cosmoneta yazar profili

diğer mağazalara da bakalım dönüşte uğrarız.

zaman zaman aniden mırıldandığım bir şarkıdır.
gökhan türkmen - bitmesin

"gitme, bitmesin diye bütün gece ağladıımm..."

diğer ihtiyaçlara da aynı oranda zam geldiği sürece asgari ücrete ne kadar zam gelirse gelsin hiçbir faydası yok.

yeneteneğim olmasını çok istediğim bir alan.

boş günlerinde buluşup vakit geçirecek kimsenin olmaması.

kalbim sıkışıyor...

"çocuklara bu eziyeti çektirmeye hiç gerek yok" diye düşündüğüm ama yaptığım evliliğin sonucu olarak çocuk yapmak mecburiyetinde kaldığım gerçeği :((

o an nasıl ciddiyetle ağlamaya devam edebiliyorlar anlamam hiç.

çektiği varoluş sancıları yüzünden kendini felsefenin içinde boğan yazarlar kendini belli edebilir. takip etmek isterim.

sosyal medyada havalı olmasını istediğim için mitolojik tanrıların arasından bulduğum "moneta" ismi ile; favorim olan pentagon adlı kpop grubunun "cosmo" şarkısının birleşiminden oluşan isimdir.

beyhan budak - mutluluğu kaybettiğin yerde arama

bundan önce de ayhan aydın - hayat neden güzeldir kitabını okumuştum. tavsiye ederim.

"seni dokuz ay karnımda taşıdım." bu söz herhangi bir tartışmayı direkt olarak kazanmak için kullandıkları en güçlü silah.

ailemden kaynaklı olarak kendimi bildim bileli tattığım bir histir. kimse başarılarımı takdir edip de bana herhangi bir konuda yeterli olduğumu hissettirmedi tek bir an bile.

her şeyi detayına kadar takıntı yapıyor olmam ve çok çabuk öfke patlaması yaşamam benim için aşırı negatif bir özellik. bu huylarımdan kurtulmak istiyorum. biraz gamsız ve hayatı keyifle yaşayabiliyor olsaydım ne var...

anlamak, sorgulamak, düşünmek, empati yapmak, kimin neyi hangi niyetle yaptığını kestirebilmek ve çoğu zaman kime nasıl davranılacağını bilip hak edene hak ettiği gibi davranmak.

toplumumuz saygı kavramını çok yanlış anlıyor ve büyük/yaşlı biri de olsa hak ettiği cevabı düzgün üslup çerçevesinde vermeyi ya da kendini savunmayı saygısızlık olarak algılıyor. fakat kimse, sırf yaşı büyük diye yanlış bir davranışa veya söze susup boyun eğmek zorunda değil. yeni nesil hakkını savunmayı öğrendiği için her ne kadar saygısız olarak adlandırılsalar da çoğu zaman onlara hak veriyorum bence iyisini yapıyorlar. bazılarına müstahak.

gerçekten kışlar da eski tadı, o güzel hisleri vermiyor artık. bulanık hava görmekten içim daralmaya başladı.

"bugün de mi ölmedim ya?"

dinsizleşmek demeyelim de insanların gözü açıldı diyelim. eski cahil insanları dinle allah'la kitapla kandırdıkları gibi yeni nesli kandıramıyorlar artık. sorgulayan bir nesil var karşılarında.

steve goodier "termostat ve termometre arasında bir fark vardır." der. "termometre sıcaklık ölçer ama yaptığı ölçü ile ilgili hiçbir şey yapmaz. oysa termostat sıcaklığı ölçmekle kalmaz, ona göre tepki verir. sıcaklık yüksekse ısıtma işlemine son verir, sıcaklık düşükse ısıtma işlemini yeniden başlatır. termometre edilgin, termostat ise etkin bir aygıttır. ikisinin konusunun da ısı olmasına karşın, ısı konusunda yalnızca termostat tepki verir."

kimi kişiler termometre gibidirler; kendilerine zarar verecek şeylere bile karışmazlar. karşılaştıkları sorun ve zorlukları fark etmenin ötesinde bir şey yapmazlar, bir çözüm bulmaya çalışmazlar, yaşamı yalnızca seyrederler. kendilerini her zaman güçsüz hissederler.
kimi kişiler ise termostat gibidirler. onlar güçlüklerle karşılaşır karşılaşmaz harekete geçerler. daima bir çözüm yolunun bulunduğuna inanırlar. tepki gösterir, kararlar alır, harekete geçerler.

siz hangisisiniz acaba; termometre mi, termostat mı?

ben ülkedeki insanları, üzerinde "beni yıka" yazan arabalara benzetiyorum.

hele bazılarımızın üzeri öyle toz tutmuş ki; roka ekseniz yetişir.

kendimi bildim bileli böyle yaşıyorum. keyifsiz, hiçbir şeye heyecanı olmayan... ben hiçbir zaman yaşadığımı hissedemedim. hissedemeden de öleceğim galiba.