myjekylldoesnthide yazar profili

bu başlığı açanlar iktidarı başımıza saran kesim galiba. yahu ne istiyorsunuz bu kuşaktan? bilinçli, düşüncelerini özgürce ifade eden, kendini geliştirip okumaya meraklı olan bir kesim var ama bu toksik kitlenin varlığını da unutturmamalı. nasıl her dönemin kötüsü varsa bu dönemin de kötüsü var. z kuşağını yetiştiren sizlersiniz, eğer rahatsız oluyorsanız bu sizin suçunuzdur. sevgisiz ve saygısız evliliklerinizden doğan çocukların mükemmel olmasını bekleyecek kadar enayi olmayın. komik duruyor.

dünyada iki ırk vardır: iyi insan ve kötü insan.

dini olan her insanı çok iyi gördüğünüz için başımızdan felaketler hiç eksik olmuyor. sanıyorsunuz ki yaşayan her canlının bir dini olmalı ve bazen hayvanlara bile bunu yapıyorsunuz. yahu bir hayvanın nasıl dini olabilir? bir hayvana "müslümandır onlar" diyecek kadar ne yaşadınız?

yanlış anlamayın, ben sadece her müslümanın iyi olmadığını göstermek için bu örnekleri vereceğim;

ensar vakfında kırk beş çocuğa tecavüz eden(ler) müslümandı.
tarikat yurtlarında tecavüze, tacize uğrayan ve intihar eden bir sürü çocuk oldu ve bunlara sebep olanlar müslümandı.

dünyanın hiçbir yerinde aklı başında olan bir insan evladı çocuklara bu gözle bakmaz. işte bu iğrenç ve rezil hareketleriniz yüzünden insanlar bir bir dinden çıkıyor.

hiç kimsenin ahlaklı olması için dine ihtiyacı yok. ahlak sizin kalbinizde, vicdanınızda olur. böyle şeyleri dinle bağdaştırmayın yoksa o kafir dedikleriniz sizden daha çok ahlaklı çıkar. orta doğu komple müslüman, insanlar şeriatla yönetiliyor. bir baksanıza oralara, bir bakın da görün ne iğrençlikler dönüyor. küçücük çocuklara karısı gözüyle bakmalar, tecavüzler... türkiye'ye gelen arapların kadınların videolarını çekmesi, bir kızın kafasını taşla ezip komaya sokması, tecavüze kalkışmaları ve daha niceleri. evet, bunlar müslüman.

islam dininde faizin çok günah olduğunu biliyor muydunuz? faizi allah katına çıkaran ülke biziz. ne avrupa, ne amerika bu kafir diye adlandırdığınız iki yerde de faiz yok denilecek kadar az. bu da size gösterebileceğim en net örnek olur.

ne kadar anlatılırsa anlatılsın anlamıyorsunuz. çok yazık. din olmasa konuşacak bir şeyiniz de olmayacak. din insanları birleştirmek yerine ayırıyor ve sebebi de sizsiniz. peygamberler bile inanmayanlar için böyle salakça cümleler kurmazken siz hangi hakla kurabiliyorsunuz?

insan bastırdığı duygunun esiri olur.

ülkenin bir kısmı batı'ya bir kısmı araplara özeniyor; batı'ya özenen kısım cinsellik konusunda fazla gevşek oluyor ve araplaşan kısım da cinselliği tamamen reddedip bunun sadece evlenildiği zaman yaşanmasını söylüyor ya da şey deniyor: erkek bilecek, kadın namusunu koruyacak... namus, iffet ve hayâ gibi sadece kadınlar için kullanılan kalıplaşmış kelimelerden nefret ediyorum.

batı'ya özenenlerin özgürlük adı altında açıkça her şeyi insan gözüne sokarak yaşaması komik duruyor. özellikle genç kesimin ilk kez biriyle yattığında, ağğbi milli oldum lan! gibi cümleler kurup millete bağıra bağıra anlatması gevşekliğin en büyük özeti. batı'ya özenelim derken araplaşmadan çıkamıyoruz. tamam, özendiniz özenmesine de neden bağıra bağıra anlatıyorsunuz? her su içtiğinizde ben su içtim, diye kendinizi yırtmıyorsanız biriyle seviştiğinizde de bu tepkiyi vermeyin bir zahmet.

