dream theater

john petrucci'ni de dahil olduğu, virtüözlerden oluşan ve prograsif metalin öncüsü olan gruptur. dünyanın en sağlam bestelerini yaratan, neredeyse her şarkının solosunu best of solos gibi listelere sokabilen bir gitarist olmak herkese nasip olmaz. en sevdiğim şarkıları pull me under, another day ve the best of times'dir.

vasat bir rock grubu.

“scenes from a memory” albümünü iyi ki kaydetmişler de zaman zaman özleyerek döndüğümüz bu albümden;
fatal tragedy
beyond this life
through her eyes
home
finally free
parçalarıyla başbaşa kalabilmişiz.

anladığım kadarı ile sözlükte dinlediğini anlamayan insanları mimleyebileceğimiz turnusol kağıdı görevi gören müzik grubu. ya da durun: kulağa, kalbe, ince motor kaslarına ve anlayanına hitap eden müzik grubu da diyebiliriz.

2009 senesinde çıkarttıkları black clouds and silver linings albümünden sonra ürettikleri hiçbir iş tekrar tekrar dinlenebilecek seviyede olmayan progressive metal grubu.

tarihlerinde scenes from a memory adında bir albüm bulunur. 2001 çıkışlı. dünyanın en iyi konsept albümlerinden biridir.

en sevdiğim gruptur efenim. en iyi albümleri (bkz: images and words) iken en iyi şarkıları bu albümdeki (bkz: metropolis part 1) dir. onun dışında (bkz: awake)(bkz: scence from a memory)(bkz: octavarium)(bkz: train of through) gibi mükemmel albümleri vardır. yüzbinlerce kez dinlesem bile bıkmayacağım nadir gruplardandır

şu an güzel de kevin moore ile bi başkaydı be.

aristokrasi ile esrarkeşleri birleştiren müzik zanaatkarları grubu.

en sevdiğim gruptur. vokal ayrı, sözler ayrı, riffler ayrı güzel. albüm bütünlüğüne önem veriyorlar. türkiye konserlerine gidemediğim için her gün bir miktar üzüntü duyuyorum. günlük doz olarak octavarium dinlerim. modum düşükse wither. dt'siz günüm geçmez. prog metalin en başarılı örneklerindendir..

"vasat bir rock grubu" yazan sevgili yazar, hiç dinlememiş olma ihtimalin var mı acaba sadece sormak istedim.

(bkz: a change of seasons) gibi yaklaşık yarım saatlik bir sanat eserine sahip,özellikle ilk dönemlerindeki şarkıları oldukça başarılı müzik grubu.

beşinci sınıfa giderken dinlemeye başladığım grup. insanlar normalde ilk önce progressive rock ile tanışır ben ise metal'i ile tanışmıştım. mike portnoy ayrıldıktan sonra dinlemeyi bıraktım.
yirmi otuz yıl sonra kendilerinin pink floyd gibi efsane/klasik olarak anılacağını düşünüyorum.

1 haziran 2022'de küçükçiftlik park'da olacak. bilet fiyatlar biraz uçuk. ama tabii ki orada olacağız!

balkon vip: 1,100 tl
sahne önü: 671 tl
standart: 418 tl

ismini davulcu mike portnoy'un babasının eskiden gişeci olarak çalıştığı sinemadan almış, bütün üyeleri virtüöz olan şahane grup.

1990'ların başında amerika'da başlayan progresif metal hareketinin başı çeken gruplarındandır. progresif metalin öncülerindendir kendileri adeta. bu kadar kaliteli gruplara az tanım girilmesi ziyadesiyle üzüyor şahsımı efendim. misal şu grubun ismini ekşide arat en az 80 tanım girmişlerdir adamlar. her neyse, yaptıkları şarkılarla bir dönem adından söz ettiren grubun bir sürü albümü vardır ve gitmedikleri ülke de kalmamıştır. hatta yamulmuyorsam türkiye’ye de gelmişlerdir.

bir sürü albümle başarılara imza atan grubun o güzel albümlerinden bazıları şunlardır; octavarium, awake, the astonishing, black clouds & silver linings, systematic chaos, six degrees of ınner turbulence, a dramatic turn of events, breaking the fourth wall ve son olarak dark side of the moon… amanın albümlere bak her biri altın değerinde benim gözümde vallahi ya. çalma listemin vazgeçilmezleri adeta. fıstık gibiler fıstık…

efendim bu amcalarımız tarzları dışına hiç çıkmadı, hep progresif albüm yaptılar öyle thrash metale de kayalım, biraz da heavy metal yapalım o da olmadı death metalin az ucundan alalım diye düşünceye hiç girmemişlerdir. bayılıyorum ulan omurgalı hallerine ya. maşallah.

ilk konserlerini iron maiden’in desteğiyle gerçekleştirmişler sonra azimli ve hırslı olup bütün ülkelerde konser vermişler, konser verdiği ülkelerde de kendilerinin bayağı bir hayranları olmuştur. yani amcalarımız epeyce başarıya gitmek için uğraşmışlardır.

sevgiler saygılar olsun. *

1999'dan sonraki hiçbir albümlerini artık dinlemediğim gruptur. gene de müzisyenlikleri tartışılmaz. (sevmesen de saygı duy.)

özellikle awake (1994) inanılmaz iyi ve ilham verici bir progresif metal albümüdür. favori progresif metal grubum symphony x olsa da, dream theater'ın inovatifliğini tartışmam. hoş, rush varken onlara da aşırı orijinaller diyemeyiz.

the alien şarkılarıyla grammy ödülü almaları, rock ve metal müzik için önemlidir. neticede kimse 1. yaş gününde metal müzik dinleyerek kutlama yapmıyor. metal dinlemeye öyle başlamıyor.

melodik progressive metal konusunda piyasada en çok bilinen ve bunun tesadüf olmadığı harika grup.

son albümleri eski hayranları tarafından o kadar sevilmez ama bence konsept albüm işinde de gayet güzel iş çıkarmışlardır.

bu sabah duyunca bir yandan çok sevindim ama mangini' ye de ayıp mı oldu acaba?
portnoy suz dream theater mı olur?

7 şubat 2025'te parasomnia adında 16. stüdyo albümlerini çıkaracaklarını duyuran grup. heyecanlandırmıştır.
buradan

7 şubatta çıkacak olan parasomnia albümünün 5. şarkısı olan midnight messiah'ı malum ortamlara salmış reisler.