benzemezkimsebana yazar profili

tabi ki kadın bedeni kadına aittir ve son kararı o verecektir. pankartın hangi amaçla tutulduğunu bilmiyorum, seçeneklere göre değerlendirmek gerekirse...
1. diyelim ki muhafazakar bir amaçla; o zaman tabi ki karşısında duracağız bu fikrin. çünkü bu zihniyet kondom kullanımına da karşıdır, kürtaja da karşıdır. kondoma karşı olmak , eğitimsiz ve ebeveyn ilgisinden uzak bir nesle sebep olacaktır, çünkü insanlar sürekli uruyor, boşuna oksijen israfı. kürtaja karşı olmak, tecavüze uğrayan bir kadın hamile kaldığında o çocuğu doğurmak zorunda bırakmaktır, anne ve çocuk birlikte travma ile yaşasın.
2. diyelim ki normal doğumu öneren ilmi bir amaç. çünkü artık sezaryen biraz da ticari bir boyut kazandı gibi.

en son fikrim... futbol maçında bu pankart gereksiz.

bu ilk gunaydin satırlarını yazarken ben...

her gün yeni bir başlangıçtır denir , bazı insanlar için gerçekten öyle. bu insanlardan biri olarak , nasil motivasyon olduğum hakkında hiç bir fikrim yok. çünkü dünya fiziksel bir sürü güzelliğine rağmen çekilmez ve zor bir yer. yani her gün kalkıp yine mi kalktım qmk da diyebilirdim. ama perdeyi açıp öten kuşa günaydın diyorum işte. günaydın alaycı kuşlar!

kahretsin çok fesatım...

güzel bir tabirmis.
ben de hep tokezlerim çoğunlukla, ama yine de bir yolunu bulurum.
belki de carptigin ağaçta ogrenecegin bir sürü bilgi vardır.

varoluş sancısı acaba hangi yaşa ait olmalı? ergenlikten başlanan ve hiç sona ermeyen bir arayış mi? her bir travma sonrası tekrar hortlayan bir sorgulayış mi?
hayat bana çok anlamsız ve yaşanılası olmayan geliyor. gereksiz bir kutsallık yüklüyoruz gibi. oysa bir karıncanın hayatından farksız. bazen birinin bir lafı da ezdigimiz karıncalar gibi ezip geçiyor bizi. yoksa o karıncaların ahı yüzünden mi?

davranış değil belki ama sevdiğin birine sarılmak. her şeyi nötrlüyor

öncelikle ovunmuyor itiraf ediyor. ancak bunu itiraf ederken bir üzüntü ibaresi, ya da pişmanlık duymuyor. sadece başından geçen sıradan bir olay gibi anlatıyor. hani bir gün yolda bir kavgaya karışırsın sonra arkadaşına da bunu anlatırsın onun gibi.
insanları anlamak gittikçe zorlaşıyor. empati yoksunu olmaları yetmez gibi vicdan yoksunu da oldu insanlar iyice.
kız sana yasadigi acıyı anlatmış, bunun onda açtığı yarayı anlatmış ve sen yine de bunu yapıyorsun. bana kalırsa kız arkadaşına istemediği halde zorla sahip olan biri, kız arkadaşı istemediği için sırf nasil bir his olduğunu görmek için kızı bıçaklar bile. sırf kavga ettikleri için kıza tecavüz ederek kendince onu cezalandıran birinin yaptığı da şiddet değil mi? üstelik tecavüz akıllardan çıkmayacak bir olay.
ya söyleyecek bir sürü şey ve edilecek bir sürü küfür var, ama ben de yoruldum hepimiz gibi. gerçekten yoruldum doğruyu anlatmaktan.

margarita
kokteyl tabiki, biraz karışık, biraz ekşi huysuz ama lezzetli

aptallık.

anneme sarılmak

en çok başkasının yalnızlığı bana dokunuyor, zorbalanan çocukların yalnızlığı. çünkü henüz bu durumla baş etmeyi bilmiyorlar. çocukken bu yalnızlığı ilk okul 2. sınıfta hissetmiştim. oyun oynarken yere düştüm ve biri gelip kaldırsın diye bekledim. arkadaşlarım o kadar kaptirmislardi ki kendilerini oyuna, benim kaybolusumu farketmemislerdi. bekli daha nice yalniz hissettiğim olmuştur, ancak ilk aklıma gelen hep budur.

çocukluk aşkım, üzümlü kekim. centilmen erkeğin özü.

uzun yıllardır hayalini kurdugum şey.

benim bu. ruhum da genç olduğundan mütevellit iyi bir şey.

birilerine bir şey anlatmaktan o kadar vazgeçtim ki, resmen duyarsızlığın dibine düştüm gibi. hem her şey değişiyor gibi hem de hiç bir şey değişmiyor gibi. belki de hayatın anlamı budur. ışık gibi hızla parlayıp gitmek.

yaptığım ve yazdığım hiç bir şeyden pişman değilim.

sözlük aslında sözsel şeyler içermeli diye düşünüyorum. görseller için instagram var.

valla zor bacılar big tits ile yaşamak çok zor

tanıdıklarım genelde yalancı çıktı.