luna91 yazar profili

final döneminden çok bunaldım yeter artık .

babamsız geçirdiğim ikinci babalar günü. yokluğunu her an hissediyorum ama daha bir başka hissettim. ben de çok isterdim babama sarılıp öperek babalar gününü kutlamayı ama mümkün değil. babamın babalar gününü kutlamak için mezarına gitmek canımı çok acıtıyor. huzurla uyusun, mekanı cennet olsun.

3.sınıf öğrencisi olarak şu anki aklımla tercih dönemine geri dönseydim kesinlikle devlet üniversitesi yerine vakıf üniversitesi tercih ederdim.

bugün bir sene oldu babamı kaybedeli. babamsız geçen koskoca bir sene.. babamı bir senedir hiç görmedim. sarılamadım, öpemedim. babam 46 senelik ömrüne çok şey sığdırdı ama eksik kalan yarım kalan çok şey var. acısı hiç bitmedi sadece bu acıyla yaşamayı öğreniyorum. içimde oluşan boşluk hissi de öyle hiç azalmadı hatta gittikçe büyüyor. babamdan geriye ömür boyunca hissedeceğim koskocaman bir boşluk hissi kaldı. içimdeki boşluğu doldurmaya hiçbir şey yetmiyor. o boşluk o kadar fazla ki tamamen yüzleşmekten korkuyorum. inanır mısınız bir senedir babam dışında hiçbir şeye ağlamadım. ağladığım her şey babamla ilgiliydi. görsen baba bir senede o kadar çok büyüdüm ki. senin gibi hayat dolu, enerjik, neşeli bir insanın toprağın altında yatıyor olması çok zoruma gidiyor. yapacağımız, birlikte göreceğimiz daha çok şey vardı. seni çok özledim

sevgilim

rüyamda annemin öldüğünü görüp uyandım. göğsümde kocaman bir ağrı var. babam ölmeden 2 gün önce babamı kaybetmekle ilgili rüya görmüştüm. çok korkuyorum sözlük.

babamı kaybettiğim yaştır. 20 yaşımın bitmesine çok yoktu 3-4 ay kadar vardı. ben de başlıktaki bir çok kişi gibi kendimi çocuk olarak görüyordum. büyümemişim gibi geliyordu. hatta babamdan çok değil 5 gün çok önce demiştim birisine kendimi hiç büyümüş gibi hissetmiyorum çocuk gibiyim hala sorumluluğum yok denecek kadar az diye. ama sonra ne oldu? babam gitti ve ben büyümek zorunda kaldım. gerçekten büyüdüm mü yoksa büyümek zorunda olduğum için mi böyle hissediyorum bilmiyorum ama artık kendimi çocuk gibi görmüyorum. gerçekten büyümüşüm gibi geliyor. kesinlikle artık çocuksu değilim tam aksine olgun hissediyorum.

hayatımda izlediğim en güzel dizi 3 kere bitirdim. keşke hafızamdan silinse de tekrar izlesem

tanıdığım en kezo kızın bayılarak dinlediği grup o kız olmasaydı belki daha sevecen bakabilirdim ama maalesef

önceden olsa beğendiğim bir erkek olunca canım istiyorsa mesaj atardım ama artık atmıyorum. erkekler canı isteyince her şeyi yapabiliyor çok isterse o mesaj atar.

çok severdim severek yerdim tahin ve cevizle birlikte daha güzel olur. babamın evde yediği son şeydi tahinli cevizli kabak tatlısı. o günden sonra hiç yiyemedim. ne zama yiyen birini görsem aklıma babam gelir.

yakın babanızı kaybettiyseniz izlerken ağlarsınız

tm ham 21 k yerkeştirme 24k 2019

2 kere girdiğim sınavdır. ilk girdiğimde istediğim sonucu alamamıştım sonraki girdiğimde ise yine tam olarak istediğim sıralamayı yapamasam da istediğim bölümü (bkz: hukuk) devlet üniversitesinde kazandım. daha çok çalışabilir miydim kesinlikle evet. eşit ağırlık adına konuşmak gerekirse ayt matematik yapan bu işi götürüyor. iyi çalışın, çok çalışın.

boşuna yapılır, gereksizdir, zaman kaybıdır. annesi babası değiştirememiş adamı düzgünce yetiştirememiş sen mi yapacaksın?
yapılma sebeplerinden biri ise bana kalırsa bakın benim için değişti, ben onu değiştirdim diyebilmektir. bakın ben hayatındaki tüm kızlardan farklıyım dedirtmek içindir.
lütfen böyle bir şey yapmaya kalkışmayın. güzel yıllarınızı, gençliğinizi insanları değiştirmek için harcamayın kabul edecekseniz olduğu gibi kabul edin.

kesinlikle baklava

bizi neden bu kadar erken bıraktın? biliyorum birgün gidecektin ama sence de çok ani ve erken değil miydi? daha birlikte yaşayacak çok şeyimiz vardı. daha mezun olduğumu görmedin miniğimin üniversiteye gideceğini bile göremeden gittin. bizi gelinlikle göremeden, torunlarını göremeden torunlarınla oynayamadan gittin. bu kadar erken gittiğin için sana çok kızgınım seni o kadar çok özledim ki. iyi ki diyorum senin kızınım iyi ki benim babamsın. bizimle hep gurur duydun biliyorum seni gururlandırmak bu hayatta yaptığım en güzel şey. artık daha çok çalışıyoruz seni daha çok gururlandırmak için. göğsünü daha çok kabartman için. sen rahat uyu yeter ki, nurlar içinde yat.

harry potter
legally blonde

babamı kaybedeli daha 2 ay bile olmadı, hala ölmüş olduğunu kabullenemiyorum her an çıkıp geri gelicek gibi hissediyorum. keşke gelse diyorum tüm bunlar şaka olsa diyorum ama yok. babamdan rahmetli diye bahsettiklerinde tuhafıma gidiyor. kabrine gidince toprağın altında yatıyor olmasını babama konduramıyorum, yakıştıramıyorum. yağmur yağıyor düşünüyorum orada yağmurda ıslanır. babam daha 50 yaşında bile değildi çok ani bir şekilde kaybettik. sonra babama kızıyorum bizi neden bu kadar erken bıraktı diye. yaşı daha büyük olsaydı belki bu kadar canım yanmazdı çünkü biliyorsun ki yaşlı insanların zamanı azalmış gidecekler. ani ve genç ölümleri kabullenmek çok daha zor, o kişi babaysa daha da zor. en son gece üstümü örttü sonra da sabah işe gitti sonrası da yok. babamı bir daha asla göremeyeceğim, sarılamayacağım onunla derteleşemeyeceğim. bu kısmını daha kabullenemedim bile. babamın yokluğundan çok babamın genç yaşta ölmesine üzülüyorum giden genç canına üzülüyorum. çünkü görecek yaşayacak çok şeyi vardı ama o hiç birini göremeyecek artık. içimdeki o sızı hala ilk günki gibi geçmiyor. hem kendimi çok güçlü hem de çok güçsüz hissediyorum.babam ani öldüğü için annemi ve kardeşimi kaybetmekten artık daha çok korkuyorum. sonra düşünüyorum annem ve kardeşim dışında benim canımı ne yakabilir böyle? hiçbir şey. hayatta her şeyin bir çaresi var ama ne yazık ki ölümün çaresi yok.

affetmez