2 aydır yaşadığım anksiyete krizleri. üniveristeyi yeni kazanmıştım sonunda aile evinden gidiyorum diye bir sevinç kapladı içimi . hatta okulların açılacağına baya inanırdım. açılmadı. açılmayacakta 1 yıl kadar. 18 yaşım boka gidiyor gibi hissediyorum. daha kötüsü olabilirdi evet ama bunu hissetmekten kendimi alamıyorum. neyse öyle bişeyler işte.
başka bir insana, doğaya, canlılara zarar vermeden rahatsız etmeden istediğini yapabilmektir. yani etek giyilmesinden rahatsız olmak gibi saçma salak sebepler değil. anlayan anladı.
medya ve iletişim okuma hayali kurdum, medya ve iletişim okuyorum. hayalleriniz için çabalayın. çünkü ben son senede sözele geçtim. yani cesaret etmeseydim muhtemelen mutsuz bir mühendis falan olurdum.
garip konularda başlıklar açılıyor. cafede yanlız başına oturan insan ? eeee. so what? normal bir gün geçiriyor gayet. neden drama queene dönüşüyor herkes birden. yok yanlızlık yok depresyon falan.
hayatımda hiç bu kadar abartılan bir yer daha görmedim. yanii bence güzel değil. ama işte ortalama bir köfte. yani ne vardı bu kadar abarttılar sorarım. babam gıda sektörünü iyi bilen ve çalışmış biri. köfteci yusufun nasıl köfteler kullandığını biliyor ki bizzat kendi temin ettiği için. ama ekmek kadayıfı hoş. yani her yerde bulabileceğiniz bir ekmek kadayıfı gene aslında.
saçmadır. yani evde neden çalışamıyorsunuz. tamam değişiklik olsun diye veya kaynak bulmak için gidilebilir. ama onuun dışında motivasyon oluyor diyenler kesinlikle idaresizdir. evde olunca sürekli yatağa gitmeyi ve telefona bakmayı düşünüyorsanız ama kütüphanenin bunu engellediğini düşünüyorsanız zorla motive ediyorsunuz kendinizi. gerçek bir motive kaynağınız olmalı ders çalışmak için bir de sevmeniz lazım. sevmediğiniz mesleği yapmayın zaten zorunda kalmadıkça. sonra ülke gelişemiyorr.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.