mavibikelebek yazar profili

minimum yarım saatimize göz koymuş demektir :')

kedi, öyle dümdüz kedi olmak isterdim. tatlı bir ev kedisi olmaktan daha güzel ne olabilir şu hayatta?

kız isteme gibi geleneksel şeyleri bir kenara bırakın, resmiyette cinsiyetçi şeylere bakın bence. kız istemek inisiyatife bağlıdır ama kütük öyle mi?
ben doğuma büyüme bir şehire dahilim, orada iyi kötü anılarım var, neden kütüğüm değişecek evlenince abi...

mal olduğunu kabul eden birinin aidiyet hissiyatı bizi alakadar etmez.

gereksiz duygusalım.

katılmıyorum.
50 tl şu anda nereden baksanız 10 tl ile eşdeğer benim için.
eğer istanbul gibi hali hazırda pahalı bir şehirde büyüdüyseniz geçmişte 20 tl ile yaptıklarınızı şu an 50 tl ile yapıyor olabilirsiniz.
ben doğduğumdan beri sakarya ilindeyim. 2014 yılı ile kıyaslarsak, o zaman otobüslerde öğrenci ücreti alınmıyordu, 10 tl ile merkez olan adapazarı'na ücretsiz gidip; yemek yiyip, üzerine pasta yiyebilir, arta kalan para ile de oje, takı, kitap tarzı şeyler alabilirdim.
şimdi kız kardeşim 12 yaşında, sadece yol ücreti 10 tl, yemek yemeye kalksa en kötü yerde döner ayran dahi almak istese o da 10-12 tl (ki biz döner ile geçiştirmiyor, baya baya yiyorduk) ,pasta yemek istese tek kişilik pastaya 10 tl veriyor (biz 2 tl'ye alıyorduk pastayı)...
ojesini, takısını, kitabını saymıyorum bakın...
kız sadece evden çıkıp, arkadaşları ile yemek yiyip eve gelse 50 tl harcıyor.
ben onun yaşındayken 100 tl 1 aylık harçlığımdı ve o şartlarda baya iyi bir harçlıktı. şimdi 100 tl'ye sadece 1 hafta grçinebilir bir öğrenci, o da asgari düzeyde...

ilk ismimin anlamı indirilmek,
ikinci ismim sembol...

davet eden öder.
uzun süreli ilişkilerde ise zaten bunun hesabı yapılmaz, iki taraf da öder.
istisnalar vardır; ben uzak mesafe ilişkisi yaşadığım için sevgilim geldiğinde genel olarak ben ödemeye çalışırım.

sarılmak, şüphesiz.

gece- bana bir şarkı söyle

kendini açığa vurma hissiyatı vardır.
bazen insan ne yaşadığını dışarıdan göremez, gözlemleyemez. kağıt kalem alıp içimizi dökünce daha net görürüz kendimizi. yazdıklarımız ruhumuzun yansımasıdır.

sanırım benim için böyle bir kitap yok.
birinci sınıfta ilk on harfi öğrendikten sonra diğerlerini kendim öğrenmiştim okuma setlerini çabucak bitirmek için...
okuma töreninde hediye alınır çocuklara, adet bir nevi; yaşıtlarım bisiklet, yapboz, bebek, boya kalemleri isterken ben kitap istemiştim.
onlu bir kitap seti aldıklarını hatırlıyorum, arka sayfasında hikayeler ile ilgili etkinliklerin olduou kitaplar...
annemin söylediğine göre (ben hatırlamıyorum) 3 günde bitirmişim kitapları.
sonra babam kendi götürmüştü beni kitapçıya, orada ilk kalın kitabımı almıştım. içerisinde bir sürü kısa hikayenin olduğu kapkalın bir masal kitabı, masal şatosu idi adı.
sonra da hep devam ettim okumaya.
sanırım gerçekten benim için öyle bir kitap yok, ben o aşk ile doğmuşum...

telegramda bir süredir olan güncellemedir.

geniş yaş kitlesine hitap eden çizgi dizi.
babam(40), ben(20)ve kız kardeşim(12) tarafından oldukça sevilmekte.

ülkemizde yer alan belli kesimlere göre hala tabu.

her şeyi sükunla karşılama cesaretini kendinde bulmaya başladı.

(bkz: peyami safa)

küçüklüğümden beri en sevdiğim seri. evet 2000 doğumluyum ve harry potter serisi ile büyüdüm. o zamanlar üniversiteye giden teyzem sayesinde tanıştım bu seri ile, bana uyumadan evvel okurdu. sonra dvdlerini almaya başladı babam. bu seri ile büyüdüm, bu seri ile de yaşlanmak isterdim.

ben insandan ziyade şoför tiplerine gıcık olmaktayım.
özellikle de arabaya 100 kişi doldurmaya çalışıp sürekli ani fren yapan şoför tipleri.

her şey güzel olacak...

kendinden üst olmayan, çıkar elde etmediği insanlara karşı davranışlarını gözlemlemek.