bu ülkede ölmeden bir otele gidip tatil yapmak, bir restaurantta zehirlenmeden yemek yiyebilmek, yola çıktığında sağ salim eve dönebilmek, başımızı sokabildiğimiz evimiz eğer depremde yıkılmıyorsa şayet, bir lüks çünkü hayattayız.facialarda hayatlarını kaybedenler sadece bir rakam olarak kalınca bize içten içe üzülmekten başka bir şey kalmıyor. ölenler birinin babası, birinin evladı,birinin çocuğu, birinin annesi oysa. canımız hiç kıymetli olmadı ki.hadi baştan birlikte söyleyelim. coğrafya kaderdir.bizim yaşadığımız ve yaşananlara katlandığımız kader...
edit:ülke ismi vermeden tatil yaptığımız otelde bir metre derinliği olan havuz için cankurtarma simitine kadar her şey düşünülmüştü. söyleyeceklerim bu kadar…
devamını gör...