işe geç kalmak

işe geç kalanı direk işten çıkarmalı yoksa adet edinir.
elmalar ve armutlar aynı sepete konmamalı.
çalışan sormaz mı işyerinin borcu mu var harcı mı var ?

zamanın bile beni beklemekten yorulduğu, benimse ona yetişmeye çalışırken kendi ayaklarıma dolandığım o tuhaf ritim bozukluğu. hafta içi üç alarm, bir motivasyon çöküşü, iki kez “bugün erken çıkacağım” yemini ve evden koşarak çıkmama rağmen yine de geç kalmayı başaran ben; cumartesi günü özellikle gecikmeye çalışırken atom saati hassasiyetiyle 09.00’da ofiste bitiveriyorum. lanet ben.

herkesin yapması gereken eylem. ne kadar geç kalırsak o kadar iyi.

yapmadığım şey. ya tam vaktinde ya da 10 dk erken giderim. geç kalarak harcayacağım süreyi ofiste oturup kahvaltı ederek geçirmeyi tercih ediyorum. bir gün, ofiste kahvaltı edemeyeceğim bi ortamda çalışırsam da, boş boş oturup çalışıyormuş gibi görünerek geçiririm.

işe geç kaldığınız zaman çok konuşuyorlar ama zamanında gidip iş yavaşlatmanın cezası yok. ispatlanması çok zor çünkü.*