agresif mali müşavir - en çok favorilenen tanımları (2. sayfa)

fyodor mihayloviç dostoyevski okuyan insandır. bunlardan biri de benim.

5 kitabını okudum, daha da okuyacağım. bana katkısı çok fazla dostoyevski'nin. ayrıca, dostoyevski okuyup da anlayan insanlara saygım büyüktür. karamazov kardeşleri okurken kendimden geçmiştim. bkz;

kahveden ziyade, masanın ağırlığı...

diğer adı "kraliçe".

diziden kovulmuş. bence kendi açısından iyi oldu. böyle insanlarla çalışıp da onlara para kazandırmamak en iyisi. umarım çok daha iyi dizilerde/filmlerde rol alır.

şöyle bir şey olabilir mi? (:

günaydııııınn! herkese mutlu sabahlar ve huzurlu perşembeler diliyorumm (:

duyduğuma göre, gece burada kıyamet kopmuş ve dahil olmam için yolumu gözleyenler olmuş :d uyuyordum, özür dilerim :((

"yeter la" yazdığım için, tekrardan özür diliyorum. asıl amacım, biraz özlemek istemekti *

istediğiniz kadar fotoğraf atın, beğeneceğim ulan! (ağlamaktan helak oldu)

ciddi tanım yazmayın da eğlenmeye bakın.

neyse... bu çocuğu bulana 500.000,00 euro nakit vereceğim *

ortağı çıkarma kararı verdik, firma artık sadece bize ait olacak. umarım olaysız bir şekilde hallolur her şey.

ortak iş yapmak kötü, ak*li biriyle yapmak daha da kötü. her gün sövüp sayıyordum, en büyük streslerimden biriydi bu p*çle çalışmak.

bi tebrikler favı alırım (:

hiç yapmadım, yapmam.
hayatında olmamam, en büyük intikam olur zaten.

çünkü %95 pişmanlık dönüşü oldu, o yüzden böyle konuşabiliyorum. kabul ettiğimde de pişman olmuştum. bitmişse bitmiştir, zorlamamak lazımmış. exten next olmaz gerçekten.

zeytinyağı+limon+pul biber ile kahvaltının vazgeçilmezi.

"ben ne yaşıyorum ya?" diyebilirsiniz.

7-8 aylık bir ilişkim olmuştu. ailem alevi, ben ateistim. çocuk teist ama babası imam, annesi çarşaflı. kardeşleri de imam ve ilahiyat okuyor. o kadar yani, düşünün. ailesi farklı şehirdeydi, yalnız yaşıyordu. ailesi benim açık olduğumu öğrenene kadar her şey mükemmeldi. fotoğraflarda görmüşler herhalde... çocuğa bir anda "neden kapalı biriyle evlenmeliyiz?" diye youtube videosu geldi babasından. yan yanaydık, o anki şoku asla unutamıyorum. konuştu, "başörtülü değil ama inançlı" diye yalan söyledi. alevi/ateist olduğumu öğrenseler, kafayı yerlerdi herhalde. aradan 1 hafta geçti, imam ya da ilahiyat okuyan kardeşi yanına geldi. sonraki gün soğuk davranmaya başladı. ya beynini yıkadılar ya da çok fazla baskı yaptılar, bilemiyorum. sadece "soğuk davranmana gerek yok, ailen için bitirmek istiyorsan bitirelim" dedim, "doğrusu bu gibi" dedi, bitti.

benim ailem de bu konuda çok katı, asla bu kadar koyu inançlı aileyi kabul etmez. ben bunu göze almıştım ama o alamamıştı. ondan sonra, hayatıma alacağım insanların ailesine de bakmaya başladım. çünkü sonuç bu oluyor. istediğiniz kadar "olmaz, karışamazlar vs." diyin. daha 7-8 aylık ilişkide bunu yapan, evlenince neler yapar? ayrıca, çocuk kapalı biriyle 1 yıl evlilik yaşamış, yürümemiş. ailesi istedi diye evlenmiş o zaman. kendi istediklerinin olmamasına rağmen bu kadar müdahale etmeleri komik. çocuğun hemen boyun eğmesi de ayrı komik.

"iyi ki daha fazla ilerlemeden bitmiş" diyorum. umarım bazıları için yeterli bir örnek olmuştur.

o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar
bırakılmasaydı eğer.

dayanılması o kadar da zor değildir,
büyük ayrılıklar bile, en güzel yerde başlatılsaydı eğer.

utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer.

yüz kızartıcı bir suç değildir hırsızlık,
çalınan birinin kalbiyse eğer.

korkulacak bir yanı yoktur aşkların,
insan bütün derilerden soyunabilseydi eğer.

o kadar da yürek burkmazdı alışılmış bir ses,
hiçbir zaman duyulmasaydı eğer.

daha çabuk unutulurdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.

belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine delice bakmasalardı eğer.