araplaşan kısım da genellikle erkekleri tanrı ilan edip bütün garip kelimeleri kadınlara yüklüyor. sokakta bir kadının ölmesi sorun değilken birini öpüşürken gördüklerinde kıyameti koparıyor. güya din - iman ateşiyle kavruldukları için bunları yaptıklarını söylüyorlar hâlbuki en pisi en iğrenci onlar.

ha bir de... ben kesinlikle türkçüyüm. atam ne derse o.

demek istediğim, bizim toplumumuz birilerine özenirken o ince çizgiyi koruyamıyor. biz direkt özümüzü kaybediyoruz ve duygular rahatça yaşanmadığı için abazalar ortaya çıkıyor. yirmi yaşında olup kendi bedenini tanımayan onca insanla karşılaştım; kendi bedenini tanımadan başkasının bedenini tanımaya çalışmayacaksın sonra cinsellikten tiksinirsin.

abazanın kadını erkeği kalmadı. ülkede en çok izlenen şeyin türban porno olması canımı çok sıkıyor, bu kadar da olmaz ya! ulan bir de bizim arapları çok seven tayfalar sürekli kadınların masum erkeklerin abaza olduğunu söyler ya... görmemişin hepsi beter. uzak duralım efendim.

hayvanlar da yaşadığı ortamı temizliyor eğer çöplükte yaşamak istiyorsanız temizlemeyin. kadını erkeği olmayan çoğu işten bir tanesi de bu. her canlı yaşadığı ortamı temiz tutmak ve temizlemek zorunda. kimse kimseye kendince işler yüklemesin.

özellikle evlenmiş insanlarda işi sadece kadının yapacağını düşünen bir kesim var; biriyle evli olmanız onun çoraplarını yerden kaldırıp tüm kıyafetlerini ütüleyeceğiniz ya da donlarını makineye atmanız gerektiğini göstermiyor. herkes kendi işini halledebilir, ortaklaşa yapılabilir.

çocuğunuz varsa durum çok beter oluyor; kadın hem çocuktan hem yemekten hem de temizlikten sorumlu oluyor. baba tarafındaki akrabalarımda bu olayı ne yazık ki görüyorum ama şükürler olsun babam dünyanın en mükemmel adamıdır.

aynı zamanda bazı kadınlar da sadece erkeklerin çalışması gerektiğini düşünüyor ve para yemenin en iyi yolunun bu olduğu yönündeler. borçlar bir tonken sadece erkeğin çalışması da dünyanın en saçma olayı. yük olmayın birbirinize, destek olun. söylenecek çok şey var ama şu an yemek yiyorum...

küçük bir ev, kocaman bir kitaplık, bir bisiklet ve yanımda aşkından öldüğüm biri.

hayattan başka hiçbir şey istemiyorum. sağlığım ve huzurum olsun yeter ama o bile çok geliyor artık.

hiçbir şeyin fazlasında gözüm yok, en iyisini hiçbir zaman istemedim ama en imkânlı olayın en imkânsız olması çok üzücü be.

umarım geçmişinde birçok kızın hayatını yakmamış, kendi bedenini ve karşındakinin bedenini bir hiçmiş gibi kullanmamışsındır. umarım gençliğinde kendini çok geliştirmiş, evleneceğin kişiye bir şeyler saklayabilmişsindir. umarım gerçekten eğlenmenin ne anlama geldiğini biliyorsundur ve umarım "yanındakiyle yaşar, aklındakiyle ölürsün," gibi saçma bir düşünceye kapılmamışsındır çünkü ben sana geldiğimde ruhumla ve bedenimle tamamen seninle olmak istiyorum.

