütürsün, ya yakarsın...
kendimden her gün parça koparıyorum,
ama sen bunu nerden bileceksin yavrum?

dün, eski iş arkadaşımla görüştüm. benden 8 yaş büyük, 36 yaşında. yaklaşık 2 yıldır hayatında biri var. özellikle sordum, "sevgili misiniz?" diye, "evet" dedi. 1 ay önce 3 kadın* tatile gitmişler ve denizde 2 erkekle tanışmışlar, sohbet muhabbet derken instagramdan da takipleşmişler. istanbul'a geldiğinde de biriyle "arkadaşça" görüşmüş ama adamın arkadaşlıktan fazlasında istekli olduğunu anlayınca görüşmeyi kesmiş. o kadar normal bir şeymiş gibi anlattı ki şok oldum. tabi sevgilisinin bunlardan haberi yok. bunu sevgilisi yapsaydı, aldattığını söyleyip terk ederdi muhtemelen, o kadar tanıyorum kendisini. "madem normal bir şey, neden sevgiline bahsetmiyorsun veya buna normal gözle bakan biriyle sevgili olmuyorsun?" diye soramadım tabii. "hımm" diyip gülümsemekle geçindim. sevgilisinin de borçları varmış, onları ödeyip birikim yapmadan evlenemezmiş, o yüzden adamla ilgili soru işaretleri varmış kafasında. anlayamadığım şey şu: evlenmeyi düşünüyorsun, borçları var diye sevgilinle evlenmiyorsun ama tatilde erkeklerle tanışıp görüşüyorsun. sen evlenilecek bir insan mısın ki "borçlar" senin kafanda soru işaretleri oluşturuyor? ve 2 yıldır süren bir ilişki. neden hâlâ görüşüyor o zaman? bir de bana ilişki tavsiyesi verdi. "sen bana tavsiye verme ablacım" demek istedim ama diyemedim.

böyle hikayeleri görüp duydukça, insanlardan da ilişki yaşamaktan da soğuyorum. ben mi sığ düşünüyorum, anlayamadım. flört ediyor bile olsam, başka bir erkekle tanışıp görüşmem, buna normal gözle bakamam. hiçbir zaman 1'den fazla flörtüm olmadı, çünkü doğrusunun bu olduğunu düşünüyorum ve aksi "aldatma" gibi geliyor bana. sanırım bunu yapan çok fazla insan var ve çoğu gizliyor. nasıl güvenip de evlenmeyi düşüneyim? fazlasıyla soğudum zaten.
tabii ki benim gibi düşünen insanlar da var ama denk gelmek çok zorlaştı artık. ben bu çağın insanı değilim sanırım.

alttaki tanıma edit: kimin kaç flörtü ya da sevgilisi olduğu beni ilgilendirmez zaten. benim yargıladığım şey, karşı taraf yapsa kabul etmeyeceği şeyi kendisinin yapması ve benim böyle bir şeyi doğru bulmadığımı bile bile ilişkiler hakkında tavsiye vermesi.
tabii ki herkes özgür, isterse 100 tane sevgilisi olsun, bana ne?! evlilik düşünüp de böyle şeyler yapması, sevgilisinin borçlarını büyük bir şey olarak görüp de başka erkeklerle tanışıp görüşmesini küçük bir şey olarak görmesi hoş değil. ki bunu habersiz yapıyor, gizliyor. dürüstlükten, güvenden bahseden bir insanın yapacağı şeyler bunlar olmamalı. benim "eleştirdiğim" şey bu. iki cinsiyet için de sağlıklı bir evlilik olmayacağına işarettir "benim için". evlilik böyle bir şey değil "bence".

uyuşturucu bağımlılığından kurtulmaya çalışan gencin bir gününü anlatan, norveç yapımı dram filmi.

