benzemezkimsebana yazar profili

kahve içip sevgilimin gelmesini bekliyorum.

bebek kokusu , masumiyet

sizi dinlemiyor, önemsediğiniz şeyleri önemsemiyor ise.

insanlar sadece seks yapmak için takılmıyor, vakit geçirmek zaman doldurmak için de takılıyor.

sadece bir erkek bir kadın ilişkisi içinde ele almayalım, zira bazı arkadaşlıklar da takılmak üzere kurulu.

derin nefes alıp hayatın geçici olduğunu düşünmek. ve her şeyin aslında önemsiz olduğunu.

net, pratik, dürüst ve adil olmak.

cennete gideceğimi düşünüyorum.

belki komikli şeyler benim hayatımda ciddi bir konudur. acil gülmeye ihtiyacım vardır mesela. ciddi konulardan kastımız nedir?
türkiye siyaseti mi dünya siyaseti mi?
konjonktürel durum mu jeopolitik konum mu? (bunlari havalı olsun diye yazdim)

hiç sevilmemis bir insanin varlığı mümkün müdür acaba? en azından insanı annesi sever di mi? annesi yoksa da biri en azından sevmiştir. hitleri bile sevdiler nitekim.

sevdiği tarafından sevilmemis kadının iç dünyası bomboktur. hele de sevildiğini sanıp sevilmediğini anlaması daha da vahim. iki alternatifte de hissettiğim duyguları yazayım madem merak edilmiş duygularımız.

sevdiğim bir adam vardı bir zamanlar beni sevsin diye çabaladıgim, onun beğendiği gibi olmak için kendimden vazgeçtiğim. iç dünyam sürekli vir savaş halindeydi. kendim olamamanın verdiği kisitlanmislik ile ona duyduğum hayranlığın vazgecmeme engel olması nedeniyle süregelen üretkenlik. nasıl yorucu, nasıl yıpratıcı allahim. ve nasıl büyük bir aptallık. çünkü zorla kimse kimseyi sevmiyor, aşkta zorlama olmuyor.

sevildiğimi sanıp sevilmediğimi öğrenmek çok daha sarsıcı. işte bunun yasını aylarca tuttum. değersiz hissettim. güvensiz hissettim. yorgun ve bitkin hissettim. kendime gelmem uzun sürdü. kimse kimseyi kandırmasın, yalan söylemesin.

ancak insan her koşulda iç dünyasını dengeye getirmeye ve yeniden başlamaya müsait. sevilmemis herkes gerçekten sevildiğinde iyileşiyor, cicek açıyor.

bana göre mükemmel bir şey. tamamen kontrol sende, düzen sadece sana ait. yalnız yaşamak yalnızlık değil, yalnızlık konuşabileceğin kimsenin olmaması.

size kendinizi çirkin ya da değersiz hissettiren kişi kendi içsel problemlerinden habersiz kişidir. inanın bana aslında çirkin ve değersiz olan siz değilsiniz. eğer öyle olsaydı zaten o kişi neden sevgili olarak sizle? çünkü kendi eksikliklerini görmeyi seçmiyor ve kendisine yöneltmesi gereken soruları kendine yoneltmeyip sizi aşağılamaya ve bu şekilde kırılan egosunu üstünüze basarak tamir etmeye çalışıyor.

yıllar yıllar önce... böyle bir sevgilim olmuştu, hatta 6 yıl nasıl olduysa katlanmisim bu şerefsize. demek benim de kendimi sevme konusunda problemlerim varmış o yıllar. sonra astik tabi şükürler olsun. ama insan birini sevdiği zaman onun sözlerine de inanıyor haliyle. bir ara kendimi inanılmaz çirkin ve aptal buluyordum.

zamanında iyi arkadaşlar edinmişim şükür ki gözümü açmama yardımcı oldular. tabi ki sonrasında yaşadıklarımızdan da ders çıkarmamız gerekiyor, yoksa aynı şeyleri yaşar durursunuz. ben ders çıkarabildigim için bu tarz manipulasyonlara asla izin vermedim, sonuc olarak sonraki sevgililerim hep bana hayran olmuşlardır. ve hepsine de bir şeyler kattığımi düşünüyorum.

ne manipulasyonlara izin verin ne de kendinizden fazla ödün vermeyin. gerçekten önce kendinizi sevin.

genel olarak sozluklerin eskisi gibi heyecan verici editlerinin olmadığını düşünüyorum. sözlüğü wikipedia gibi kullandığım zamanlar olurdu şimdilerde ben de dahil olmak üzere daha çok yoruma dayalı kısa kısa cümleler görüyorum. herkes, hepimiz ya da hepimiz demeyelim bir çoğumuz bilgi vermekten çok içimizi açıyoruz gibi.

ben çok seviyorum şahsen.

25 yaşındaydım, saçımın ön kısmında bir tutam beyaz belirdi. rogue misali bir ara hoşuma gitmiş kullanmıştım ama sonra başka beyazlar da çıkınca boyamaya başladım.

kesinlikle arardım, ancak anne ve babamın kim olduğunu öğrenmek için değil, kardeşlerimin varlığını bilmek için yapardım. varsa kardeşlerim onları bulup yeni bir aile yaratirdim. kendimizi yeniden dogururduk.
anne ve babaya nedenini de sorardım tabi ki, ancak benimle iletişimi kesip allaha emanet etmelerini affetmezdim.

empati yeteneğinden yoksun olan insanlar çoğu zaman dünyanın kendi eksenlerinde döndüğünü sanıyorlar. hem empati yeteneği olmayıp hem de parası olunca da dünyanın hakimi olduklarını sanıyorlar. bu tip insanları ehlilestiremezsiniz, onlara ilahi adalet, evren ya da karma ne diyorsak işte onun tecelli etmesi ve ambulansa ihtiyacı olduğunda başına böyle bir iş gelmesi gerekiyor. adaletten , suç ve cezadan bahsedemiyorum ülkede ondan kalmadığı için.

güzele bi günde doyarsın, manyakla bir ömür yapamazsın. illa toksiklik diyorsan e çirkin hem manyak hiç çekilmez.

zamanını boşa harcama

sıkıldım buralardan yeni yerler mi keşfetsek.

var evet para

bir kaç ay sonra edit olup eksiklik tamamlandı yazarım

görüntüyü izledim adamın elini bırakmadığı için orta parmağa sıkıca tutunmuş. yani macron orta parmagi eline vermemiş. şimdi her iki tarafın medyası kendi tarafı ile ilgili övücu yorumlar yapıyor. neden adamın elini bırakmadı bilemiyorum, ülke liderleri arasında bana saçma gelen ama her zaman olan davranışsal bir üstünlük çabası var. görüntü , yaşlı bir amca ziyarete gelen yeğenini bırakmıyor gibi görünüyor.

kalıplardan sıkıldım