buna üşenen insan benim gözümde çocukluğunu kaybetmiş, yaşama sevincini yitirmiş, ön yargılarında boğulmuş birisidir. ne yazık ki insanların çoğunluğunu oluşturuyor.
halbuki her insan ayrı bir dünyadır veya öyle olmalı. ama işte kısmetsizlik bu ya, hep bunlara denk gelir insan. sonra farkeder neden dünyanın bu kadar gri ve donuk olduğunu.
güzel insanlarla tanışmak umuduyla, herkesin mutlu olduğu, kötülüğün, yalnızlığın, bencilliğin, on yargıların olmadığı bir sabah uyanma hevesiyle yaşamak her şeye rağmen paha biçilemez.
devamını gör...