hate yazar profili

varlığı tam anlamıyla anlayamamışken, yokluğu tartışmak okyanusta atılan küçük kulaçlardan daha manalı değil gibi.

atatürk arboterumu/sarıyer/ist.

keşke yaşasaydın da bugünü görseydin başkan. takım sonunda süper ligde. belki şimdi huzur içinde uyuyabilirsin.

doğalgazın kendine ait bir kokusu olmadığı için, içine sarımsağa benzeyen bir koku katıp şebekeye salarlar ki kaçak olduğu zaman fark edilebilinsin diye.

(bkz: memento mori)

missouri, kansas city doğumlu gitarist ve söz yazarı şarkıcı. aşırı güzel blues tabanlı şarkıları, cigar box performansları, muazzam güzel sesi, gitar yeteneği falan.. çok başarılı çok.

muazzam sandviçlerin afiyetle yiyicisi olan, amerikan sitcomlarından friends’in komik karakteri.

kapı pencere boş hacimlerde gelen yükü taşıması adına koyulan, tahta yahut beton da olabilen minik parça.

(bkz: sevgisiz büyüdüğünü düşünen insan)

bir güzel slipknot şarkısı. öbür taraftan italyanca “strong black” manası da var.

bitirme projeni fişe takıp çalışıp çalışmadığına, beklentilerini ne kadar karşıladığına bakmak gibi.

herkesin majör duygusu aşk, sevgi gibi olmak zorunda değildir. kişi nefret ederek de yaşayabilir. senelerdir tecrübesiyle yaşıyorum&yaşatıyorum ve en azından bazı şeyleri daha az dert ettiğimi düşünüyorum.

isveç asıllı, progressive yapan ve iki bin onlu yıllar içerisinde "güzel" müzik yapabilen yeni nesil metal band gruplarından. iki bin on dokuz yılındaki istanbul konserine gitmediğim için pişmanım açıkçası. kim bilirdi dünyanın alt-üst olacağını.

до свидания, which means güle güle.

bu başlığı açmak benim gibi bir eski köpek'e düşüyor... yanlış anımsamıyorsam iki bin sekiz yılında başlamıştı ve biz liseli asilerin bile katılmaya "korktuğu", büyük ve aşırı metalci abi/ablalarımızın katıldığı metal müzik festivallerinin ilkiydi...
daha demin bodom konser biletine-2011- bakarken aklıma geldi.

antik yunanda apollon beyimiz iyi bir okçu. eros’un okçuluk yetenekleriyle dalga geçerken, eros iki ok hazırlıyor; biriyle apollon’u vurarak daphne’ye aşık ediyorken diğeriyle de daphne’yi vurarak aşktan falan uzaklaştırıyor.
gelgelelim apollon bey sürekli daphne kızımızın peşinde dolaşıp, onu kovalayıp sürekli çaresizce cevap bekler. daphne kızımız bir gün apollon’a yakalanınca mitolojinini bir diğer tanrısı olan gaia’dan yardım ister. gaia da daphne’yi “defne” ağacına çevirir. apollon kral da ağaçtan topladığı yapraklarla kendine taç yapar ve bütün zaferlerini o altın taçla kutlar, o taçı hiç çıkartmaz.
defne yaprağı, dalı o zamandan beridir “zafer” simgesi olarak geçer ve hatta gözlerim beni yanıltmadıysa bizim polis amblemizde dahi vardır.

on küsür sene önce lisedeki cover grubumuzda canım çatallı sesimden dolayı vokalleri bana düşen, gitar-vokal yapması çok güzel olan bir motörhead şarkısıdır.

kimi insanın hayatının bazı zaman dilimlerinde kendi kabuğuna çekilmesi, sadece içindekilerle sohbet etmeye çalışma eylemidir.
kimi insan içinse ikinci kişiler tarafından bu duruma bırakılmadan doğrudan yalnızlığa geçmesidir.
bazı kişiler için de yakınlarına zarar vermeden, az uzakta kendi kendine yaşamasıdır.

... gibi bir yerini çizmişim ikinci okumamda. lisede okusam daha farklı biri olurdum dediğim, hakan günday yazımı kitap.