ayka yazar profili

ne cesaret denilerek yüceltilmesi gereken ne de korkaklık denilerek hiçe sayılması gereken durumdur. bir tür çaresizlik, bir tür cinnet anı, bir tür bilinç kaybı anıdır. yaşamak, doğal iç güdümüzdür. bu çizgiden şaşıp intihara meyil etmek, bunu gerçekleştirmek bir sorunun olduğunun en büyük kanıtıdır. kişinin en büyük yardım çağrısıdır.

kaç kere izlediğimi hatırlamadığım ama film tavsiyesi verirken her zaman hatırladığım o film. bu baba-çocuk ilişkisi şu an dünyanın farklı bir coğrafyasında tekrardan yaşanıyor. çocuktur, eziyeti bile oyun olarak gösterebilirsiniz, inanırlar. her zaman.

kadınların regl dönemleri için kullanabilecekleri tüm ürünler.

özür de dilesek, jest de yapsak, ağzımızla kuş da tutsak onaramadıklarımızdır. mesela kalp kırıklığı. onarmaya çalışırsın ama illa bir yana döndüğünde batar. şahsi fikrim güvenin yıkılması daha beterdir. yeniden inşası mümkün gelmez bana. bitmiştir.

en temel faydası, soru sormayı öğretmesidir. sorgulamayı bilmeyen insan, geldiği gibi gider hayattan. varlığını anlamaz, özünü anlamaz, inançlarını anlamaz, evreni anlamaz... ve anlama çabasına girmez. felsefe, bir anlam çabasıdır. bitmeyen yoldur. ufku genişletir. bazen size cevap da verir, yol da gösterir. soruların cevaplardan daha mühim olması, cevapların olmadığı anlamına gelmemektedir.

sağlıksız bir ilişkinin göstergesi olabilir. çünkü esas olan şey "denge"dir.

güvenli alanından çıkmama isteğinden doğar. bazen iyi filmi aramam bile, aynı seriyi defalarca izlerim defalarca da keyif alırım. mesela yüzüklerin efendisi, hobbit.

eve çeki düzen veren kadındır, cinsiyet rolü olarak yüklenir bireye. bu yüzden de evin dağınıklığı, düzensizliği bizi rahatsız eder. burda yetiştirme tarzı müthiş önemlidir çünkü aslında erkek bebekler de ev işlerinde, düzeninde yardıma meyillidirler. eğer teşvik edilirse anneye destek olmak için hazırdırlar. burada anneler cinsiyet rolüne düzen tertip yüklemez ise bu dürtü yüksek ihtimal çok gelişmez. bu kız bebekler için de geçerli, büyüdükçe evin sorumluluğunu annenin sorumluluğunu görüp buna biraz daha fazla eğiliriz. çünkü birgün biz de anne olacağız ve anneler böyle yapar. rol yüklenmesi başarılı. tek faktör anne değil tabii, baba da erkek rolünde ilk örnek olur. mesela, baba evin düzenine katkıda bulunuyorsa ve çocuk bunu görüyorsa, bu davranışı kolayca aynalar.
tabii bu yargılar yüzeyseldir.

cinsiyetten bağımsız olan durum olduğu için kıyası mümkün olmayan şeydir.
bugün bu aldatılma meselelerinden can sıkkınlığım nirvanada. insan isen kardeşim sadakati biliyor olman lazım, karşındaki kişiden artık hoşlanmıyorsan cesur ol ve ayrılma kuvvetini kendinde bul! kimsenin hakkına girmeyin. bu normalleştirilecek bir durum değildir. ihanet, normal değildir. ders alınacak bir durum da değildir, olmaması gereken durumdur! olması gereken durum için ise sadece şeref sahibi olmanız gerekmektedir. şeref. eğer buna sahip değilseniz "şerefsiz" sıfatını samimiyetle kabul edip hayatınıza tek gecelik ilişkilerde devam edebilirsiniz. saygı duyarız.

iman noktasında zayıflık, inkâr varsa hiçbir anlamı olmayan iddiadır. teslimiyet, inanç ister gönül ister. siz alacağınız karşılığı maddi olarak ölçerseniz, tabii o karşılığı arayıp arayıp göremeyebilirsiniz. bu, karşılığın size verilmediği anlamına gelmez, ya verilmiştir fakat siz körsünüzdür ya da henüz verilmemiştir vaktini bekler.
herkes fikrinde hürdür.

