prostat ama astronot - tüm tanımları (2. sayfa)

an itibariyle olmasa da bir beş-on dakika önce püskeviti batırdım çaya, tam ağıza doğru yolculuğu başlatmıştım ki; kopup düştü ve ben alçıda olan kolumla refleks haliyle tutmaya çalıştım. şu an püskevitin ıslanıp ayrılan tarafı yerde, benim ise sağ kol kemiğimin oluşan bağları yeniden kopmuş bir şekilde oturuyoruz arkadaşlar. ağrı kademeli olarak düşmezse rota şişli etfal.

ne fetişizmdir
ne de sanıldığı gibi çıta yükseltendir.
tam da olması gerektiği gibidir, olmamız gerektiği gibidir.
birkaç yıl önceki entrylerimde de çokça değindiğim bir durum vardı. yalnız değilim, seks sıkıntım yok yani kadın açlığı çekmiyorum. istanbul'un çok katmerli yerinde resmen ortam yapıcı rolündeyim. eskiye göre artık bartender değil kendi organizasyon firması olan biriyim. yani anlayacağınız, garı garı diye gezen birisi değilim. fakat dedim ya hani yalnız değilim diye; nah değilim! üşüyen ayağını ısıtacak, film izlerken koltuğunun altında sıcaklığı hissedilecek, akşam üzeri bir şeyler içmeye birlikte evden çıkılacak, pazar günü evin boş ve atıl olan köşesi için yapı markete gidilecek bir kadın, bir ilişki, bir..bir.. bir; bir olma hali! ben bunu bulamadım sözlük, aradıkça daha sahte daha bedensel ilişkiler sardı etrafımı.
tam da bu yüzden bu başlık beni bu gece de hissetmeyi özlediğim o duyguların hafifçe burnumu sızlatıp, gözümü yaşartacak hale soktu. olsun du. bu durumda dinlenecek şarkı tavsiyeleriniz için turunçlayabilirsiniz, sevgiler.

yaşattıklarını yaşarsın denklemini hayatıma ilk yaşatarak kim soktuysa onunda allah belasını versin. bi' çıkamadım kodumun döngüsünden.

sokak sanatı ile duygu dışa vurumu.

squirtle'dı normalde. hatta esprili çoraplarımla ikonluk yapmışlığımız da oldu nişantaşı semalarında. fakat artık;

pika pika!

ruhum sonbaharın kuru yapraklarıyla sevişirken,
kalbim; kurumuş toprakla dertleşiyor.
sabahın ilk ışıkları kesiyor önümü, gecenin haracını kesmek için.
kalemi kırık bir şair ağlıyor köşede, önünde dize dize şiir cesetleri…
teselli ediyor onu, notasından vurgun yemiş orkestra şefi.

geceyi sana veremem sabahın bekçisi!
eğer verirsem, kanları boşa akacak onca şiirin,
intihar edecek portresinde son birkaç notası kalmış orkestra şefi.
sana geceyi veremem!

ama gel;
sabahı yaşayalım beraber, aysın bütün günümüz.
mahallemizde yeni şiirler top oynasın, ip atlasın notalar.
şair, köşede salıncak kursun beş turu bir liradan…
şef, yırtılan kıyafetlerimizi diksin evin altındaki beş metrekare dükkânda…
gel, sabahı yaşayalım beraber!

-şa.

