kaba insan

genellikle psikolojik sorunları olan insandır. sözlükte de çok var. hiç şaşmaz, böyle odun gibi cevap veren insanların reel hayatı da mutsuz ve zor geçiyor olmalı. o yüzden onlara artık eskisi gibi kızamıyorum.

özellikle kadını iki kat tiksindirir. resmen iğreniyorum allahım sen affet ama neden bunu yapıyorsunuz. öyle bir konuşma tarzı ve üslubu var ki bazılarının yüzde yüz psikolojik rahatsızlığı olmalı. kendini böyle konuşunca korku salan hayvanlar gibi hissettiği için özgüvenli mi hissediyor anlamıyorum. bravo o zaman en güçlü sensin.

tamam bizler de elit bir ortama doğmadık ama yazılan çizilen şeyler üstünden de her şeyi ciddiye alıp "bunlar terbiyesiz" demeyiz. adab-ı muaşeret bilmesek bile kişinin ailesine uzayan laflar etmemeyi biliriz. kimsenin ailesini sorgulayacak konumda değiliz. belki de verdikleri terbiyeyi çocuk almamıştır deyip geçmeli.

çok şükür ki 90lar çocuğu abim ve ablam var. onlardan gördüm, sokakta az sayıda çocukla da olsa oynadım ve hepimiz bilirdik ki kavgada dahi söylenmeyecek şeyler vardır.

bazı anlar geliyor, kişinin ilk tanıdığınız haliyle şimdiki haline şaşırmaktan kendinizi alamıyorsunuz. o muydu, o kadar kibar konuşan? şimdi nerede? o da mı bir kapak gösterimi miydi? yazık.

kimsenin belli zaman sonra seviyeyi düşüren insanlarla zaman geçirmişliği olmamalı.

(bkz: toplumun yarısı)

doğu karadeniz'de, gürcistan sınıra yaklaştıkça görülebilen insan türü..

sen benim kim olduğumu biliyor musun veya yol al türünden laflar eden, dayaklık tiplerdir.

kaba insana kabalığını gösteren insan gibi insandır. saygılı olmayı öğreneceksiniz.

muhattap bile olmayacağım insan türüdür.

hastanede fazlasıyla denk geliyordum. biraz huyuna suyuna gidince sakinleşiyorlardı ama mecbur muyuz böyle bir şeye? bence de hayır. sağlık mevzularında yaşanan olayların hepsinin temelinde bu tür insanlar var.

kabalık, ruhu örten kara bir güneştir; ışık vermez, sadece gölgeler büyütür.

bi ortamda sürekli her şey benim istediğim şekilde olsun tarzı baskın gelmeye çalışan, empati yapamayan insandır, kendisine gelen en ufak bir eleştiriyi kaldıramazken karşı tarafın her şeyini eleştirebilme hakkını kendisinde görendir. bir de geçimli/olgun insanlar vardır ki kendilerine karşı çok ciddi bir saygısızlık yapılmadığı sürece bu tarz insanları sürekli alttan alırlar, baskın gelmenin, kendini kanıtlama yarışının çocukça olduğunu bilirler, kalpler kırılmasın isterler ama üzücüdür ki değerleri bilinmez.