intikam iyi bişey değil mathilda yazar profili

özellikle aile şirketlerinde, o ailenin her mensubunun tepe yönetim tarafından her teknik konuda fikir alınması gereken kişi - kişiler gibi görülmesi. olmuyor işte anlayın artık bunu. 50 yaşına gelmiş, akademik veya mesleki altyapısını hazırlamış, üzerine en az 25-30 yılını kariyerini geliştirme gayesiyle bu alana gömmüş bir adamı, sadece babası - amcası şirketin sahibi diye 20 - 25 yaşında toy bir delikanlı veya hanımefendi karşısında ciddiye almayıp, ezmeyin.

iş bankasının e-ticaret alanında faaliyet gösteren alışveriş sitesi.
diğer alışveriş sitelerine göre cazip tarafı iş bankasına ait kredi kartlarında biriken puanlarınızı alışverişlerde kullanabiliyor olmanızdır. hatta maxi miles kredi kartı sahibiyseniz belli bir limit üzerine çıktığınızda biriken uçuş millerini de sitede yaptığınız alışverişin toplam tutarından düsebilmektesiniz

ürün çeşitliliğinin ise diğer bilinen 3-4 büyük e-ticaret platformuna göre daha düşük olduğunu düşünüyorum.

çocukluk yıllarımın (80'ler başına denk gelir) içi yenip bitirildiğinde kavanozunun su bardağı olarak kullanıldığı kahvaltılık çikolatanın sarelle' nin üreticisi firma.

90'ların başında da şehir merkelerinde avm türü yapıların çoğalmasıyla hemen hemen hepsinde görülmeye başlayan, kendi kabınızı götürdüğünüzde kahvaltılık sürme çikolata alabildiğiniz, bir dönem çok rağbet gören "sagra special" markasının sahibi firma.

“fazla tevazunun sonu vasat adamdan nasihat dinlemektir" demiş.
siz siz olun 20'li yaşların başındaysanız çalışma hayatınız için bu öğüdü çerçeve yaptırıp odanızın duvarına asın, kulağınıza küpe yapın.

yaşasam mı, ölsem mi?
karar vermek zor.

enstrümantal müzik deyince işin piri cahit berkay'dır.
en iyi örneklerinden biri de
ağrı dağı efsanesi

barış manço'nun ahmet bey'in ceketi şarkısı başlığa en uygun kliplerin başında gelir. kısa dünya hayatında gündelik mal mülk hırsına yenilemenin ne kadar gereksiz olduğunu, aslolanın "kubbede kalacak hoş bir seda" bırakmak olduğunu anlatan güzel bir şarkı ve kliptir.

bir sonraki yıl içinde emekli olacak çalışanlarını yılbaşına kısa süre kala belirleyip aralık ayının son günlerinde işten çıkartarak kısa süre sonra mecburen ödemek zorunda olacakları kıdem tazminatı yükünü, birikmiş yıllık izin alacaklarını zamlı olarak ödemekten kurtulmak.

şiiri ve bestelenmiş hâli insanüstü bir duygunun yansımasıdır, bu gerçek.

benim hayatımda veya zihnimdeki karşılığı ise çok önceden tasarlanmış, yaklaşan veda anı için yapılacakların kafadaki sıralamasının son adımıdır aslında. yani sözlükteki taslağa kaydet özelliği gibi bir bakıma tam da. yaşarken bilirsin er geç olacakları, yaşanacakları. arkadaşlarından sevdiklerinden birilerini bir daha göremeyecek şekilde kaybedebilecek olmayı mesela. beyninin bir köşesinde taslağa kaydetmişsindir kare kare, "başıma şu gelirse şöyle bir aksiyon alırım" diye ve bir gün olur.

otogarlarda yaşanan vedalar da benzeridir aslında bu durumun. bazı şeyleri, bir gün o vaktin geleceğini bilerek yaşamışsındır . "haydi ......... yolcusu kalmasın" sesini duyduğunda son anlardır bilirsin, dönüşü yoktur o gidişin artık. bilirsin bir daha göremeyeceğini. bildiğin halde kaçırırsın gözlerinden gözlerini.

sadece o bir anlık, incecik abartısız bir temasa odaklanırsın ve olur, olur ama bitmez ...
geçmiş olsun, ömrün boyunca seninledir artık o an. işte öyle bir şeydir o veda busesi.

geçen yıl haziranda teşrif buyurmuşlardı, bu sene daha erken gelmiş güzellik bkz: #2586966 .

