gobeklitepe monoliti yazar profili

(bkz: #2478564

20 ay sonra, sanmak boşmuş yine öğreten.

bunca zamanda destek olanı, beraber fotoğraflar paylaşanları ben eskisi gibi dost sanmıştım. onlar artık bağışçı imiş. ben de "ihtiyaç sahibi" imişim.

tüm suç ana babada yahut genlerinde veya hastalığındaymışmış. mesele hiç de sizin hayatlarınıza etki edebilen bir şeyin sonucu değilmiş!

boşverin bacım !!

sopa atacağı kitleyi önce itibarından etmeyi alışkanlık haline getirmiş fasıkgillerden akp'nin yeni zulmüdür.

size subaylarımızı darbeci gösterdiler. şerefli askerlerimizi cami bombacısı gibi anlattılar çünkü onları 90 yaşında cezaevinde tutacaklardı. gezi eylemcilerini terörist gibi gösterdiler çünkü seçilmiş milletvekili can atalay'ı meclise getirmeyeceklerdi. biz depremzedeleri iki videoyla itibarsızlaştırdılar çünkü şehit annesini ısıtıcısız bir konteynırda yaşatacaklardı. yıllarca ecevit seçmiş nesilleri kurgu videolarında akp'li dayılar gibi gösterdiler çünkü onları ihtiyarlıklarında açlıktan öldüreceklerdi. kimse kimseyi duymasın da gönlümüzce kötülük edelim dediler, datlumm.

hani şöyle bir bakınca kitleler farklı görünse de bir millete düşman, işgalci gibiler.

yazılı sınavdan 89 almış olan şehit yakınına torpil gerekmesinden daha hafif bir şeydir.

gidiyorum...tekrar geliyorum. bu şey hala burada. tekrar gidiyorum.

solcu arkadaşların on yıllarca savunduğu bebe. bence daha 2009'da falan israil karşıtı eylemlerden kovaladığımız bazı islamcıların, filistin davası bizimdir demesi gülünç.

çomar değildir. çaresizdir datlumm.

hiçbir ümmet hassasiyetim yok. filistin'i sadece vatan kavramı üzerinden destekliyorum. milletimin, pasif bir hükümet yüzünden canı yanıyor ve ben onların şu hale düşürülmesinden son derece rahatsızım.

sırta düşen saç teli.

türk'ü barış zamanı sürekli birbirine düşürüp enerjisini ziyan edersen, seferde beklenen aslan bir türlü gelmez.

#1741103

sonra yine bir şubat idi. nergisler açmıştı, getirip koymuştuk salondaki vazoya. ama bu narin çiçekler, tek hamlede yıkılmış yuvalarımızda sevdiklerimizle kalmıştı. o pazarcı kadını bir daha görme imkanım ebediyen yok olmuştu. hiçbir yerde yaşama dair, sevince dair tek bir şey kalmamıştı.

ne kadar da duygu yüklü laflar. birkaç zırtapozun ölümüne bu denli hislenmiş. 2 gün sonra tam 40 saat boyunca, on binlerin ölümünü beklemiş. üstünde isim yerine numaralar yazılı mezar taşlarıyla kefensiz defnetmiş.

(bkz: 6 şubat 2023 depreminde hayatını kaybeden kişi sayısı)

7 şubat gecesi saat 02.12...
813 ambulans ve depremden bir güne yakın bir süredir etkilenmiş/etkilenmekte olan 20 milyon kişi.

devamını merak ettiğim istek.

toplandık. peki sonra?

kadın evde oturursa tabii ki.

zaten kadının çalışması da yahudi icadı, datlum. hay nalet!

yol yabdı

yolların her afette perişan olması

onun size çorap ve gıda kolisi getiren bir yardımsever olmasıyla trajedi neymiş öğretir. aslında iyi adamdır... düşünmemiştir bile etkisini çünkü odundur eskiden olduğu gibi işte.

6 şubat 2023.
bari bir sokağım kalsaydı. kalmadı.

evimden ocağımdan oldum

önceden ne düşünürsen düşün. insan, düşerken elini yere doğru uzatıyor datlum. ister balkondan düş ister yolda yürürken. insan, yeri kavramak istiyor.

yer sarsılırken olduğun yerde düşmek bu sebepten ilave dehşet veriyor galiba insana. yer sarsılırken balkondan düşmek ise fenaların fenası.

topraksızlığın bir sonucu galiba. sonra 40 yıl çöller ve nihayet kenan ili.

muhalefete terörist denilen ülkede olan.