o zamanlar dükkana takılan adam yazar profili

arada bir buralarda var olmamı sağlayan yazar.

buradaki varlığımın sebebine dönüştü diyebilirim kendisi.

iyi yazar. yazsın hep.

archive parçası olan çukurdan ziyade kuyudur. dipsizdir. ınsanı kör kuyularda merdivensiz bırakan o malum kadın gibidir.
münir nurettin selçuk bile sahip olduğu melankoli toleransına rağmen hüzünlenir. ıçi sıkılır. daralır. ancak muhtemelen 7-8. dakikalara gelindiğinde o da mevcut duruma alışmış olup kadehine sek duble rakısını doldurur.

öyle bir parçadır işte. tanju okan sarhoşluğu bile engelleyemez kahrolmanızı.

kahrolmak için buyrun buradan

4. dakika itibariyle psikolojik olarak tecavüze meyleden bir parça. ancak ilginçtir ki gönüllü de olunuyor buna bir noktadan sonra. dinlemesi zordur.

melankolinin uç noktalarında bir yerde kafanıza sıkmaya hem azm ettirir hem de hem de "dur sakın yapma" diye telkinde bulunur.

üzerinize isteğiniz dışında bir intihar bomba yeleği takar. özel bir mekanizmayla kilitler. sonrasında da o bombanın patlamasınıa sebep olacak pimi çekip elinize tutuşturur. baş parmağınızı tetikten çektiğiniz anda havaya uçacaksınızdır artık.

geçmiş olsun.

gariptir ki var böyle bir durum. aramıza tekrar hoş geldin demek için attığı mesaja nazikçe teşekkür etmeyi düşünmekteydim ancak elden ne gelir... admin dükkanı kapamış.

ınfo account falan da değil. baya bildiğim girileri var başlıklar açmış falan... hayırdır kardeş prolaterya ile muhatap olmak mı istemiyorsun...

neyse fildişi kulesinde keyfini bozmayalım şimdi arkadaşın.

bir zamanlar desteklenmesi gerektiğini düşündüğüm ve kadınların da erkekler kadar ezilmesi, savaş alanlarına sürülmesini ve çekirdek ailenin ekonomik yükünü hafifletmesi gerektiğini düşünürdüm. bu sayede hem kendisi birey olmayı başaracak hem de topluma daha büyük katkı sunacaktı. ancak günümüzde feminizm de popülizme kurban gitmiş ve sahip olduğu temel ilkelerini yitirmiş durumda maalesef. yazık. acaba virginia woolf ne düşünürdü günümüz feminizm hareketinin geldiği noktayı görse...

akabinde god hates us all dinlenir.

buradan

(bkz: avukat)

daha komünist bir yapıya sahip oyundur. her taş aynıdır. hepsinin hareket kabiliyeti eştir. fena bir oyun değildir. oynanır.

(bkz: tatar ramazan)

"aynı bokun laciverdi" olarak cümle içerisinde kullanılmasıyla, bir olgu yahut nesnenin bir benzerinin ufak değişiklikler ile tekrardan öne, piyasaya sürülmesinde, o ufak değişikliği betimlemek için kullanılan renk ismi.

donald trump'ın dikkat çekici o tweetidir; "china!"

önemli bir avangard. arka planda ne yaptığı bilinmeyen ancak varlığı ile açılacak yeni çağların yaratıcısı olacak, teknokrasinin zirve noktası olarak tabir edilebilecek kritik bir insan.

seni sevmek için bir sebebimiz yok ancak saygılar üstad demek geliyor elimden. çav.

aşılması gereken bariyerdir. savaş alanında istihkamcıların temel görevi engelleri kaldırıp kendi birliklerine yol açmak ya da engeller yaratıp düşmanın manevra yetisini kısıtlamaktır.

ancak aşılamayacak bir engellerin yaratılmasının mümkün olmadığının kanıtı tarihin her sayfasında yazmaktadır. belki asırlar sürer ancak her bariyer aşılır.

2009 senesinde çıkarttıkları black clouds and silver linings albümünden sonra ürettikleri hiçbir iş tekrar tekrar dinlenebilecek seviyede olmayan progressive metal grubu.

tarihlerinde scenes from a memory adında bir albüm bulunur. 2001 çıkışlı. dünyanın en iyi konsept albümlerinden biridir.

paltosu ile ünlü önemli bir edebiyatçı. dostoyevski'nin de dediği gibi, "hepimiz gogol'un paltosundan döküldük".

edebiyat tarihinde çok önemli bir kilometre taşıdır.

az önce fark ettiğim yeni sıfatım. bir şarkı için başlık açmak istedim. ve "çaylaklar başlık açamaz" ibaresi ile karşılaştım. hevesim kursağımda kaldı. hoş olmadı. canım sıkıldı.

şimdilik fena olmayan yerdir. kurcalaması keyifli. ekşiye güzel bir alternatif. eski zamanların çoklu sözlük * * zamanlarını yaşatan antika bir hissi canlandırdı tekrardan. iyi yaptı. ellerinize sağlık.

o zamanlar dükkana takılıyorum. bu şükran marketin yeri bizim....

diye başlayan tirat.

(bkz: kader)

(bkz: zeki demirkubuz)

edit : hatta alın link. dinleyin bir tur.

sözlükteki ilk girimle bu muhteşem filmin başlığını açacak olmanın haklı gururunu yaşamaktayım şu anda.

bir andrey zvyagintsev filmi.

hikaye özet olarak, boşanma sürecinde olan bir çiftin ortadan kaybolan çocuklarını aramasını konu alır.

ancak bu hikayenin içinde anlatılan ana hikaye aslında keskin bir eleştiridir. bir aile eleştirisi. bir toplum eleştirisi. bir devlet eleştirisi. bir bürokrasi eleştirisi. kısacası yönetmen eline elektrikli testere almış ve bütün rusya'ya saldırmış. her şeyi kesip biçip, içinde ne olduğunu, yozlaşmanın ne ölçüde olduğunu göstermiş. yönetmenin daha önceki filmlerinde de mevcut olan toplumsal-gerçekçi ve eleştirel tavır maksimize edilmiş.

sert bir film. sert bir hikaye.

detaylı info için imdb sayfası.