karşılıksız aşk

hele ilk olan aşksa insanı yaşamaktan vazgeçirebilir ama yine de umutlu ol güzel insan seni seven biri mutlaka karşına çıkacaktır.

en kötüsüdür. berbattır . üzüntüden midenizi bulandırır. bir umudunuz olur ama yüzde bir olan bir umut işte o sizi mahveder. böyle bir durumun içine girdiğiniz zaman yapacağınız tek şey kişiyi sevmektir . onun çevresindeki eşi dostu sevgilisi erkek arkadaşları sizi ilgilendirmemeli doğru olan budur. siz onu seviyorsunuz çünkü o kişiyi. sakın saplantılı bir şekilde ona ulaşmaya çalışmayın bu sizi terbiyesiz saygısız hatta iyi aile eğitimi almadıysanız katil birisi bile yapabilir . unutmayın bu bir karşılıksız aşk onu bağlamıyor siz sadece masumca ona aşık olmakla yükümlü olun . allah yardımcınız olsun o yüzde birlik ihtimal gerçekleşsin inşallah.

her insanın hayatında en az bir kez yaşadığı acınası durum.

duygusal anlamda hisler beslenilen kişiden aynı duyguların hissedilmemesi durumudur. bu tür duygular daha sonra platonikleşmeye sebep oluyor.

gözlerinin içine bakıp seni sevdiğini söylediği halde aklında onun olduğunu bilip kendi içinde acı içinde kıvranmandır biliyorsun ama vazgeçip gitmiyorsun da acı çekmeyi seven varlıklarız bazen

uzun sürdüğünde psikopatlık seviyesine ulaşabilir. manyak eder adamı. çıldırtır yani.

aşk bir defa olacak bir durum olduğu için 'karşılıksız sevgi' diyelim biz ona dediğim durum. zordur, üzer ama beklentiye de sokar insanı.

defalarca deneten defalarca gururunu yere serdiren çokça fedakarlık ettiren ama sonucunda bi karın ağrısı kalpte bi batma gözlerde litrelerce yaş bırakan durumdur.

karşılıksız olan hiçbir sevgi, bağlılık vb. aşk seviyesine ulaşamıyor bence, takıntı veya bağımlılık olarak kalıyor bir süre sonra. onu sevmiyorsun zihninde kurduğun kişinin sana hissettirdiklerini seviyorsun. bu ağır bir yüktür, maddesel bir bağımlılıkla savaşıyor gibi zihninizde oluşan ona bağımlılık ile mücadele etmeniz gerekir.

söylersin, hiçbir umudun olmadığını söyler. geberirsin acından. sonra geçti sanmaya başlarsın. "oh mutluyum be, en azından içimde kalmadı" dedirtir. unuttum dersin ki en mutlu, en beklemediğin anında çıkar gelir aklına. anlarsın sonucunda geçmeyecek olduğunu. en vurucu noktası burası olur ya zaten. sen kendi hayatında onu yaşarken o kendi hayatında başkasını yaşar...

yaşarken bir yandan acı bir yandan da mutluluk veren duygu. belki de karşılıksız olması onu bu kadar güzel kılıyor.

neden sizi sevmediğini anlamazsınız. kabullenmek istemezsiniz.
üzerimize kurulan medeniyet, adap ve görgü kuralları çerçevesinde saygılı davranıp o kişiyi rahatsız etmemeye çalışırsınız. bu sizin freninizdir.
ama ilkel dürtüleriniz öyle demez. kendinize bir hakaret olarak algılarsınız. nasıl olur nasıl olur da benim gibi bir erkeği/kadını seçmez? ben dururken onu seçer onun yanına gider dersiniz.
bu aslında onunla sizin aranızda olan bir mücadele değil sizin içinizle olan bir mücadeledir ama beyin kendini suçlu göstermek istemez. tüm suçu karşı tarafa atar.
bu bir takıntıya dönüşürse işte o çok tehlikelidir. zamanla olmadık her şeyi kurarsınız ve işin sonu aşık olduğunuz - takıntılı olduğunuz- kişiye zarar vermeye bile gidebilir.

çok bilindik bir söz olan çivi çiviyi söker sözü ilaç gibi gelir.
siz siz olun hem kendinize hem de bir başkasına zarar vermemek için yeni partnerler arayın.
sevdiğiniz kişiyi herkesten farklı görüyorsunuzdur doğru ama şunu unutmayın çilekli dondurmayı tek seven o değil. macera filmlerini izleyen tek o değil.
yeryüzündeki tek gamzeye sahip olan kişi de o değil.

(bkz: yarının ne getireceğini kimse bilemez)

otobüsle giderken gemiye çarpmak gibidir.

diş ağrısı gibidir. öldürmez süründürür, günlerce ağırır. her anınızda onu hatırlarsınız ve tedavi ettirmeseniz dahi bir gün gidiverir o ağrı. karşılıksız aşkınızın yaşattığı ızdırap da tabii.

ismail abi şekerpareyi nasıl sevdiyse öyle güzel bir şeydir. aşık kendi kendine hayâllere dalar gider.
geleceğini '' o ''ndan ayrı planlayamaz.
ister ki; sadece '' o '' olsun yanında, başka hiçbir şey umrunda değildir.
sahip olduğu her şeye, benliğine '' o ''nun için sahip olduğuna inanır.
ister ki; sadece yanında olsun, ister ki gülümsesin çehresi, gülsün o gözleri.
kalbinin yavaşlamasını hiç istemez.

ama gün gelir bu kadar yanyana, üstüste koyduğu, kalbinle inşaa ettiği, anlatmaya kıyamadıkları, bir tekmeyle yıkılır, gider sonsuzluğa.

kabullenilmesi gereken duygu. ne demiş nazım hikmet: sen elmayı seviyorsun diye elmanın da seni sevmesi şart mı?
tahir ile zühre meselesi.

acıtır. adrenalinden öldurur. zayiflatir. yemeden icmeden keser. universiteden sonra bir donem boyle bir durum yasamistim. aradan birkac yil gectikten sonra karsiliksiz olmadigini ogrendim. ama artik cok gecti. hayatima devam ettim. o an icin cok uzse de zaman herseye iyi geliyor gercekten.

terkedilmiş bir kuş gibi uçsam da yerim yok
ben değilim istediğin yakınlaşsam seni sevip çok
bu ne senin ne de benim hikayem değil
şimdi bir kabuğun içinde büyümekteyiz…

aşkın kendisi. karşılıklı olana aşk demiyoruz biz.

televizyonsuz ağaç, eldivensiz balık, makyajsız kelebek gibi tanımlama.
yahu hiç karşılık olur mu aşkta?