minimalist yazar profili

için kıpır kıpırken 24 sat olduğuna ikna olmadığın bir pazar gününü çip etmeye yeter de artar bile. koca günü o koltuktan sıkılınca diğerine devrilmekle geçirirsin akşamüstü olunca da bi pişmanlık çöker üzerine.

mümkün değildir. eskiden gündemden kaçmak için gazete okumazdı ana haber bültenlerini izlemezdi. şimdi bunları zaten yapmıyoruz ama gündemden kaçmak için yetmiyor maalesef. gündem artık her yerde.

sen de başını alıp gitme şarkısını teoman'ın söylediği albüm. daha kötü bir seçim gerçekten olamazdı. teomandan soğudum diyemem zaten pek sevmem ama iki kere dinlesen şarkıdan soğutur. ricamdır teoman bey bir daha bu şarkıyı dinlemesin bile.

hiçbir şey yapmasa bile göz korkutuyor. hiçbir şey yapmama ihtimali olduğundan değil de hani birileri olmadığını iddia ediyor ya o bakımdan...

görece iyi bir geliri olan bir aileyiz. pek lükste gözümüz yok, gece hayatını sokakta/mekanda değil evinde yaşamayı tercih edenlerdeniz. yememiz de içmemiz de evdedir genelde. üst başta marka takıntımız yok. bu kadar ölçülü yaşamamıza rağmen azıcık esneklik göstersek en az 2 ay bunun ceremesini çekiyoruz. hayat gerçekten pahalı. düz, dümdüz yaşamanın bile maliyeti çok fazla. o yüzden hep tetiktesin. aman çok açılmayalım, aman borca girmeyelim, aman konfor alanımızı terk etmek gibi çılgın fikirlere kapılmayalım...

örnekler elbette artırılabilir ama zaten hepimiz 'na buramıza kadar' içindeyiz bu örneklerin.

sosyal medyadan kaptığımız bir hastalık. sosyal medyada görüyoruz; herkes psikolog herkes sosyolog maşallah.

allah başka stres yaşatmasın denilesi bir stres olsa gerek. yaşamadım bilemiyorum.

bi hafta 10 gün kadar önce 750 tl olan bilet fiyatlarını 999 tl olarak güncelleyen firma. bravo gerçekten.

artan bir hırka gibi sırtımıza yapışan erteleme huyundan kaynaklı olarak adım atmamız bir mesele haline geldi. kalkıp duşa girmek de temizlik yapmak da gözümüzde büyüyor. ama başlayınca lan benim aklım nerdeymiş şimdiye kadar diyoruz.

evliliği başarı olarak görmeyen evli kişilere zorbalık yapmaya sebep olabiliyor. eski bi iş arkadaşımda bizzat gördüm bunu. ilk tanışma dönemlerimizde kardeşinden bahsederken ben kardeşinin yaşını sorduğumda ondan iki yaş küçük olduğunu ama büyük ihtimalle ondan önce evleneceğini söyledi. bunun üzerinde çok durmamıştım. bi zaman geçti aradan. liseden bir arkadaşının düğünü varmış da 'bence' gitmese ayıp olur muymuş. neden gitmek istemiyorsun diye sorunca da benden 2 yaş küçük ama benden önce evleniyor baksana demişti.

eleştirmeyelim saygı duyalım diyoruz ama hangi birine arkadaşlar ya?

içerik üretecek dermanı kalmayan(ya da linç yemelere doymuş diyelim) influencerların yeni gözdesi.

kiminin kafayı toplamak kiminin kafa dağıtmak maksatlı yaptığı aktiviteler listesinde hittir. günün hangi saati olduğu fark etmez bana her zaman uyar mesela.

turşu kavanozunu tezgaha çıkarıp kahve kavanozunu buzdolabına koymak. acaba ne düşünüyordum o sırada!

ayan beyan ortada olan bir gerçektir. ben daha çok sağlık sorunları sebebiyle çocuk sahibi olamadım ama makro düzeyde düşününce ilk sebep gelecek kaygısı diye düşünüyorum. gelecek kaygısı olmasaydı da çocuk sahibi olmamayı tercih edecek çok insan var bu arada bence. çünkü ebeveyn olmanın çok farklı alternatifleri var artık. ebeveyn olma duygusunu farklı şekilde tatmin edebiliyor insanlar. akla ilk gören örnek tabii ki evcil hayvanlar.

tükenmiştir. kendimden yola çıkarak yorumladım. bütün hafta kafa patlattım akşamları eve baş ağrısıyla döndüm. bugün evdeyim yatayım dinleneyim derken deprem olunca huzursuz oldum kalktım biraz oyalanacak bir şeyler yapayım dedim. özellikle ev işi gibi işler yaparken susmayan bir iç sese sahibim maalesef. kendimi dinlememek için podcast açtım. bi iki dinledim. daha belki 10 15 dk olmuşken ya sen ne anlatıyosun acaba diye bi hışım kapattım. tahammülsüzlüğü bünyeden atmanın çeşitli yolları var tabii. yok demiyorum da bulmak lazım. aramaya da tahammülüm kalmamış.

çözülemeyecek tek sorundur. çünkü bunun da bir sorun olduğunun farkına varmak zor hatta bazen imkansızdır.

üzerine çok düşünce gerçekten hayatınızı kabusa çevirebilecek güçtedir. çok canım yandı bu sebeple. özellikle iş hayatında. özel/sosyal hayatında biraz daha iyi tanınıyorsun o yüzden çok fazla yanlış anlaşılma durumu olmuyor. ama çalışma ortamında sizi pek iyi tanımadıkları için yanlış anlaşılmalar daha çok oluyor. işte tam da bu sebeple yazdığınız bir maili göndermeden önce 38 kere okuma ihtiyacı hissediyorsunuz.

ağırlıklı olarak mühendislerin çalıştığı bir firmada çalışıyorum. 1 mayıs sebebiyle şirket vatsap gruplarında çok otantik mesajlara maruz kaldım dün. kendisi de mühendis olan iş verenimiz "arkadaşlar biz bu bayramı hak ettik hepimize kutlu olsun" dedi mesela. mühendislerin böyle duygusal olduğunu bilmiyordum şahsen.

gece gelen tatlı krizine yeğlenir. amaaa! sıkış tıkış çekmeceleri aralama hevesi evdeki herkes uyuduktan sonra gelmek zorunda mı yani?

"gözlerimin etrafındaki çizgiler
artık belli oluyor."

gençken de çok severdim şebnem ferah'ı. ama ne demek istediğini 35 yaşına gelince anladım.

okuru rahatsız edecek konulara girmekten çekinmeyen yazar. bazen bile isteye rahatsız edici temalar seçiyor olabilir mi diye düşünüyorum. mesela ben misafiri okurken yer yer çok rahatsız oldum. bu bazen hikayeden kopmama bile sebep oldu ama nermin hanımcım satır aralarını çok güzel doldurduğu için başladığım hiçbir kitabını yarım bırakmadım şimdiye kadar.