#1903489
o zamanla bu zaman kesinlikle kıyaslanamaz. insanlar hiç tatil yapmadan deli gibi çalışıyor; yeri geliyor insanlar ailesine, sevdiklerine, çocuğuna zaman ayıramaz oluyor çünkü çalışmaktan fırsat bulamıyorlar. çok çalışmasa para yetmiyor, çok çalışsa birçok şeyden mahrum kalıyor.

insanlar bu kadar çok çalışırken ve karşılığında hiçbir şey alamazken buna rağmen kuru ekmeğe şükretmek aptalların işidir. ya sen kendi emeğinin farkında değilsin, bunu görmüyorsun ya da seni köle yerine koyan bu sisteme aşıksın. ben on iki saat boyunca it gibi çalışıyorsam arabanın, evin, tatilin, telefonun en iyisini isterim çünkü ben bunu hak ediyorum.

yine aynı şeyleri yazacağım çünkü en büyük sorun gerçekten bu. hep kendinizi en kötü zamanla kıyaslıyorsunuz, en kötü ülkeleri örnek gösteriyorsunuz ve sonra "şükredin" diyorsunuz. etmiyorum. çünkü ben bu kötü durumu hak etmiyorum. neden iyi ülkeleri, iyi şartlarda çalışan insanları bir kez olsun örnek göstermiyorsunuz? ben onlar gibi yaşamak istiyorum. türkiye gibi bir ülkede yaşarken ben neden aç kalayım? toprak bende, çalışkan insan bende, verim bende ama neden bunları kullanamıyorum, neden değişemiyorum? bir kere soruyor musunuz onca fabrika nerede diye? lan biz milletin bokunu, çöpünü alıyoruz ve birisi gelip "şükretsenize" diyor. kurbandan kurbana "biri et dağıtacak da yiyeceğiz," diye bekleyen binlerce hatta milyonlarca insan var ama sorsan bu insanlar günde on iki saat çalışıyor. neden et alamıyorlar? bu düşüncelerden kurtulun. yazık oluyor.

onlar ümidin düşmanıdır sevgilim,
akar suyun,
meyve çağında ağacın,
serpilip gelişen hayatın düşmanı.

nazım hikmet ran

herkesle iyi geçinmeyi sevmiyorum; kalabalık arkadaşlıklar, samimiyetsiz ilişkiler, çok konuşanlar hoşuma gitmiyor ve bu yüzden çoğu insanla geçinemem. çoğu zaman boş muhabbet hoşuma gitmiyor, ben daha çok öğrenmeye yönelik bir tipim. bir şey öğrenmeden bir günü bitirmek istemiyorum ve çevremdekiler sadece erkeklerden konuşan, küfürler eden, popüler kültüre köle olanlardı. tabii anlaşamam. belki ben de bu kadar sert bir kişiliğe sahip olduğum için hatalıyımdır ama elimde değil, kendimi seviyorum ve çevremdeki insanlarla fikir alışverişi yapmadığımda eğlenmiyorum. herkesin eğlence anlayışı farklıdır; onlar kıyafetlere ilgi duyarken ben kitaplara ilgi duyuyorum ve bu yüzden anlaşamıyoruz. direkt kıyafet reyonuna gidip elli kere değişim yapıyorlar, ben bu sefer sıkılıyorum çünkü online alışveriş daha çok hoşuma gidiyor. ayrıca ben kitap baktığımda "uff bu ne yaağğ, çok uzun bunlar, cidden okuyor musun?" diyenlere tahammül edemiyorum. arkadaşsızlık benim için bir tercih. sabahtan akşama kadar erkek muhabbeti yapıp kıyafet konuşmak, ben farklıyım olaylarına girmek, flört yatıştırmak, tiktok izlemek hoşuma gitmiyor; dedikodudan, iftiradan nefret ediyorum ve karşıma çıkanlar hep böyle insanlardı. sorunun bende olduğunu kabul ediyorum ve iyi ki de sorunluyum. böyle biri olmak istemezdim.

sevmediğim bir tanım. ailenden, arkadaşlarından birini kaybediyorsun ve sana gelip "güçlü ol," falan diyorlar. bir de bunun, "sen çok güçlü bir kadınsın," olanı var. kalıplaşmış cümleler hiçbir şeye yaramıyor ve o yüzden benim için dünyanın en gereksiz olayı bu.

