mahzenin öykücüsü yazar profili

yayın falan yapıyor arkadaşlar güzel de, allah aşkına programa afiş hazırlayacağım diye dandik bir promptla 20 saniyede aldığınız şu afişleri koymayın arkadaşlar entry içine ya. cidden berbat tasarımlı afişler görüyorum. hani tostçu yakup usta'nın afişi tadında hepsi.

titanik 2. neden çektiniz lan böyle bir filmi.

gemini 2.5 pro ve deepsearch özelliği chatgpt'nin içinden geçer.

alan wake

alan wake 2

persona 3 reload. *

spam klasörüne düşecektir.

eşiniz de sözlükte yazarsa buraya gireceğiniz bir entry ilerde başınızı ağrıtabilir *

atlus firmasının ps2 platformu için çıkarttığı persona 3 oyununun elden geçirilmiş grafikler ve müzikleriyle yeniden 2024 yılında yayınladığı başyapıt, şaheser.

sırf müzikleri ve teması için dahi oynanır.

komik olduğunu düşündüğünüz berbat başlıklar açmak zirveye oynar.

i saw

hayır ya..

-elm radyo absolute-

- neye bakıyorsun sen ?

o gün radyo bantlarını kurcalayan heather'ın dikkatini fazlasıyla çeken 'sunucu'ya sorduğu soru bir anda sessizliği bölmüş haldeydi. sunucu noir filmlerdeki ağırlığı aratmaz halde kafasını çevirmişti. bakışları oldukça ağır bir şekilde kadını süzdü ve,

- bu kasvetli oda, gri duvarlar, siyah ve tenk renk alet edevatlar zihnimi açıyor.

hetaher'ın yine kafası karışmış fakat artık sunucuyu o kadar garipsemez haldeydi ki, ona epey alışmış gibiydi. çalıştığı dönem nerdeyse bir tek mantıklı cevap duymamıştı bu noir kokan adamdan.

- şimdi kafamı sağa doğru çeviriyorum , karşı penceredeki adam da aynısını yapıyor. tıpkı aynaya bakar gibi hissettiriyor.

nola programa hazırlanıyordu. editörü bir an duraksadı,

- yayın odası rengarenk ve sürekli dans ediyor gibisin ne dersin ?

nola belindeki iki adet silahı bir oyun karakteri gibi çekip aksiyon filmlerini aratmaz halde editöre çoktan dönmüştü,

- sadece işini yap, soru sormak yok.

şimdi sahne gri dumanlar içinde noir kokan odaya tuhaf tonlarda geçiş yapar haldeydi.

odanın içinde ağır adımlarla yürüyen fötr şapka ve pardesülü adam gizemin kokusunu yayınına veriyordu.

- son günlerde birçok dinleyiciden garip mektuplar aldım..

diğer tarafta namlunun ucundan gökkuşağı renkleri çıkartan kadın söze girdi,

- şu s.tiğimin mektupları nerde, işte burdalar..

'şimdi de ellerimi sağa sola çeviriyorum, adam da aynısını yapıyor' ..

-bu iki ayrı mekan değil, iki farklı yazarın bakış açısından bir yayın girişiydi-

burada kaldığım sürede bir öğreti evinde gibiyim sanki, belki de nolan'ın 'batman begins' filmindeki bruce wayne'in ra's al ghul'un tapınağına kimsesiz beş parasız gitmesi gibi. adeta onun orada yaşadığı şeyleri yaşıyor gibiyim. bir ışık gelip kapının bölmesine bir şeyler bırakıp gidiyor, cevap veremiyorsunuz, o sadece size mühim olan şeyleri bırakıyor ve kayboluyor. ne yapmanız gerektiği, nasıl bir yol izleyeceğiniz size kalmış . uzun zaman sonra böyle hissediyorum. tuhaf ama yol uzun..

-why do we fall bruce -

gelecekteki kendime mi, yoksa hayran olduğum kişiye mi yazıyorum bilmiyorum. klipteki mektuba başlar gibi, dear mahzen..

fakat klip bunları çağrıştırıyor.. *