floydsopher yazar profili

her gün en az 20 başlık açtıklarına tanıklık ettiğim, cahiliye devri toplumuna taş çıkartan, insan müsveddesi, ne idüğü belirsiz kitle.

"kadınların aptal olması", "eşcinsellerin ahlakımızı bozması" gibi hayret verici, bir başka deyişle olabilecek en ucuz ve en boş cahil provokasyonlarıyla sözlüğü kirletmeye ant içmiş bir güruh.

kim veriyor bunların yevmiyesini acaba? ismi lazım değil sözlükten buraya nasıl bu kadar sorunsuz göçmüşler, orası da ayrı mesele. bu satılmışların konuştukları düşünce özgürlüğü değildir, insanlık suçudur; sabır testidir, utançtır.

nitekim ne bok yedikleri beni bağlamaz, ama sözlük deneyimini baltaladıkları bir gerçek. insanca derdimi anlatmaya geldiğim platformun, henüz omurgasız seviyesine erişememişlerle pisletildiğini görmek beni çok yaralıyor açıkçası. biraz sitem edeyim dedim. belki bi' faydası dokunur.

o mesajı atarak kendine duyduğun saygıdan feragat edeceksen, atma.
geçmişi romantize etmenin verdiği gazla yazma gafletine düşmek üzereysen... telefonu derhal yerine bırak!

kendi başına bir genre olan gruptur. opeth hiçbir kalıba, hiçbir tanıma uymaz. bambaşka bir galaksidir, apayrı bir tattır. bu yönüyle pink floyd'a benzer. yerine hiçbir şeyi koyamazsın.

henüz keşfetmemiş olanlar için birkaç parça önerisi bırakıyorum:
a fair judgment
hessian peel
deliverance
reverie/harlequin forest
bleak
the moor

not: brutal vokale karşı önyargılarınız varsa, opeth bunları sizin için kıracaktır. ona biraz zaman verin.

en gerçekçi, karakterleri ve hikayesiyle en can alıcı gta oyunu. bazıları liberty city'nin renksizliğinden yakınır, new york city'i hiç görmemiş olmak gerek bunu söylemek için.
evet, san andreas'taki birçok özellikten kısılmıştır ama çok başka bir deneyim getirilmiştir oyuncuların huzuruna. bizdendir gta iv, samimidir, gerçektir. fantezi değildir. ve bu şekilde gönüllerde taht kurmuştur.

yaşamanın temel koşulunu yerine getiren insandır. zira var oluşu üzerine hiçbir sorgulaması olmayan insan, var oluşun/yaşamanın en boktan gerçeklikleriyle yüzleşemediği için en güzel yanlarının da tadına varamaz. yaşamı ile bir değer üretmesi mümkün değildir. bu insanlar kendilerinin kurbanıdır, belki de dünya üzerinde en çok acınacak insanlardır. ve komik olan da şudur ki, insanlığın %90'ı bu gruba girer. insanlara bu ezici olasılığı bilerek yaklaşmak hayal kırıklığından kurtarır.

pulp fiction.
sixth sense.
american beauty.
trainspotting.
black swan.

ikinci sınıf insan kabul edilmek vs insan yerine dahi konmamak karşılaştırması yapacak olursak...
sanırım cevap bariz.

her zaman bir seçenektir. bu gerçek insana iyi hissettirir.
hiçbir şeye mecbur olmadığını hatırlatır.
kendi isteğinle kalırsın, kendi isteğinle savaşırsın.

eskiden okumak eylemi yalnızca basılı yayın yoluyla yapılabilen bir eylem olduğundan, genel olarak "kitap okumayan" birine cahil gözüyle bakmak anlayışla karşılanabilirdi. lakin artık okuma eylemi her türlü platformdan gerçekleştirilebiliyor. önemli olan ne okuduğunuz, nasıl bir verimle okuduğunuz. eline alıp ucuz bir roman okumakla wattpad'den vampir hikayeleri okumak arasında pek bir fark yok. aynı şekilde telefondan felsefi bir makale ya da bir şiir okumak ile kafanızı karamazov kardeşler'e gömmek arasında da pek bir fark yok. kafanıza eseni yapın, yeter ki kalıplara girmeyin.

ilişki içerisinde iyi bir dinleyici olup olamayacağı noktasında düşündürür, gözlem ve kavrama yetenekleri konusunda şüpheye düşürür...

hım, bir düşüneyim... insan yerine konduğum bir yer olabilir mesela. "hak" kelimesinin bir şey ifade ettiği. özgürlük, eşitlik, eğitim, eğlence gibi kavramların içinin boşaltılmadığı uzak bir diyar. ve burada kurulan bir hayat... kim bilir, belki bir gün.

taciz, hırsızlık ve sömürü kültürü içerisinde insanın aklına gelmeyecek çeşitlilikte sapkınlık baş gösterir. bir yenisi daha hayırlı olsun (!). biz ve çocuklarımız bir gün daha hayatta kalabildiğimize şükredelim, kimse gerçekten önem arz eden meseleler hakkında kılını bile kıpırdatmazken.

the alan parsons project - some other time

beraber on dakika boyunca sessizce, hiçbir şey yapmadan oturabiliyorsanız,
seneler geçse bile aranızdaki cinsel çekim azalmıyorsa,
yargılanmadan tüm varlığınızla kucaklandığınızı hissediyorsanız,
ve bu insana dünya üzerindeki en iyi dostunuz diyebiliyorsanız,
evet, doğru kişiyi bulmuşsunuz, tebrikler.

tüm kalbimle bu başlığı açan kişiye acil ruh sağlığı diliyorum. burada kürtajın neden temel insan hakkı olduğunu 999. kere açıklamaktansa... belki mizah yoluyla farklı bir yaklaşım deneyebiliriz diye düşündüm. louis ck'nin 2017 tarihli stand-up'ının sadece giriş kısmını izlemenizi tavsiye ederim. ufak bir alıntı yapmak gerekirse: "ıf there's a dude ın your p***y, you get to kıll ıt. you get to kıll people ıf they're ın your house!"
ağır gelmemiştir umarım? açın tamamını izleyin. ha, ayrıca, insan hayatı konusunda bu kadar duyarlıysanız halihazırda yaşayan çocukların hayatını iyileştirmek konusunda aktif görmek isteriz sizi. nedense konu oralara gelince hepiniz sessizsiniz.