çabuk unutulurdu ıslak bir öpücüğün yakıcı tadı belki de,
kalp, göğüs kafesine o kadar yüklenmeseydi eğer.

yerini başka şeyler alabilirdi uzun gece sohbetlerinin,
son sigara yudum yudum paylaşılmasaydı eğer.

düşlere bile kar yağmazdı hiçbir zaman,
meydan savaşlarında korkular, aşkı ağır yaralamasaydı eğer.

su gibi akıp geçerdi hiç geçmeyecekmiş gibi duran zaman,
beklemeye değecek olan gelecekse sonunda eğer.

rengi bile solardı düşlerdeki saçların zamanla,
tanımsız kokuları yastıklara yapışıp kalmasaydı eğer.

o büyük, o görkemli son, ölüm bile anlamını yitirirdi,
yaşanılası her şey yaşanmış olsaydı eğer.

o kadar da çekilmez olmazdı yalnızlıklar,
son umut ışığı da sönmemiş olsaydı eğer.

bu kadar da ısıtmazdı belki de bahar güneşleri,
her kaybedişin ardından hayat yeniden başlamasaydı eğer.

kahvaltıdan da önce sigaraya sarılmak şart olmazdı belki de,
dev bir özlem dalgası meydan okumasaydı eğer.

anılarda kalırdı belki de zamanla ince bel,
namussuz çay bile ince belli bardaktan verilmeseydi eğer.

uykusuzluklar yıkıp geçmezdi, kısacık kestirmelerin ardından,
dokunulası ipek ten bir o kadar uzakta olmasaydı eğer.

ıssız bir yuva bile cennete dönüşebilirdi belki de,
sıcak bir gülüşle ısıtılsaydı eğer.

yoksul düşmezdi yıllanmış şarap tadındaki şiirler böylesine,
kulağına okunacak biri olsaydı eğer.

inanmak mümkün olmazdı her aşkın bağrında bir ayrılık gizlendiğine belki de,
kartvizitinde "onca ayrılığın birinci dereceden failidir" denmeseydi eğer.

gerçekten boynunu bükmezdi papatyalar,
ihanetinden onlar da payını almasaydı eğer.

ıssızlığa teslim olmazdı sahiller,
kendi belirsiz sahillerinde amaçsız gezintilerle avunmaya kalkmamış olsaydın eğer.

sen gittikten sonra yalnız kalacağım.
yalnız kalmaktan korkmuyorum da, ya canım ellerini tutmak isterse...

evet sevgili,
kim özlerdi avuç içlerinin ter kokusunu, kim uzanmak isterdi ince parmaklarına,
mazilerinde görkemli bir yaşanmışlığa tanıklık etmiş olmasalardı eğer!

- (bkz: can yücel)

bir yabancıyla karşı karşıya duruyordum. birkaç dakika sonra, aynaya baktığımı fark ettim.

şu an yaptığım şey. bağıra bağıra, güliz ayla'nın bahsetmem lazım şarkısını söylüyorum.

şu tarz başlıklar beni tilt ediyor.

bu başlığa göre, ben kadın değilim. neyse... ben, efendi ve hanımcı erkeklerin daima kazanacağını düşünüyorum. hanımcı erkeklere bakın, kendileri de eşleri de çok mutlu. hanımcı olmayan erkeklere bakın, sadece kendileri mutlu. "hanımcı olmayan erkek bencildir." demiş gibi oldum ama istediğimi savunabilirim. sonuç olarak, ben efendi ve hanımcı erkek kadınıyım. sen seversin, sevmezsin, beni ilgilendirmez.

an itibariyle favori yazarlarım arasına girmiştir.

#3499024 rica ederim. ben de çok teşekkür ediyorum <3

fikir özgürlüğü tanımayanlara, fikir özgürlüğü tanımayacağım tabii ki. bir kadının şeriatı istemesi kadar korkunç bir şey yoktur. umarım yönetilmek istediği gibi yönetilir.

"her gün fotoğraf atan yazarlar" başlığı açtığım için yaşadığım durum.

arkadaşlar, sakin olun! amacım yanlış anlaşılmak değildi. özür diliyorum. sözlüğe "instagram story" muamelesi yapılması rahatsız etti ve başlık açtım. hemen coşmuşsunuz. isteyen atsın tabii ki. eleştiri yapamayacaksam, söyleyin de pılımı pırtımı toplayıp gideyim!

fyodor mihayloviç dostoyevski'nin 1848'de yayımlanan, beni depresyona sokan kısa öyküsü. hayalperest bir adamın, dört günlük aşkını anlatıyor. birlikte bekliyor, üzülüyor ve paramparça oluyoruz. okuyun ama hemen sonra unutun. benim gibi günlerce, aylarca düşünmeyin. sakın düşünmeyin.

(bkz: pişman olacağı şeyler yapan insan)

pammuk gibi erkekler like <3