hiç var olmamak

insan aklının anlayamayacağı ve idrak edemeyeceği bir durum. iki dakika durun ve düşünün hiç olmadığınızı. hayat ve ölüm üzerine ne kadar söz söylenmiş olursa olsun, içinde barındırdığı gizemler sonsuzdur. düşünmek ve merak etmek beton şehirler ve iğrenç işler arasında yapılması külfet gelen bir meziyettir. sözün özü, her şey iğrenç. anne karnında iken neredeydin sahi ey bilincim, bilseydim çıkar mıydım o karanlıktan.
edit: t9.

içten içe istediğim anlar oluyor. sayısı çok fazla.

olmak ya da olmamak. ikisi arasında bir fark olmamak.

şuncacık küçücük bedenimle bile sorguladığım zamanlardır. daha sonrasında göze gelen karanlık ve hiçliğin ortasında evren ve yaratıcı sorgulanır. bir gün oturup kendi kendime kurduğum bir cümle oluşmuştu.
"ne ölümden sonrasını istiyorum ne de yaşamak istiyorum. sadece var olmamak istiyorum."

heh işte şöyle başlıklarla gelin ya..

garip bir durum hakikaten düşüncesiz olmanın düşüncesi, koca bir hiç olmak, bunu düşünmek ürkütücü. varız da varoluş, farkındalığımız bu kadar mı diye düşünüyorum bazen. kendimi çimdikliyorum geçiyor sonra. işte bu his diyorum... bu his beni var eden şey. sonra bir sigara yakıyorum.

pinhani şarkısını yapmıştır, o halde o cevaplasın:

hiç kimseyim

mümkün değildir. diğer spermler formalite.
yaşamak kaçınılmaz bir öyküdür. ve ilelebet bizimle olacaktır.

tecrübe edemeyeceğimiz tek şey. siz hiç ölümden geri gelip hiçliği anlatan gördünüz mü? ya da herhangi bir şeyi anlatan...

asla anlayamayacağız bir durumdur. gerçek anlamda yaşamadığımız şeyleri ne kadar anlıyoruz sansak da asla tam olarak anlayamayız. kendimizi bildik bileli var olduk bir kere, tüm bilincimiz o anlardan ibaret. var olmamak nasıl bir şey bilmiyoruz ki. varlığın kendisinin de ne olduğunu bilmiyoruz zaten, ya da ben bilmiyorum. var olmamak nedir ki? bir de mümkün müdür?
yaşadığım sürece bunların cevabına ulaşabileceğimi düşünmüyorum. öldükten sonra da varlık bitiyorsa yine bilincimle hiç algılayamamış olacağım bu durumu, eğer varlık devam ediyorsa yine aynı şekilde var olmamayı deneyimleme şansına erişemeyeceğim.
hayatın en büyük gizemlerinden ve hiçbir zaman deneyimleyemeyeceklerimizden...

sizi tanıyan son kişinin ölümünün ardından kendini gerçekleştirecek olan kehanet, modern insanın korkulu rüyası ve heyulası

hiç var olmamak ile varlığın bir hiçliğe dönüşmesini karıştırmamak gerek. ikincisini çoğu insan hissediyor. uzun vadede ise zaten hiç var olmamış bir durumdayız. yeryüzüne şimdiye dek 120 milyar insan geldiği tahmin ediliyor. bunlardan ismi tarihe geçen bir avuç insan dışında hiç bir iz kalmadı. aslında hiç var olmamış gibiler. ancak bu da acımasız bir bakış çünkü meçhul insanların da medeniyete katkısı oldu. onlar olmasaydı zaten insan soyu tükenirdi.

uzun bir suredir parmak uclarim ve cenemi kurcalayan his.
tirnak etlerimi kemirmeme sebep olmasi soyle bir dursun, uzun bir sure transa gecmis halde hicbir sey yapamadan hezeyanlar yasiyorum. keske insan olarak degil de her istedigimde milletin zihnine sizabilen bir dusunce falan olsaydim diye dusunmeden edemiyorum. nasil bu kadar asagilik, limiti olan ve sig bir varlik olan insan olabilmisim, hayretler icerisinde kivraniyorum allah belami vermesin. hicbir ilac kullanmiyorum onceden belirteyim. kendimi yok sayiyorum, toplumdan disliyorum. sanki yanlis formun icindeymisim gibi bir sey dolaniyor cene kemiklerimin arasinda.

hicbir sey var olmadan once ne vardi sorusu beni cevap bulmaya degil hicligi gormeye itiyor. o kadar bogucu ve hic bir his ki bu hissi tanimlayacak sozcukleri bulmaktan korkuyorum.

kendimi kötü hissettiğimde bile isteye aklıma getirip istemsizce üzüldüğüm ve saatlerce üzerine düşündüğüm konudur. (bkz: şu an)

en çok dilediğim şeylerden biridir hiç var olmamak ...
ölmeyi değil hiç var olmamış olmayı istiyorum

nasıl hissettirdiğini kimsenin bilemeyeceği yegâne şey sanırım. yakın bir şey dahi yok. çok isterdim, keşke sırf meraktan istiyor olsaydım.

bir dakikadan uzun bir süre düşündüğünüzde nefesinizin kesilir gibi olduğu, uzay boşluğuna düşmüşsünüz ve çaresizmişsiniz gibi hissettiren durumdur.

keşke dediğimdir. mükemmel bir şey olmalı. yokluğu dahi bir varlıkla açıklamak çok komik bir durum.

varlığı tam anlamıyla anlayamamışken, yokluğu tartışmak okyanusta atılan küçük kulaçlardan daha manalı değil gibi.

aslında, hiç var olup olmadığınızı kanıtlayamazsınız sevgili sözlük ahalisi. yani descartes'in dediği gibi düşünmek de yeterli değil 21. yüzyıl için. var olup olmadığınızı bilememenin varoluşsal sancısıyla iyi geceler dilerim.

ben hiç var olmayı dilemedim ki anamla babamın hatasının bedelini doğup büyüyüp yaşayıp ölerek ödüyorum ve bu cok uzun gecen sancılı bir sürec abi ben ne yaptım cennette melektim işte mis gibi