çok sakin ilerliyor, izlerken sıkılmıştım ama merak da ettim, izletiyor kendini. sonunun öyle olacağını düşünmemiştim nedense, izleyenlerin aksine.

intihar düşünceleri olan birinin izlememesi tavsiye edilebilir sanırım. duygusal olarak kötü olduğum bir dönemde izledim ama beni etkilemedi. sanırım ben biraz daha inançlıyım, yaşam konusunda. tabi herkes aynı direnci gösteremiyor, anlamak lazım.
siz yine de yaşamayı sevdiğiniz bir dönemde izleyin. çevrenizde bu düşüncede olan birini anlamada ve yardım etmede faydası olabilir.

kızarmış acı biber yerken çay içmek.

şu an ağzım dilim yanıyor, hatta yüzümün bir kısmı uyuştu ama yemeye devam ediyorum. acı sevgim sorgulanamaz.

5 aydır bu sözlükteyim, tüm mesajlar duruyor. insanlara güvenmediğim için her şey kanıt niteliğinde benim için.

biz evde içmedeyizzz

özdemir asaf şiiridir.

...
evet, ağlamaklı oluyorum, demdir bu.
hani, kurşun sıksan geçmez geceden,
anlatamam, nasıl ıssız, karanlık...
ve zehir-zıkkım cıgaram.
gene bir cehennem var yastığımda,
gel artık...

denemeler
montaigne

travma yaşayacağını anlayıp da erkenden stres yapma durumu diyebiliriz.

sık sık yaşarım, hiç eksik olmaz, sağ olsun.
böyle bir hastalık yokmuş sanırım, psikolojiye katkım olursa ne mutlu bana. belki bunun farklı bir ismi vardır ama böylesi daha hoş geldi, çekti beni içine.

attila ilhan şiiri.

cinlisophie ukdesi.

grup munzur'un şarkısı.

altıncı koğuş, anton çehov

birçok şeye hevesimin kalmadığını söyleyebilirim.

5 yıl öncesini düşünüyorum, gerçekten mutluydum ve enerjiktim. işe gidip gelirken 3 saatim yolda geçiyordu, onu da değerlendirip kitap okuyordum veya müzik dinliyordum. cumartesi yarım gün çalışıyordum, pazar sevgilimle/arkadaşlarımla görüşüyordum. birikim yapıyordum, kaygım yoktu.
bir de şimdiye bakıyorum, o zamana göre daha az çalışıyorum ama daha çok yoruluyorum. cumartesi pazar evdeyim ama dışarı çıkmak istemiyorum, görüşmek için yazanları erteliyorum. 2 günlük izin dinlenmeme yetmiyor. kafam dopdolu, boşalmıyor.
insanlara bakıyorum, gerçekten çok bozdular kendilerini. yeni insan tanımaya korkuyorum. her gün birbirinden kötü haberler de her şeyden uzak durmama sebep oluyor. güvenmek, inanmak istemiyorum kimseye. bir daha üzülmek, hayal kırıklığına uğramak istemiyorum.

istediğim hayat bu değil ama mecburmuşum gibi hissediyorum. gelecekte güzel şeyler olacağına inanıyorum ama bunu söylerken bile gülesim geliyor. gerçekten inanıyor muyum yoksa kendimi mi kandırıyorum yine?

tükenmişlik sendromu var sanırım ve tek başıma olmadığıma eminim.

şaka gibi olay gerçekten.
buradan

bir doktorun, özellikle de devlet hastanesinde çalışan bir doktorun "ben hasta seçiyorum, teşhircilere bakmıyorum" demeye hakkı yoktur. göbeği açık diye "çıplak" olduğunu söylemiş bir de.
tam tersi olsaydı, başörtülü veya çarşaflı birine bu muamele yapılsaydı, nasıl tepki verirlerdi? gerçi siz eşlerinizin, kızlarınızın erkek doktora gitmesine izin vermiyorsunuz dimi? e sen niye doktor oldun o zaman pezevenk? ne diye vergi veriyoruz, kimin vergisiyle geçiniyorsun p!ç?
diplomasının iptal edilmesi gerekiyor demek istiyorum ama varlığı bile şüpheli.*
ülkenin geldiği hâle bak. yazık.

"beni türk hekimlerine emanet edin." diyen atamın kemikleri sızlıyordur. her gün, her saniye sızlıyordur ya zaten...

hoşça bak zâtına, kim zübde-i âlemsin sen.*

- şeyh galip

bıyık önemli tabii ki.*