tepeden aşağı yuvarlanan kar topu gibi büyüyor yalnızlık. her gün doğan güneş ayni olsa da, pencereler temiz degilse iceri isik girmiyor. bezi alip silmek icin de bir neden bulamiyorsan karanlığa gömülüyor en parıltılı günler. ınsani hayatta tutan beklentileri bir bir eksilince beklemeye de tahammül kalmıyor. sonunu merak etmediğin filmi izlemek. ömürden bir gun daha eksilmiyor, gözünü acmak icin bir sebep olmayinca.
devamını gör...