sevdiğim birini kaybettikten sonra neden güçlü olayım ki? adı üstünde sevdiğimi kaybediyorum. tabii ki dağılacağım, ağlayacağım, belki hiç konuşmayacağım bile. mutluluk en dibe kadar yaşanıyorsa üzüntü de en dibe kadar yaşanmalı. güçlü olmakla mükemmel olmayı karıştıranlar da var, ki bence bu en beteri.

hiçbir acı kalıcı değil, geçmez denilen ne varsa geçiyor ama yine de bunlar o acıyı yaşamamanız gerektiğini ya da çok uzun süre yaşamanız gerektiğini göstermiyor.

güçlü olmak gibi tanımlara inanmıyorum. kötü bir olay yaşandığında insan bunu kontrol etmeyi başarmalı, kendine hakim olmayı bilmeli ve en önemlisi çok dağılsa bile eskisinden daha iyi olacak şekilde geri dönmeli. bu bence güçlülük değil, insanın kendine verdiği değerdir.

birine gidip "sen güçlüsün," deseler ağız dolusu söver kapıya koyarım. halterci miyim neyin gücünden bahsediyorsun? insanım, yıkılacağım ki daha sağlam olayım.

doğrudur. "erkekler kapatılsın" ya da "erkekler iğrenç" demek topluma yarar sağlamak değildir zaten. böyle saçma bir şey olamaz. erkekler olmadan kadınlar da olmayacak, kadınlar olmadan erkekler de olmayacak. iki cins de birbirine muhtaç. bunlar inkâr edilemeyecek gerçekler.

"haftada en az üç orgazm" diye pankart açmak sizi çok havalı yapıyor obje feminaziler. hayattaki tek başarınız erkeklerin kapatılmasını istemek, haftada üç kez orgazm olmak, sütyensiz gezmek, bulaşık yıkamamak. tamam kanka. bulaşığı yıkama sonra evin bok götürsün. erkekler zaten senin arkanı toplamaya çok meraklıydı. hangi akıllı erkek 250 gr uğruna köle olur bir kadına? saçmalamayın ya. komiksiniz.

topluma yararlı olan feministler;






ulan harbi çok utanç verici ya. aynı şeyi erkekler yapsa delirirsiniz. şu rezilliğe bak. topluma yararınız olmuyor da bari zararınız olmasın.

dünya kendi kendine dönerken ben sadece olduğum yerde duruyordum; olduğum yerden hiç ayrılmadım ve önceden yaşadığım o duyguları bir daha hiç hissedemem sandım ama insan bazı konularda yanılabiliyormuş ve ben bu konuda yanıldığıma çok mutluyum.

seni tanımadan önce yaşadığım hayattan zevk aldığımı düşünürdüm çünkü ben bu hayattan hep zevk almaya baktım ve kendimi buna çok zorladım ama oğuz atay gibiymişim, ben de seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırmışım. şimdi her şeyi daha içten hissediyorum, kaybetmeye meyilli olduğum o duygularla daha da barışığım üstelik birini sevmeyi sevebiliyorum çünkü bu sevginin bana zarar vermeyeceğine inanmak istiyorum. belki her konuda yanıldım ama bu konuda yanılmamayı o kadar isterim ki... yanılsamalarla dolu bu dünyada sana hiç yanılmamayı isterim; sana hiç doymamayı ve sevgimden bir kez olsun şüphe ettirmemeyi... içinde sen olacaksan her şeyin güzelini isterim ya, neyse.

#2348339

bu cümleleri kurmak bencilliktir bana göre. insan çok yazmak istediği birine yazmayabilir, çok sevdiğine geri dönmeyebilir, çok özlediğine sarılmak istemeyebilir çünkü artık böyle olması gerekiyordur...

insanlar hakkında bu kadar kesin ve net konuşmamanız gerekiyor. tabii ki istemiyor olabilir, herkes her şeyi isteyecek diye bir şey yok. sevdiğiniz insan sizi sevmiyorsa zorlamanın bir mantığı da yok. bitmiş bir ilişkiyi tekrardan başlatmak saçma olur zaten.

