lutlutabin yazar profili

vardır, uzaktır. kırılırsam üzülür , kırar. tartışmak mı iki kelimem için dünyayı yakar ki keza tartışmaya gelelim... aldatmaz dürüsttür. neden beni buldu bilmiyorum ama çöplükten çıkarıyor beni tam her şey bitmişken, ölecek gibiyken... neden alıp kurtardı bilmiyorum ama hem kızıyor hem de minnet duyuyorum.
iyi ki var!

bu ben olabilirim benim gözüm önemli değil dış göz olarak bakıyorum.
değersiz...
benim gözüm ile de bakmak istiyorum neden öyle hissettirdiniz ki?

kan kusuyorum lakin sigara ve alkol te çarem.

ben de ,ben de ...

''istemem başka senden''


sev beni, tek beni. öyle sev ki

yazarların mutluluk sebepleri... #2840511 içlik giyin !

niye sen dambıl mısın?

#2840873 ne izledin sen be abi!?

yıllar önce en sevdiğin oyuncağın kaybolduğunda sonu bitmeyen bir arayış içerisinde olursun ya... evi taşırken bulduğunda yüzüne saçan o sevinç işte her şey bundan ibaret sevgi de hasret de .
sevdiğim çok özledim seni, evsiz kaldım . sersefil... ev yalnızca içinde insanların yaşadığı, çevresi duvarlarla çevrili, odalara bölünmüş, kendine ait çatısı ve bazen de bahçesi olan ahşap, toprak veya betonarme yapı değildir.
bazen ev
kaybolmuş kokudur...
içinde kaybolduğun bir çift göz...
tutamadığın el...
ormanda gezinircesine, içinde gezindiğin saç..
seni büsbütün saran kollar...
ya da yastık diye bütünlendiğin bir göğüs...
ya da... ya da huzur bulduğun bir omuz...
her şey bu kadar mıydı?
-elbette hayır.
sevdiğin evindi. hepsi evindi tek başına ya da bütün olarak evdi, ev!
çatı değildi ev! beraber izlediğiniz semalar da evindi , derdini anlattığın ve alıp götüren deniz de evindi .
gözleri ile bağdaştırdığın orman da evdi, kokusuna bayıldığın toprak da evdi.
aşkından daha az ıslak olan yağmur da evindi, belki de beraber oturduğunuz bir bank evdi...

sevdiğim evimdi , içinde olduğu her şey evimdi.
hasretliyim ve sevgiliyim , evsiz de kalmadım mı . her şey yerli yerindeymiş gibi de ''huzursuzum''
bu kadar değilim lakin bu kadarım
-gelir misin?

günaydın ahali! nasılsınız , hala uyanmadınız mı?
ben uyuyamadım... gün aymamış olsa da günaydınlar ballı kurabiyelerim*

''

sonunda katık olabileceğim bir başlık, e-vettt bu benim:)

hoop! ben geldim yerimi alayım*)

ciks gibi olanından


meraklı olanından


güneşi iyi kullandığımından


heyecanlı olanından


bla...
bla...
*

gözlerimin içi gülüyormuş





sonra hayat gözlerimizin kırmızı olmasını istemiş...




ve mutsuz son *)

bu yakışıklılığım şaka mıdır *

4 dakika farkı ile günaydın. sabah 4'ten beri uyanığım:)

"kapına 'açelyalar' bıraksam anlar mısın hislerimi? çözer misin davranışlarımdaki gizemi? fark eder misin sende, korkularımdan kaçtığımı? göz yaşlarıma bir türlü hâkim olamadığımı. kavuşamadığımız her gün için diker misin kapının önüne günden güne 'açelyalar' ? izler misin geceden geceye yıldızları benim için? döner misin bana, gecedeki en parlak yıldız olarak? saklar mısın gökyüzüne bakan kapı önündeki 'açelyalarda' anılarımızı? yaşatır mısın sevgini her gün? şahsen sana olan sevgim günden güne azalmak yerine büyüyor daha da içimde. köklerini salıyor 'açelyalar' yüreğime. dilerdim o köklerini salan olsun bir 'orkide'. ama kavuşulmaz bazı aşklar neticede. olsun, seviyorum sonuçta seni. senin de beni sevdiğini hissederek, her ne kadar da birbirimizin olduğunu bilerek..."

