kitabın ismini çok sevmiştim. böylesine etkileyici bir başlık için daha güzel bir konu seçebilirdi zweig. satranç gibi harikulade bir kitabı olan bir yazardan daha fazlasını beklerdim açıkçası. zengin, şımarık, insanları ezen bir saray kadınının yaptığı kötülükler üzerine sürgün edilmesi ve bunun hayatının sonu olduğunu düşünmesi üzerine intihar etmesi... kitap benim için ortalama bir kitaptı. en sevdiğim paragrafı ise;
"onun garip ölümü fransa'da fazla uzun bir ilgi görmemiş, unutulmaz bir konedi oynamak için harcamış olduğu çaresiz çaba da boşa gitmişti. kaderi, kayıtsız olayların tozlu enkazının altında kalmıştı. çünkü dünya tarihi davetsiz misafirleri tolere etmez. kahramanlarını kendi seçer, işi olmayanları tüm çabalarına karşın merhamet göstermeden geri yollar; talihin ilerlemekte olan arabasından bir kez düşen biri, artık arabaya yetişemezdi."
yani madam de prie hak ettiğini yaşadı...
devamını gör...