ayrıca "seven gitmez" gibi saçma bir şey vardı bir ara. seven insan gayet gider. gitmesi gerekiyordur, bitirmesi lazımdır. bazı şeylere kalple değil mantıkla bakmak gerek. hayat sanıldığı kadar kolay değil. sevgi her konuda yeterli olmaz. keşke kader bizi birbirimize yazsaydı deyip geçersiniz, yazmıyorsa da nasip dersiniz...

siz gerçekten elinize bir şey geçsin diye mi iyi oluyorsunuz, bu yüzden mi kendinizi "iyiymiş" gibi gösteriyorsunuz? demek ki sonradan "ya bu iyi biriydi" dediğimiz insanların içinde siz de varmışsınız.

ne yaparsam kendime yapıyorum yani ne ekersem onu biçiyorum. iyi biri olup olmadığım hakkında bir fikrim yok; başkalarının hikâyesinde kötü olabilirim ama kendi içimde kötü olmadığımı biliyorum. gerçi iyi ve kötü kavramları insanlara göre farklılıklar gösterebilir yine de bu kavramlar bana göre sadece empati ve vicdan* içeriyor. sonuçta insan kendine yakıştırdığı sürece her şeyi yapar...

sırf iyiyim diye insanların bana bir şey vermesine, bir şey almasına ya da beni övmesine gerek yok. iyi olduğum için kazanmak istemiyorum, "vay be! şu kadına bakın, ne kadar iyi," densin de istemiyorum. elinize bir şey geçecek diye iyi numarası yapıyorsanız boşuna uğraşmayın. herkes en iyisini hak eder, bugün değilse yarın.

açıkçası bir yandan yapmamaları gerektiğini düşünüyorum. insan çocuğuna güzel bir gelecek vadetmeli; güzel okullara göndermeli, bir hobi hatta bir dil öğretmeli, mutlu ve huzurlu yaşamasını sağlamalı.

birazcık mantıklı düşünün. sırf siz çocuk seveceksiniz diye binlerce çocuk sokaklarda açlıktan ölüyor, bu çocuklar çıplak geziyor. en yakından afrika'ya bakın. hepsi doğurup doğurup atmış, çocukların kemikleri sayılıyor ya da araplara bakın; sürekli ürüyorlar sonra çocuk yaşta işe veriyorlar ya da evlendiriyorlar.

kimse bakamayacağı çocuğu doğurmasın. ben bu dünyaya isteyerek gelmedim, ailem bana iyi bir gelecek vermeli eğer veremiyorlarsa neden doğdum ki sürünmek için mi? her şeye çok duygusal yaklaşıyorsunuz ama hayatın ne kadar acımasız olduğunu unutuyorsunuz. bırakın aile ekonomisini, çiftlerin çocuk yapması için eğitim bile alması gerekiyor bana göre.

"evliliğimiz kötü, fakiriz ama bir çocuk yapalım," kafasında olan çok insan var. bunlar normal şeyler değil. çiçeği bile solduran insanlar çocuk bakabilir mi, çiçeğe bakamayan çocuğa nasıl bakacak? bu ülkede çocuk bezleri, mamaları, kıyafetleri yüz elli - iki yüz liradan başlıyor. halk bunu karşılayacak kadar zengin değil ama gerçekten bakabileceğine inanan varsa tabii ki yapmalı. bakmak sadece maddi ihtiyaçlarını karşılamak da değil, en önemlisi manevi destek ama parasızlık çoğu ailenin kavga konusu oluyor ve çocuğun psikolojisinin ne kadar etkileneceğini düşünün ya da sizden bir çikolata istediğinde alamadığınızı...

gönül rahatlığıyla çocuk yapılması için bu ülkenin ekonomisinin güzel olması gerekiyor, başka türlüsü zor. görüyorsunuz, her yer intihar eden babalarla dolu. hayat kolay değil, anlayın bunu...

diyor, çalıkuşu dizisindeki kamuran feride'ye. karşılıksız aşk aynı böyle bir şey.

insanlar bastırdığı duygunun esiri olur çoğu zaman. zorla kapanan bir kadın, ileride açılmak gibi bir girişime girdiğinde ya çok açılır ya da hiçbir zaman açılma cesaretini kendinde bulamaz. hayatta her şeyin bir sınırı var; bu sınır aşıldığında da kötü, yok sayıldığında da.

