-elm radyo absolute-
- neye bakıyorsun sen ?
o gün radyo bantlarını kurcalayan heather'ın dikkatini fazlasıyla çeken 'sunucu'ya sorduğu soru bir anda sessizliği bölmüş haldeydi. sunucu noir filmlerdeki ağırlığı aratmaz halde kafasını çevirmişti. bakışları oldukça ağır bir şekilde kadını süzdü ve,
- bu kasvetli oda, gri duvarlar, siyah ve tenk renk alet edevatlar zihnimi açıyor.
hetaher'ın yine kafası karışmış fakat artık sunucuyu o kadar garipsemez haldeydi ki, ona epey alışmış gibiydi. çalıştığı dönem nerdeyse bir tek mantıklı cevap duymamıştı bu noir kokan adamdan.
- şimdi kafamı sağa doğru çeviriyorum , karşı penceredeki adam da aynısını yapıyor. tıpkı aynaya bakar gibi hissettiriyor.
nola programa hazırlanıyordu. editörü bir an duraksadı,
- yayın odası rengarenk ve sürekli dans ediyor gibisin ne dersin ?
nola belindeki iki adet silahı bir oyun karakteri gibi çekip aksiyon filmlerini aratmaz halde editöre çoktan dönmüştü,
- sadece işini yap, soru sormak yok.
şimdi sahne gri dumanlar içinde noir kokan odaya tuhaf tonlarda geçiş yapar haldeydi.
odanın içinde ağır adımlarla yürüyen fötr şapka ve pardesülü adam gizemin kokusunu yayınına veriyordu.
- son günlerde birçok dinleyiciden garip mektuplar aldım..
diğer tarafta namlunun ucundan gökkuşağı renkleri çıkartan kadın söze girdi,
- şu s.tiğimin mektupları nerde, işte burdalar..
'şimdi de ellerimi sağa sola çeviriyorum, adam da aynısını yapıyor' ..
-bu iki ayrı mekan değil, iki farklı yazarın bakış açısından bir yayın girişiydi-
devamını gör...