lügat şeyda yazar profili

''yardımcılar, koruyucular, askerler ve bir zaman önce kaybolmuş olanlar eve mutlaka geri döner.''

çarkıfelek'te bir yarışmacının dilinden dökülen şaheser niteliğindeki sözleri yeniden hortlatayım:
''ray malifalitiko
ray şalimalitiko
loyloyloyloy
la la la la
ma ma ma ma
sâ ma ma ma
loy loy loy loy loy''

böyle bir sorun varsa ortada; bu sorundan daha başka, daha büyük sorunlar vardır besbelli. ''mesele ölmek değil mesele dost bildiğin, en güvendiğin adamın eliyle ölmekmiş mesele.''

''ikinci hayat, ilkinde ihanete uğramak değil, ilkine ihanet etmekmiş. herkes ikinci bir şanstan bahseder. ama kimse kötülüğe açılan kapıdan ilk defa nasıl girmiş, hatırlamak istemez.'' *

kitaptaki betimlemeler aynı olsa da farklı okuyucuların zihninde farklı görüntüler belirebilir. en basitinden tonlar birbirini tutmaz. kimse birbirine bunu sormaz. herkes ana konuda ya da karakter analizinde dolanıp durur ama betimlemelerin kişinin kafasındaki yansıması pek de merak konusu olmaz. zaten kolay kolay anlatamazsınız bunu. ama filmde öyle değil farklı görüntülere aynı kişiler baksa bile en fazla algılama düzeyleri farklılaşabilir. kitabın kenarına köşesine aldığınız notlar, yaptığınız karalamalar; yıllar sonra kitabı şans eseri bulursanız size anlatılmaz duygular yaşatır. kitap şahsa münhasırdır, kitap başkadır.

geceye bırakılan şeyleri tüm romantizminden sıyırdığımızda en gerçeğiyle elimizde ''zaman'' kalır. geceye bıraktığımız zaman, hiçbir zaman geri gelmemek üzere ömrümüzden eksilmiştir.

nedense böyle şeyler hep olmadık zamanlarda kurcalar insanın kafasını, en azından benim öyle. arkadaşla okuldan dönerken yaklaşık 2 kilometrelik yürüyüşün sonlarına doğru aklıma nereden estiğini zerre kadar hatırlamadığım ama sonrasında düşündükçe içinden çıkamadığım bir şey takıldı. insan, duygularının ifade şekli nereye dayanıyor? mesela ilk gülen kişi neye gülmüştür? ya da bu, bizim bildiğimiz gülme midir? bugünün korkmasıyla ya da ağlamasıyla gülmüş olabilir mi? belki de bazılarımızın üzücü bir şey dinlerken ya da karşısında biri ağlarken gülesinin gelmesi bundan kaynaklanıyordur. velhasıl beyni yoran şeylerdir, bazen uyku saatini ertelettirir.

karnabaharın karnınıza somut anlamda bahar getirmesine sebep olabilecek durumdur. zira kurduyla, böceğiyle, ve kendisiyle adeta kendinizi doğada hissedeceğiniz ambiyansı yakalayabilirsiniz. memleketin binbir çeşit güzelliğini ve hatta güzel insanlarından güzel hediyelerini tabağınızda görmek istiyorsanız buyrun; oturun.

bizi hayata bağladığını iddia ettiğimiz şeyleri kaybettiğimizde evrendeki yolculuğumuza (ya da sürünmecelere) devam ederiz aslında. hayata bağlama dediğimiz olaya fazla anlam yüklediğimizden de olabilir. bir nevi plasebo yani. anlam yüklediğimiz eşyayı, kişiyi (ya da her neyse) kaybettiğimizde derin boşluklara düşmek kaçınılmazdır ama nihayetinde hayat her türlü devam eder. ister boşluktan çıkarsınız isterseniz boşluğa alışırsınız.

buraya ne zaman üye olduğumu bile hatırlamıyorum. mail adresime düşen e-postayla muhtemelen karantina zamanlarında üyelik oluşturduğum bu güzide sözlüğün kapısına yine geldim. elime de 28 numero sıkıştırdılar. buyrun, 28 numero.

öğrenci ismi verilen,oksijenli solunum ile hayatını idame ettiren, vücudunun %70'i stres,%20'si gelecek kaygısı ve %10'u anksiyeteyle doldurulmuş masum gençlerin;cemal süreya, namık kemal,edip cansever, reşat nuri, harezmi,mevlana,aristoteles,cahit arf'ten oluşan komisyonca hazırlanmış soruları çözmek durumunda kaldığı, başarılı olduğu takdirde atama sorunsallarıyla şizofreniye sebep olan kpss bossuyla savaşmak için yeni bir çile sendromuna girme ihtiyacı duyulan, okul sınavlarıyla zerre alakası olmayan uyduruk sınavın bilmem kaçıncı versiyonu.