çelik erişçi'nin sözü - bestesi, 1997'de izel çeliköz yorumuyla dinlediğimiz şarkısı.
o dönem uzun süreli bir ilişkisini bitirerek sevgilisinden ayrılan çelik'in eve döndüğünde, bir almanya turnesinden alıp hediye ettiği bebek patiklerini boş evin yatak odası duvarında asılı görmesi ve yaşadığı duygu yoğunluğuyla bir çırpıda dökülen dizeleri ve notaları.
40 yıllık dostlar kendi sohbetlerinde mevzu oraya gelince çelik böyle anlatıyor olayı.

benim yaşımdakilere çocukluğumuzda "haydi bir şarkı söyle bize" dendiğinde ilk aklımıza gelen şarkıların söz yazarı - bestecisiydi.

her şarkısında derin derin anlamlar yüklenecek sözler vardı. bazen "güzel sevmeyene adam denir mi" dedi, bazen"bugünlerde kendimi hıyar gibi hissediyorum" . bazen "bir selam sana gönül dağlarından" dedi bazen de " sonunda herkes anladı ya nasip ya kısmeti" .

bugün, tam da bu saatlerde çeyrek asır oldu gidişinin üzerinden geçen zaman.
uzaklarda bir yerlerde tam çeyrek asır.


yattığın yer nur olsun barış abi 01.02.1999 -- 01:30

1990 yılında" bol vitamin" isimli albümde bir araya gelen itü türk müziği devlet konservatuarı öğrencisi ve mezunundan oluşan kalabalık grup kendi içlerinde sorunlar yaşayınca müzikal anlamda ayrışmış, 4 kişilik bir grup "grup vitamin" olarak bir araya gelmiş ve kariyerlerine devam etmişlerdi.

uf-er ' in albüm kapağındaki "vitamin değil şifa niyetine" ifadesi albümün ismi gibi dursa da aslında, gökhan semiz'in kurucusu olduğu grup vitamin' e bir göndermeydi. aynı tarzda bir albüm yapmışlar güzel de tepkiler almışlardı ama devam etmediler. hem ercan saatçi hem de ufuk yıldırım arka planda yıllarca birlikte çalışmaya devam etseler de müzik kariyerine bireysel olarak devam ettiler.

albümdeki "futbol" isimli şarkının introsunda dönemin fenerbahçeli futbolculardan 4'ü * katkı sağlamıştı "futbol" izle
benim favori şarkım ise "hebelüp" olmuştu. hem o günkü hem de günümüz gençliğinin çok büyük sıkıntısı olan dilimizdeki yozlaşmaya bir şarkıyla eleştiri getirdikleri parçalarıydı. buraya kadar okuduysanız hebelüp de dinlenir bence.

edit:
sonradan aklıma geldi bir de "metal men" isimli şarkıları vardı ki müthiş bir giriş melodisi vardı. o döneme göre hakikaten çok güzel de bir klip çekilmişti. onu da koyalım şuraya introsu da şarkı da dinlemeye değer metal men

o da sessizce uzaklara gidenlerden.

rina'daki şu repliğin geçtiği kısa sahne birçok şeyin özeti aslında.
"vedalaşmak da zor iştir biliyor musun?
oturursun geminin kıçına, bakarsın sevdiklerine...
gittikçe ufalırlar, ufalırlar, kaybolurlar gözden.
o zaman anlarsın işte vedalaşmak asıl kalana değil gidene koyar.

yüz defa söyledim sana hüzünlü değilim, mizacım böyle."
ne olmuş yani büyük adam olamadıksa, hayallerimizi satmadık ya.

kendi düşünce yapısını, fikrini-zikrini, dünya görüşünü, tuttuğu takımı, siyasi tutumunu, yemek zevkini vs. ne varsa körü körüne savunup kendi gibi düşünmeyeni cehalet, aptallık, hainlikle yaftalayan tipler.

mükemmel yok. o tarafta da, bu tarafta da.

ilk bakışta sanılanın aksine, fotoğrafı ters yüklemedim. kaldırımda oturduğum bankta arkamdaki akasyanın aşağıdan yukarıya görüntüsü.