agresif mali müşavir yazar profili

- böğürtlen kışı

(bkz: 01)

hasretinden yanıp tutuştuğum ama bir türlü gidemediğim şehir.

kaymaması için uğraşılması gerekir.

"arkadaşım: pazar günü n'apıyorsun, görüşelim mi?
bne: bi bakayım, müsaitsem sana dönüş yapayım."

(bi bakayım = yol 3 saat sürse, 4 saat de görüşsem 7 saat yapar. o 7 saatin 3 saati kitap okusam, 4 saat de dizi/film izlesem, daha mı iyi hissederim acaba?)


sürekli gezip dolaşan biri olmadım ama eve de kapanmadım hiç. son 1 yıldır bu sınırın yavaş yavaş kaydığını fark etmeye başladım. şimdi istanbul'daki tüm müzeleri araştırıyorum, sırf evden çıkayım diye.

help!

murat ali ersan tarafından yazılan roman.

imkansızdır benim için.

tanışma aşamasında bunu öğreneceğim için, hoşlanma aşamasına geçemem zaten. kitap okumayı sevmeyeni ben de sevmem. isterse masaya çıkıp tepinsin.

çok zor ama tek istediğim bu.

çabuk sinirlenen, gerilen biri olmak istemiyorum. şartlar buna izin vermiyor ama kendimi zorluyorum. hayatıma alacağım insanın da sakin biri olmasına özen gösteriyorum. çünkü kavga, gürültü istemiyorum artık. huzur istiyorum sadece. sorununu sakince anlatabilen insanlara imreniyorum. istediğim bu, bana bundan lazım diye bağırasım geliyor. bunu bile bağırarak dile getirmem...

evet, ancak sakinliğini koruyabilen insanla yaşayabilirim. gergin insan, sakin insana baka baka sakinleşir. tam zıttı olursa, üstüme toprak atın!

14-15 yıl öncesinde bende de vardı ama yeme durumuna gelmedim hiç. deniz kumu yemek istiyordum, sanki ağız sulandıran bir tadı varmış gibi geliyordu. bir kere de anneannemin mezarından alınmış toprağı görünce tadına bakasım gelmişti ama durdurmuştum kendimi. "demir eksikliği olabilir" dendi ve demirim düşük çıkınca iğne yazmıştı doktor. o iğneyi çok sevmiştim, bacağımın üstüne basamıyordum acıdan ve zevk alıyordum bundan. annem, "taksiye binelim, ağrın var gibi, yürüme" diyordu ama ben acıdan zevk aldığımı belli etmemek için çok ağrım olmadığını söylüyordum. ağız ve mide hariç, tıbbi acıları seviyorum sanırım.*

yapma, yanarız.

kadın yazarlar için açılmış, erkek yazarlar için de ben açayım.

(bkz: kalubela (yazar))

günlerdir bakıp bakıp duruyorum, mükemmel fotoğraf seçimi.

"beni vur, yeter ki o şarkıyı açma" dediğim, hüngür hüngür ağlamadan dinleyemediğim, sözlerinin yusuf hayaloğlu'a ait olduğu ahmet kaya şarkısı.

ah, senin ellerine uzanamam, yerdeyim
o masum hayallere varamam, ölmekteyim

oysa ben bu gece yüreğim elimde,
sana bir sırrımı söyleyecektim
şu mermi içimi delmeseydi eğer,
seni alıp götürecektim

yorgunum, uykusuzum, üstüne üstlük regl oldum ama sahil-kitap-kahve üçlüsüne hayır diyemeyeceğimi bilir beni tanıyanlar ((:

(kaplumbağayı sormayın, göz zevki için aldım yanıma)*

eczacım, egzamam* için dermovate kremi önermişti ama pek iyi yorum göremeyince bıraktım, elidel'e başlayacağım bugün. kortizon içermediği için daha güvenilir geldi. işe yararsa, edit yapacağım.

budur:

#3593357

ben bu tanımı şimdi gördüm, çok özür diliyorum*

ben de sana gıcık olana gıcığım ve saçını başını yolarım bundan sonra!*

saygılı, düzgün erkektir.

