insanın yaşlandığını anladığı anlar

şu an 60 yaşında olan adamların 35-40 yaşındaki hallerini hatırlayıp benim de tipimin 20 seneden daha kısa bir sürede en iyi ihtimalle onlara benzeyeceğini düşünmek.

mesela bakıyorum adam 55 yaşına gelmiş; metabolizma yavaşladığı için hafiften kalıcı göbek oluşmaya başlamış, kaz ayakları ve göz altı torbalarıyla sürekli yorgun görünümlü bir yüz ifadesi falan. onlara 20 yaşımdan daha yakın olduğumu düşününce yaşlandığımı anlıyorum yavaş yavaş.

ya da milletin saçını, sakalını boyaması dikkatimi çekiyor. eskiden saçını, bıyığını ibrahim tatlıses siyahına boyayan 70'lik amcalar hariç dikkatimi çekmezdi bu durum mesela.

reel olarak bakarsanız eskisinden daha fit durumdayım, 5 sene önceye kıyasla en az 10 kg aşağıdayım, daha kaslıyım, fast food ağzıma sürmem, 10 km koşsam yorulmam falan filan ama olmuyor işte yaşlanıyoruz artık.

ortamda ki esprileri anlamadığım en kötüsü esprinin ben olduğum zamanlar anlıyorum.
terlik fırlatasım geliyor ha. lol.

teyzemin kızı ve damadı yarın akşam nöbetçiymiş, iki çocukları var. küçüğü bir kuzenim yatılı olarak alacak, büyük ne yapacak diye telaşlandık. telefonla "ne yapıyorsun, yarın annen de baban da nöbetçiymiş. istersen bize gel, bizde kalırsın" dedik, aynen şöyle bir cümle kurdu; "yok ya, gerek yok. büyüdüm artık ben. 8 ay sonra 18 oluyorum"

"sus kız, büyümüşmüş. hala benden 12 yaş küçüksün." dedim ama içim acıyarak fark ettim, ben de 30 oldum. nalet olsun, cidden yaşlandım.

ama bu nasıl oluuuuğğğr?

önceden saç sakal kesince gençleşirdim. şimdi gençleşmiyorum.

gül tükendi ben tükendim dinlemeye başladığı o andır.

valla bu tür başlıklar iyi güzel hoş da, benim eski bi alman manitamın genç erkek kardeşi öldü geçenlerde , çok genç gitti herif, manita cenazeye beni de çağırdı, mezarlığa gittim...

ohhooo ne kadar genç şahsın mezarı var görceksin, küçücük mezar var, 7 yaşında kız çocuğuna ait...

yaşlı maşlı, en azından gözümüz görüyo, elimiz kalem tutuyo, aklımız yerinde, paramız var, yemek yiyebiliyoruz, bira içebiliyoruz...

yaşadığın her güne şükredeceksin, o yedi yaşındaki kızın yerinde sen yatıyo olabilirdin...

birkaç gündür uzun zamandır görmediğim akrabalarımi geziyorum. onları gördükçe yaşlanmış olduğumu farkediyorum. eski fotoğraflar, eski anılar üzerine tüy dikiyor.

2 cümle kuruyor 3.süne gerek duymuyorum artık

kuzenlerimin birinin liseye, diğerinin de üniversiteye yeni başlayacak olması. halbuki daha ufacık hallerini hatırlıyorum sanki dün gibi.

en son trabzon’da meydandaki ktü dolmuş durağının yerini sorduğumda hissettim.
genç birine
buralarda ktü durağı nerde diye sordum,
burdan kalkmaz dedi,
nasıl ya benim zamanımda kalkıyordu, dedim
30 sene öncedir o ,dedi.
haklıydı, neyse ya işte o an o gencin daha 30 bile olmadığını da görünce azıcık hissetmiş olabilirim.

klimaya çarpılıp 40 derece ateşlik gribal enfeksiyon olunca

sağolsun genç sözlük yazarları kardeşlerim yaşımdan dolayı eşhedü ile başlayan mesajlar atıyor *swh

insana yaşlandığını en çok hissettiren, önce kendi düşünceleri sonra da başka insanların yorumlarıdır.
güzel hissettiren, çirkin hissettiren, başarılı ya da başarısız hissettiren ...

ben evde kendi kendime otururken, bir sürü hayal dönüyor gözümün önünde, her şeyi yapabilecekmişim gibi geliyor.


fakat birine planlarımdan bahsettiğimde "zor bu yaştan sonra" diyebiliyor.
ve bu kafamda bir anda imkansız butonu yakıyor.


ya neden ben baleye başlayamaz mışım ki?

yaparım.bolşoy'da baş balerin olamam ama yaparım. dünyanın en iyi balerini olamam. ama yaparım.

ne kadar öz güven sahibi olursanız olalım başka insanlar bizi etkiler.

bununla ilgili bir şey izlemiştim bir yerde.

sana yapamazsın diyen, çirkinsin, şöylesin böylesin diyen bir düşünce kafana geldiğinde onu kışkışla kov diyordu. kötü bir insan gibi düşün onu. ve kov.

evet elbette hemen kovup, pembe düşlerle uçmayacaksın ama kovmayı öğreneceksin.

aynı hayır demek gibi.

he sen böyle yazıyorsun da, her elini attığın işi başarıyor musun diyeceksiniz? - kimse demedi-
elbette hayır.

ne çok istediğim kiloya ulaşabildim, ne çok para kazanacak iyi bir iş kurabildim...o benim şahsi tembelliğim.

ama umudum var ya. hani son nefesime kadar da sürdüreceğim bir umut.

o kadar bilgiç bilgiç yazdım ki ,yaşlandığımı hissettim.

çocukken, ağır yaşlı ve anlaşılmaz olan tüm cümleler kişiliğinize oturduğunda ve artık gençlerin sözleri size çocukça geldiğini anladığınız an.
çünkü artık sizin de sözleriniz onlara yaşlı ağır ve anlaşılmaz geliyor.

bir sabah aynaya bakıp kırışıklıklar fark ettiğinde, eskisi kadar hızlı toparlanamadığında, yeni çıkan teknolojiyi anlamakta zorlandığında ya da müzik listesinde hep eski şarkıları aradığında anlarsın yaşlandığını.