2 öne çıkan tanım
1.
benden bana
insan kendine geç kalabiliyormuş meğer;
en çok da aynaya bakarken.
ama yine de dönüyor insan,
en bildik kapıya—
benden bana.
devamını gör...
Falanlar fişmanlar..
son tanımları | başucu eserleri
insan kendine geç kalabiliyormuş meğer;
en çok da aynaya bakarken.
ama yine de dönüyor insan,
en bildik kapıya—
benden bana.
2.
yalnızlık kanında var
durup dururken nakaratını haykırıyorum bazen; sevdiğimi kanıtlar.
devamını gör...
3.
işe geç kalmak
zamanın bile beni beklemekten yorulduğu, benimse ona yetişmeye çalışırken kendi ayaklarıma dolandığım o tuhaf ritim bozukluğu. hafta içi üç alarm, bir motivasyon çöküşü, iki kez “bugün erken çıkacağım” yemini ve evden koşarak çıkmama rağmen yine de geç kalmayı başaran ben; cumartesi günü özellikle gecikmeye çalışırken atom saati hassasiyetiyle 09.00’da ofiste bitiveriyorum. lanet ben.
devamını gör...
4.
dinle
koşulsuz, iadesiz, hem sorgusuz hem sualsiz; yer yer sessiz ve vade farksız ‘severim seni’ temalı yumuş bir parça.
üstelik adrese teslim*
üstelik adrese teslim*
devamını gör...
5.
günaydın sözlük
niye yalan söylüyorsun şu anda. biz bunu seninle konuştuk. sen kahve içmeden de gayet ayılabiliyordun. bunu bana itiraf ettin. kendinde böyle bir özellik uydurduğun çıktı ortaya. biz bunu konuştuk, hı? - doğru.
devamını gör...
7.
tanrının sana ne söylemesini isterdin
"hadi yürü ya kulum, sebebi sorma.
belki başka baharlara..."
pardon, bunu avşar kızı demişti.
belki başka baharlara..."
pardon, bunu avşar kızı demişti.
devamını gör...
9.
anın fotoğrafı
hiçbir yere varmayan yolu yokuş muymuş yoksa zaten hiçbir yolu yok muymuş?
devamını gör...
11.
evlenmek için bir neden bırak
buna gerekçe aramak ya da kılıf bulmak bana lüzumsuz geliyor. huzurlu bir an düşün; beş dakika sürüyor ve aynı anda zihninize bu mesele düşüyor. işte o anın değerini bil. ya gidip imzanı at, meseleyi kapat ya da lütfen bu gereksiz tantanalarla var olanı da bozma.
devamını gör...
12.
sözlük yazarlarının söylemek istedikleri
içi değişmiyor aslında, yalnızca yolu değişiyor bazen. hadi bir de buradan yürüyelim; o yol yordu, biraz da bunu deneyelim. orası fazla taşlı, ayakkabıya uymuyor; kalbim de fazla kırgın hem sizin odanız dikenli, insanı hırpalıyor. yalpalıyoruz ama durmuyoruz; zaman gibi. başlangıçta duran da bitiriyor, koşan da.
peki nasıl varacaksın? dönüp baktığında, aştıkların koştuklarına değecek mi? ne fark edecek ki? bugün bir şey oldu. çok ses getirmedi belki ama bir şey koptu. eminim kimse duymadı. kopan bir fırtına mıydı yoksa çürümüş bir parçam mı, bilmiyorum. birimiz değişti… peki bu neyi değiştirir?
elbet varacağız.
peki nasıl varacaksın? dönüp baktığında, aştıkların koştuklarına değecek mi? ne fark edecek ki? bugün bir şey oldu. çok ses getirmedi belki ama bir şey koptu. eminim kimse duymadı. kopan bir fırtına mıydı yoksa çürümüş bir parçam mı, bilmiyorum. birimiz değişti… peki bu neyi değiştirir?
elbet varacağız.
devamını gör...
13.
artık şiir okuyan hiç kimsenin kalmaması
söz konusu yazın türüne dair tüm bilgim ancak parmağımla kaydırabileceğim kadar ile sınırlı olsaydı sanırım ben de sevmezdim. sevmeyene saygım var, ifade etmeyi başarabiliyorsa tabii.
devamını gör...
14.
beyaz yaka çalışanların hayali
gerçek dertleri olduğunu hayal ediyorlardır belki arada. nasıl, hiç mi?
devamını gör...
19.
hayat
bu aralar bir nasihat yerine, bin musibetle “bak, her şey öyle düşündüğün gibi değil” diyor bana. sağ olsun, durmayı da öğretti; onca zaman koştuktan sonra — ki koşarken fark etmiyor insan, arkasından kimsenin gelmediğini yahut eşlik bile etmediğini.
yaşayalım diye değil de, aydınlanalım diye varmış. bazı bilmeceler kaybolmak, bazı yokuşlar soluklanmak ve bazı insanlar zaten sadece bu iki sebep için geliyormuş ya dünyaya. bıraktım ben de.
bırakabilmek büyük nimet.
yaşayalım diye değil de, aydınlanalım diye varmış. bazı bilmeceler kaybolmak, bazı yokuşlar soluklanmak ve bazı insanlar zaten sadece bu iki sebep için geliyormuş ya dünyaya. bıraktım ben de.
bırakabilmek büyük nimet.
devamını gör...