az önce instagram'da yapay zekayla yapılmış bir video izledim:
muhabir: neden böyle giyindiniz? (pembe gelinlik giydirilmiş erkeğe)
erkek: kız arkadaşım "yazma" dedi, yazmadım.

bu video beni bile çok rahatsız etti, erkekleri düşünemiyorum. yazmasını istemediğiniz birine "yazma" dersiniz. çocuk gibi, yazma diyip ısrarla yazmasını beklemeyin.

ki zaten olması gereken de yazmamasıdır. böyle yapa yapa erkeklerin takıntılı ruh hastası olmasına sebebiyet veriyorsunuz. "yazma dedi, naz yapıyor, yazmalıyım o zaman" diye düşünerek saplantılı hale geliyor ve sonrasını da biliyorsunuz zaten. hiç mi haber izlemiyor, gündemi takip etmiyorsunuz? neden doğrusunu yapan erkekleri "prenses" diyerek aşağılamaya devam ediyorsunuz? yanlış yapıyorsunuz.

sözlük editörüne aşık olma durumu.

uyarı mesajı da olsa o kadar çok mesaj atıyor ki ilgisinden dolayı aşık oldum. eminim ki amacı kendine aşık etmek değildir ama duygularıma engel olamıyorum, ben de böyle biriyim, ne yapayım? ilgiye düşmeyen var mı aramızda?

sen yaz diye, alıntı özelliğini kullanmayıp tırnak içinde tanımlar gireceğim. bu ilgiden, senden uzak kalamam artık, üzgünüm.*

giderek zorlaşan, hatta belki de imkansızlaşan şey.*

bazen çok iyi insanlara denk geliyorum, 30 yaşından büyük olup da evlilik, çocuk düşünen insanlara. madem istiyor, neden evli değil ya da ciddi ilişkisi yok? diye kendi kendime düşünmeye, sorgulamaya başlıyorum. ister istemez, bir sorunu olduğunu düşünüyorum. ben mi çok yanlış açıdan bakıyorum acaba? sonra da diyorum ki lan salak, şurada senin de 30'a 2,5 yılın var ama ne evlendin ne de ciddi ilişkin var. kötü biri misin sen? hayır. yani mükemmel değilsin ama kötü de değilsin. o zaman anlıyorum ki bazı insanların karşısına o insan çıkmıyor. bazı insanların karşısına hep kötüler çıkabiliyor. e bunun sonucu ne oluyor? iyi biri çıkınca da sorguluyoruz, altında bir şey vardır diyerek geri çekiyoruz kendimizi. işte bu yüzden evlilik zorlaştı, imkansızlığa doğru gidiyor. üzücü.

tabi bir de ekonomik zorluğu var, ona hiç girmiyorum, biliyorsunuz zaten.

hakikaten şaşırılacak durumdur.

ablamın nişanı için teyzem geldi mersin'den. "biraz kal gelmişken, istanbul'u gezdirelim" dedim, "oğlum rahatsızmış, gideyim" dedi. "aa neyi var?" diye sordum, ishalmiş... "ishalse tuvalete gitsin" dedim, çok sinirlendim artık. bahsettiğim erkek de 30 yaşında. 30! ayrıca, babası da evde.

"siz böyle alıştırıyorsunuz, sonra da evlendiği kadınlar onlara hizmet etmek zorundaymış gibi davranıyorlar. kazık kadar adamlara çocuk gibi davranmayı bırakın, sonra kimse evlenmedi diye ağlıyorsunuz. kim evlenir böyleleriyle?" dedim, çok da güzel dedim. kızıp kovdular beni ama olsun, söylenmesi gerekeni söyledim.

belki konudan bağımsız oldu biraz ama eğer teyzem geç giderse, ergen gibi trip atıp tavır alacağına eminim. çünkü daha önce yaşandı bunlar.

bazı erkekler gerçekten büyümüyor. bunun suçlusu da en başında aileler, böyle alıştırdıkları için. teyzem gelmeden önce yemek yapıp dolaba koymuş, pirinç pilavı yapmak için görüntülü arıyor falan. şaka gibi. karnını doyurmasını da bilsin 30 yaşında!

"başlangıç", "yeni bir işe başlama" anlamlarına gelen, almanca kelime.