almak kadar almamanın da doğal olduğu durumdur. son zamanlarda hediye işinin cılkı çıktı. ben ilkokuldayken her öğretmenler gününde, rahmetli dedemin topladığı beyaz kasımpatı buketini götürürdüm. öğrencilerim de bana kasımpatı getirse her sene tekrar tekrar dünyanın en mutlu öğretmeni ben olurum. ki staj döneminde bir öğrencimin verdiği küçücük şeker, hâlâ cüzdanımdadır çünkü o benim için büyük bir sevgi göstergesidir. biz hediye istemiyoruz, değerimizi maddiyatla ölçmüyoruz. çocuklarımızın tatlı tebessümü, sevgisi saygısı, gelişimlerini görmek hediyenin ta kendisi.

karanlıkta göremediğimiz için bilinmez bir boşluğun bizi sardığını hissedip savunmasız kaldığımızdan ötürü doğabilen korku. mesele güvende hissedip hissetmemek.
ben pek ışık sevmem, zifiri karanlıkta saatlerce oturduğum zamanlar olur.

profesyonel yardım alın. ve bundan önce depresyondan çıkmayı isteyin, çünkü isteği olmayan bir insanı olduğu noktadan öteye kimse itemez. önce siz kendinizi itin, kendinizi kımıldatamıyorsanız dahi dokunmayı deneyin. çok zor, biliyorum. ama inanın ileride ışık var. ben gördüm.

çoğu zaman da olayları çok fazla kişiselleştirip içselleştirdiğimiz için başaramadığımız durum. bunun tersini yaptığımızda hafiflemeyi öğreniriz.
mesela bazen bazı ilişkilerimiz saçma bir şekilde kopar, ters gider. dün seviliyordum, bugün neden nefretle karşılaşıyorum diye düşünebiliyor insan. en çok da artık bu durumları umursamıyorum. beni sevmiyor musun? tamam, olabilir. nerede mutluysan oraya git, sana hitap eden insanlarla birlikte ol. insandır, gelir geçer. hayattır, biter gider.

çocukken üzerimden atmakta çok zorlandığım yorgan. çocukluğumun çoğunluğu babaanne evinde geçti, yine de her gece o yorganı yüklükten çıkaracağımız zaman çok heyecanlanırdım. bu ağır yorganlar altında iyi ve derin bir uyku uyuyabilmenin bir sebebi de insanın kendini anne karnında hissediyor olmasıymış. bilinçdışı bir his. bir yerde okumuştum.

aslında cinsiyeti olmayan arzudur.

insani bir eylem. anlamsız şeylere anlam giydirmeye çalışmadığınız sürece iyidir.

cilt için müthiş bir yağdır. hücre yenileyici özelliği ile yaralara, lekelere çok iyi gelir. güvenilir bir kaynaktan temin etmeniz önemli ya da kendiniz yapacaksınız, burda da çiçeklerini toplayacak olursanız çiçeklerini ayırt etmede dikkatli olmanız gerekir. karıştırılabiliyor.

molla kâmil efendi'nin 300 sene kadar önce topraklarımızda yetiştirmeye çalıştığı ama macerasının sonu insanlarımızın cehaleti sebebi ile hüsranla bitmiş olan meyve; bütün ağaçları yakıldı. molla kâmil efendi de öldürüldü. tekrar avakado ile tanışmamız 250 yıl sonra oldu... çok severim, şu anda market poşetimde 4 adet bulunmaktadır.

"sanatın, doğanın iyi bir taklidi olabileceğini her kim görmek isterse resimdeki yüz buna örnektir." denilen bir eserdir. bu tablo, ölene kadar ressamı leonardo ile kalmıştır; ne modelin eline ne de iş verenin eline geçmemiştir. bunun nedeni henüz bilinmiyor.
giorgi vasari'nin anlatımına göre leonardo portreyi çizerken modele şarkı söyleyip oynamaları için ozanlar tutmuştur. bu da ressamın çalışma ortamını epey önemsediğini gösterir. nihayetinde model ne kadar rahat ise portre de o kadar doğal bir şekilde tuvale yansıyacaktır.
en dikkat çekici noktalardan biri de mona lisa'nın o samimi, masum, yarım tebessümüdür. bu tebessüme ressamın eskizlerinde de rastlanır.
meraklıları, "leonardo da vinci 500 görsel eşliğinde yaşamı ve eserleri" kaynağına başvurabilir. iş bankası yayınlarından çıkan bu seri gerçekten detaylı ve akıcıdır.