eve girmeden önce arabada ağlayanlara çünkü bunu tek başlarına güvenli bir şekilde yapabilecekleri tek zaman bu
aynada gülümseme egzersizi yapanlara
o boş tavana bakıp merak edenlere…..
uyanıp düşünenlere
“yine…….gerçekten…bunu tekrar yapmam gerekiyor….bunu tekrar yaşamam gerekiyor…”
“hey? tamamsın? biraz yorgun görünüyorsun adam?”
ve siz de "evet iyiyim sadece biraz uykuya ihtiyacım var..." şeklinde yanıt veriyorsunuz.
duşta çok uzun süre ayakta duranlara…..gözyaşlarının suya karışmasını izleyenlere……
konuşamayan ve kelimeler arasında boğulanlara… harika şeyler hayal eden ama yine de uykuda ölecekmiş gibi hissedenlere
başkalarına gülümseyerek….gülerek….öpüşerek….el ele tutuşarak….sarılarak…….ve onu her gördüğünüzde büyüyen ruhtaki bu çukurdan başka hiçbir şey hissetmeyenlere….
o insanlara......
ben bunu söylerim………
yalnız değilsiniz……..
ve seni tanımıyor olsam bile
kim olduğun hakkında hiçbir fikrim yok
hangi din olabilirsin
hangi ülkede yaşıyorsun
cildinizin rengi nedir
hayallerin neler
ya da hayatta en çok istediğin şey
ama……. buna ihtiyacım yok
bunu söylemek
seni seviyorum
eğer insanlar boşuna nefret edebiliyorsa
bir hiç uğruna sevebileceğimden
uğruna yaşayacak birini veya bir şeyi bulun
ister arkadaşlarınız, ister aileniz olsun, hatta mükemmel gün doğumunun güzelliği için exıst'e uyanmak
bir şey bul
çünkü sana arkadaşımın bir zamanlar bana söylediği bir sırrı anlatacağım
"çılgınca olan ne biliyor musun?"
"ne?"
“siz hâlâ... 20 yaşındasınız, hâlâ hayatınızda sizi sevecek herkesle tanışmadınız mı? bu delilik mi? bana göre bu tam bir çılgınlık! yarın birisiyle tanışabilirsin ve o kişi o olabilir! bana göre bu…..bu sadece vahşi bir adam….”
“evet sadece vahşi……”
devam etmek
seni sevecek birinin ne zaman ortaya çıkacağını ve herşeyi değiştirebileceğini asla bilemezsin………

hey, gördün mü çiçekleri?
çok güzel değiller mi... sakin, parlak lakin susuz.. su lazım. bizde sularız diye ekledi
suladı
suladı
suladı... çiçek daha da soldu. sonra onca çabanın sonrası olan güneş çıktı. tesadüf fakat tesadüfün en güzeli...

öncelikle selam sözlük .
kaç zamandır yoktum lakin vardım..

kendimi zaman yolcusu gibi hissediyorum; bu çağın insanı değil gibi, artık gönül de akıl da ruh da beden de çalışmıyor gibi.. gözlerim yoruldu kalbim gibi . göz görür fakat kalp görmez ,gönül gözü var derler yokluğunu hissetmeyen.
dolup dolup taşıyorum . en uç duyguları hissedip yaşıyorum.
doruklarını yaşadığım bu duyguların zor ve çekilmez olduğunu bilmiyordum '????????? ??????̆?? ??̧?? ?????? ????, ????????? ?????? ????????'
her öpüşünün kar tanesinin eriyişini hatırlatmasını seviyorum, gözlerinin gözlerimle buluşunca parlamasını seviyorum, elleri ellerime deyince içimdeki kelebekleri seviyorum, dudaklarını hissettiğimde sıkışıp deli gibi atan kalbimi seviyorum, beraber yemek yiyince tatlı tatlı yiyişini görmeyi seviyorum, gördüğüm şeyin insan olamayacağı düşüncelerimi seviyorum, olmayacağı gerçeği olan düşlerimi seviyorum, küçük küçük öpücüklerinin tenime yayılmasını seviyorum, gülüşünde saklanan gizli gözlerimi seviyorum, saçlarının yumuşaklığını ellerimin kalbimdeki sertliği alıp yumuşaklığı çekişini seviyorum , seviyorum, seviyorum...?????????? ... ve fark ettim ki ondaki beni seviyorum, onu hala seviyorum lakin ondaki beni sevmiyorum! ondaki ben seven ve terk edilen bir yüz ama bendeki o dünyanın en güzel hissiyatıydı..

ahh ! kırgınlık ahhh! çaresizlik... bu hikayedeki sadetse sevginin erimesi özünü çıkarır o ise nefrettir...

arrtık sadece bunu ama sadece bunu seviyorum.
sıkıldığım bu çaresizliğin semalarını seyretmeyi seviyorum.