dizilerini izler, kendisini de yıllardır takip ederim. aynı zamanda itici de bulurum. sanki kendisini yeriyormuş ayağına sık sık över durur. uzun boylu, sarışın, renkli gözlü, üst sınıf ve zeki bir insan olduğunu; bazen bir dizi sahnesine, bazen de kitaplarındaki bir satıra iliştirir durur. ama vural çelik’in ölümünün ardından kadının içinden geçtiler ki çok saçma. 20 sene önce çalıştığı bir oyuncunun, sonraki senelerde eski popülaritesini yakalayamamış olmasından neden sorumlu oluyor ki? neyse ölenlere rahmet, kalanlara sağlık…
bugün doğum günü olan ve yeni yaşını (56) bir köşede sessizce et kemirerek kutlama planları yapan boomer. iyi ki doğdun, umarım bir kaç yıl daha yaşarsın.
yatağıma yatıp saatlerce çizgi film izlerim. izlerken uyuyakalırım. uyandığımda moralim düzelmiş olur. sonra moralimi bozacak başka şeyler yaşarım. eve gelirim, yatarım, çizgi film açarım...
geceleri kulaklığı takar, son ses black metal falan dinlerken uyuyakalırdım. şimdilerde bunu yapamıyorum. zira başım ağrıyor, kulaklarım çınlıyor artık.
kardeşime çok pahalı bir cüzdan almıştım. o dönem işsizdi. ironik buldu, dalga geçti falan. üzerinden yıllar geçti, hâlâ o cüzdanı kullanır. benden de çok fazla kazanıyor şu an. hediyem şans getirmiş olmalı. her şey benim sayemde olmuş yani.
benden iki yaş büyük olan kuzenimin çocukluk halini çok özlerim hep. çünkü onun çocukluğu benim çocukluğum ve beraber geçen en güzel yıllarımız... sonra büyüdü ve evlendi. at suratlı kocası onu benden aldı! olsun mutlu sonuçta. bu da bana yeter.
canım oğlum. sana ait 64 takipçisi olan bir instagram hesabın var. öylesine anı olsun diye açtım. başka bir sebebi yok. arada bir fotoğraflarını paylaşıyorum. sen kullan isterdim ama böyle boş şeylerle uğraşmak istemezsin bilirim. bendeki de böyle bir işsizlik işte. geçen biri, çocuğun yok ya ondan böyle düşkünsün köpeğine, dedi. çocukla ne ilgisi var ben seni her koşulda hep çok severdim, seviyorum da...
ayrılmak istediğini söyleyen eski sevgilim, ardından ısrarla dost kalmak istemişti. ben de "medeni olmalıyım, kaç yaşında insanlarız, aptallık etme kezban! tabiki dost kalmalıyız." dedim kendime. ulan keşke bir güzel sövüp, her yerden engelleseydim. o kadar pişmanım ki. her şeyin bir adabı varmış. insan gibi ayrılıp, herkes yoluna gitmeliymiş, tüm anılarını da alıp. bazen düşünüyorum da, şu ölümlü dünyada ne kötülüğü var onunla arkadaş olmamın diye. fakat onca senelik duygusal beraberliğimizin zerre saygınlığı kalmadı. zihnimde ona dair içimi ısıtan hiçbir anı yok. öyle boş, öyle gevşek, öyle vasat bir hal aldı ki bu durum. ha eski sevgilim, ha mahalledeki özcan abi... hiçbir fark yok aralarında.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.