çocuğunuzu zorla kapattığınızda o daha çok müslüman olmayacak aksine zorla kapandığı için hem sizden uzaklaşacak hem de dininden. zorla güzelliğin olmayacağını anlamak zorundasınız. kendi günahlarınızı kapatmak için çocuklarınızın başını yakmayın. sonra tarikatlarda ve cemaatlerde tecavüzler, intiharlar oluyor; masum olan yüzlerce çocuğun hayatı sizin iğrenç beyinleriniz yüzünden mahvoluyor.

bir arkadaşım vardı, ailesi her şeyine çok karışıyordu. evden çıktığı an çantasındaki mini eteğini iyice mini yapıp ortalıkta dolanıyordu. siz bir göz istersiniz, allah iki göz verir ya bu da aynı şey. sonra çıplak fotoğrafları tüm sosyal medyada yayıldı, birileriyle defalarca kez ilişkiye gibi tehditlere uğradı. hayatını ailesi mahvetti çünkü onu çok kapalı büyüttüler ve o da açılmanın böyle bir şey olduğunu düşünerek bir tur da kendi hayatını o mahvetti.

üç günlük dünya için değmez bunlara. ben hiçbir zaman böyle bir baskıya maruz kalmadım. arada bir babam "çok yakışır sana hee," diye dalga geçiyor. bir ara namaz kılmam için para teklif ettiler* ben de "bu çok az yetmez," deyince, "sen gevur musun?" dediler. eheheh. sağ olsunlar hiçbir zaman zorlamadılar beni.

demem o ki, bırakın da insanlar istediklerini giysin, istedikleri gibi yaşasınlar. kimsenin içinde bir "keşke" kalmasın. insanı ailesinden soğutacak kadar kötü olmayın. ahlak ve namus bekçiliği yapan her insanın ne kadar iğrenç düşünceleri olduğunu hepimiz biliyoruz. tertemiz çocukların da düşüncelerini kirletmeyin. beş yaşındaki çocuğu kapatmak sizi cennete sokmayacak. cennetin varlığına tamamen inansanız bile girip girmeyeceğiniz hiçbir zaman belli olmayacak. allah ile anlaşma yapmayın. başkasının dinine, hayatına karışmadan ibadet edin oturun aşağı.

marka takıntısı olmasından iyidir. sırf bir etiket basıldı diye bir çantaya beş yüz milyon dolar verecek enayiler olmadığımız için özür dileriz ya. balenciaga mavi kapaklı küpe yapmış üstelik bayağı da pahalı. işte sizin gibi enayiler marka olduğu için bomboş şeylere para vermekte bir numara. ha on lira olmuş, ha beş yüz lira ne fark ediyor? önemli olan insanın beğenmesi değil mi?

yaşlandıkça, elli liralık saat ile beş yüz liralık saatin aynı zamanı gösterdiğini fark edeceksin. yüz binlik bir ev ile milyon liralık ev aynı acıları barındırır. mutluluk maddenin kendisinde aranmaz, anlayacaksın. gerçek mutluluk, mutluluğu verenden geçer, bunu da unutmayacaksın...

bence söylenen gerçekten çok açık. asıl varoşluk marka ile hava atmaya çalışan eziklerin paraları olmasına rağmen rezil gibi giyinmeleridir. kapitalizme köle olmuşsunuz. sizin gibilere çok üzülüyorum. aynı yerde üretilen kıyafetlerin birine etiket basılıyor diye diğerinden üstün görmeniz ne komik.

+ aşk nedir?
- neymiş?
+ aşk, füsun karayolları, kaldırımlar, evler bahçeler ve odalarda gezinirken ve çay bahçelerinde lokantalarda ve akşam yemeği sofrasında otururken, ona bakan kemal'in duyduğu bağlılık duygusuna verilen addır.
- beni görmediğin zaman aşk olmuyor mu?
+ o zaman fena bir takıntı, hastalık oluyor.

masumiyet müzesi, orhan pamuk

nergis olmak isterdim. pek bilinmeyen ve pek sevilmeyen.