per inania regna yazar profili

dünya tuhaf yer. olayın olduğu, olay yerine şehir merkezinden çok sayıda ekibin hareket ettiği sırada siren seslerini duyduğumda ne oluyor demiş, sonrasında türkiye gibi bir cehennemde yaşadığımı hatırlayıp ülkeye bağışık şekilde günüme devam etmiştim. şimdi haberini okuyorum.

genellikle üçüncü sayfa haberlerine karşı biraz da mesleki körlüğün etkisiyle ilgisizimdir ancak bu olay tipik olayların dışında, kesinlikle normal değil.

yakında bilgisine ulaşırız.

bir de bir sorum olacak, iddialar mesnetsiz bile olsa*; ırkçılık karşıtlığı ne zamandan beri pkk yandaşlığı demek oldu?

aslında sevilmeye ihtiyaç duymasa insanlar, her şey çok güzel olacak. *

olmasa çoğunuz üniversite okuyamazdınız.

başka bir dünyada hala yaşıyor, yaşanıyor mu bir şeyler? güneş doğuyor mu mesela?

yaşadığımdan başka bir dünyada yaşıyor içinde yaşadığım toplum.

akvaryumdaki balıkları doyurmak için gittim büroya. dönüşünde bütün arkadaşlarım şehri terk ettiği için yalnız başıma oturdum birahaneye. eski şiirler okudum kendimden, yavaş yavaş demlenirken. az evvel kutladı bir adam bayramımı. kimin bayramını kutladı deli, kulağımda - çarmıha gerilen tek kişi isa değildi ki diye devrimci safsatalar uğruna taşıdığım ama haliyle kimsenin bunu bilmediği - haç küpemi göre göre. ama temizim doğrusu, kimseyi öldürmedim üç dört gündür; sonuçta insan da bir hayvan türü.

birahanedeyim, arkada ibrahim tatlıses çalıyor. neden bu saatte benim için tatlı bu ses? hiçbir şey olmadı ama hiçbir şeyin olmaması melankoli için yetiyor bazen. yetiyor işte. kendi kendime konuşup dikkatleri çekmemek için, şuraya iş çıkışı çağıma saygın kıyafetlerle geldiğim günlerde meyhaneci adem amcanın bana saygı duymaya devam etmesi için, sesimi susturmak için, karalıyorum bunu. mayhoşum, bomboşum. yabancıyım, kendi topluluğumdan başkaca toplumlara.

faize yatıran aylık 12.000 lira civarı ortalama getirisi olur. büyük para değil ama küçük de sayılmaz.

amerika birleşik devletleri'nin demografik yapısına benzer bir yapıya doğru koşmaktayız. fakat onlar kadar iyi lokalize edilmiş bir sanayimiz yok. yani gelen nüfus farklı bir yapıda faydalı olabilirdi ama bize uymaz. sosyoekonomik dengelerimiz bir kere daha bozulacak. zaten az olan kaynaklarımızı yine birilerini doyururken harcayacağız. daha kötüsü de var, bunu hepimiz biliyoruz. bu insanlar çölde yaşıyorlardı, memleketlerine asla geri döndüremezsiniz!

ama ne fayda? alemin delikanlısı biziz.

sizinle yatmış mıydık? *

evde oturmuyorum, işsiz değilim ama zengin olup evde oturma hayalleri de kurmuyor değilim. sadece bir piyango bileti uzaktayım.*

bir sorunu irdelerken yalnızca tek bir noktadan bakması, bir olayda tek bir haklının olabileceğini düşünmesi.

the imperial march

zil sesi yapacak kadar çok seviyorum. bazı anlar oluyor ki, yapabileceklerime karşı paratoner işlevi görüyor.

buradan

bir erkek olarak açıksözlü, dürüst ve patavatsız olmanın bedelini çok kere ödediğimden benim de artık yaşamaya başladığımdır. "tanışabilir miyiz" sorusunun adli yargının en üst erki tarafından sarkıntılık düzeyinde taciz sayıldığı bir ülkede, histerik bir toplumun içinde yaşıyoruz. hatta bu yüzden de yalnızız.

melek gibi bir yüze, şeytan gibi bir sese sahip olan vokalist. seviyoruz.

bazen yanıt olarak "evet" diyerek söyleyenini dumura uğrattığım soru cümlesi. gerçekler acıtır bebeğim.*

anayasal düşünceden, anayasadan, insan haklarından bihaber tiplerin öne sürdüğü önerme. medeniyet suyundan içmemiş bünyeler oldukları için kendilerini tartışmaya girecek kadar bile kale almıyorum.

ne çok seviyorsunuz despotizmi.

oldukça sanatsal bulduğum ebedi istirahathane, mütevazı anıtlar topluluğu. muhtemelen bedenini yaktıracak bir insan olarak söylüyorum, mezarlıkta bir yerim olsun isterdim.

öldüğüm vakit, tatmin edici bir terekem olursa çatılı bir anıtmezar istiyorum, sevenlerimin veya kanaatlerine önderlik ettiklerimin yılda bir akşam gelip şaraplarını içip bir kadeh de toprağıma armağan edebilecekleri bir mekan istiyorum. henüz fikrim tam anlamıyla olgunlaşmasa da, vasiyetimde bu yer bulacak.

birkaç sene evvel dağ dönüşü özel mülkiyet aşıklarının kilometrelerce süren tel örgü takıntısı yüzünden en uygun rotadan şehre giriş yapmak zorunda kalmıştık. o gün tırmanış ve iniş dahil 36 kilometre yol yürüdüğümüzü fark ettik. sonrasında üç gün hareket edemedim.

kulağımda haç küpesi gören insanların yönelttiği "hristiyan mısın?" sorusu. sanki tarihte çarmıha gerilmiş tek insan isa'ymış gibi.

kontrolcü ve diş geçiremeyince ağlayan yahut cirkinleşen kadın tipi. eşlik ettiği erkeğin hayatına düzen katması gibi olumlu özellikleri de var. ikizler burcu erkeğinden uzak durması kendi adına doğru bir tercih olacaktır.

yaptığımdır. yalnız önce her burçtan insan tanımak gerekiyor. birinci turu tamamladıktan sonra "yok bu olmadı" deyip sıfırladım 2 - 3 ay önce. şimdilik iki burç tamamlandı. ipin ucunu kaçırıp son 7 günde 7 yeni kadınla tanıştığım düşünülürse pastayı tamamlamak çok zaman alacak gibi durmuyor. ondan sonra burçlara göre bir playbook yazıp yeni nesilleri eğiteceğim.

hatta elinde olan varsa, türkiye'nin herhangi bir yerinde 1990-2002 yılları arasında doğmuş insanların doğum kayıtlarını paslarsa, akademik bir çalışma hazırlayabilirim. *

*