çok yazdık be sözlük. sevdik yazmayı, çok sevdik. birkaç yıl sonra da ilk entrym böyle olsun. özlemişiz buraları :)

düzce merkezli, şiddeti 5.9 olan depremdir.

son yaşanan istanbul depreminde dahi (bkz: 26 eylül 2019 marmara depremi) sakinliğini koruyabilen biriyim. ve diyorum ki; bu deprem de çok iyi salladı arkadaşlar. en azından bulunduğum konumda (bkz: samatya) uzun sürmüş ve yüksek hissedilmiştir.

hisseden herkese çok geçmiş olsun.

umarım düzce'de her şey yolundadır.

her sene, bir önceki seneyle arasında o kadar büyük fark oluyor ki bu ülkede; ''geçen seneyi özledim'' diye hayıflandığımız günü bile bir sene sonra özleyecek hale getiriyor. evet hayat devam ediyor ve hepimiz kendi hayatlarımızda verdiğimiz savaşın, mücadelenin getirisi olarak yol alıyor, ilerliyoruz. ama bir şeyler hep eksik kalıyor. ülkede kocaman bir ruh kaybı var ve bu özellikle sokaklarda çok hissediliyor. mahalleler mahalle olmaktan çıktı, insanlar da insan olmaktan çıktı. hepimizin tek bir enerjisi var o da bu ekonomide hayatta kalma çabası. tüm bu robotsallaşmamızın da bence tek sebebi bu fakat bu robotsallaşma, etraftaki ruhu aldı götürdü. herkes gözü ve algısı kapalı şekilde para kazanmak zorunda. kimsenin suratı gülmüyor, herkes çok gergin. insanların hayal kurmadığını yüz kilometre öteden anlayabiliyorsunuz etrafınızı izlediğinizde.

işin sonunda şu oluyor; ülke kocaman bir buzdolabı olmuş durumda ve bu dolabın soğukluk ayarı bozuk. sürekli soğumaya devam ediyor. biz de git gide daha çok üşüyoruz.

buca merkezli olup; saat 04.09'da, 3.4 şiddetinde ve 4.3 km derinliğinde meydana gelmiş depremdir.

herkese geçmiş olsun.

bartenderlık yaptığım için; tüm gün ayakta çalışan birisi olarak, aralarında bulunduğumu öğrendiğim güruh. ne hayatlar yaşıyorsunuz vay be! dedirtmiştir.

instagram'da postu görüp adeta kıvılcımlar saçarak buraya geldim yardırmak için. sonra videoyu bir daha izledim ve aslında söylediği şu;

''faturayı ödemiyoruz. park ve bahçelerin elektriğini kesiyorlar, kaçak açıyoruz. bu sefer de genel merkezden kesiyorlar.''

bahsedilen şey kaçak elektrik kullanmak değil, saati kaçak olarak açmak. saati kaçak olarak açarsınız ve saat işlemeye devam eder. ki, zaten bu sefer de o bölgeye giden hattın elektriğini kesiyorlarmış.

şöyle düşünelim...
elektriği kesilen ev sakini; misafir gelecekse o mührü kırıp, kabloyu takar.
parasını öder, ekipleri beklemez kendi takıp elektriğini açar.
sadece geceleri açar, gündüzleri çıkartır.
bla bla bla.

biz de yaşadık yahu bunları eskiden.

kırıklar arasındaki en hası, en harbisi. insanın soluğunu keser ve tüm bakış açısını değiştirir. özellikle bir insan tarafından hayal kırıklığına uğrarsanız, tebrikler! tam o andan itibaren artık siz, siz değilsiniz. değiştiniz! zamanla nasıl değiştiğinizi keşfedeceksinizdir zaten.

-bunu böyle böyle yapmamalısın! bu karşındakine saygısızlık.
+bunun saygısızlık olduğunu düşünmüyorum. bence değil.
-bu senin karar verebileceğin bir şey değil, etik diye bir şey var!
+düşünce özgürlüğü diye bir şey var biliyorsun dimi? senin gibi düşünmek ve bunu doğru kabul etmek zorunda değilim!

türkiye'deki karşılığının tam olarak bu olduğu bir özgürlük türü.

ve unutmadan;

özgürlüğünüz, bir başkasının özgürlüğü başladığı anda biter...
etraf, özgür bir ülkede yaşıyoruz diyerek her istediğini yapabileceğini sanan primat sürüleriyle dolu.

benim için; ''gülüşü güzel'' demek aslında gerçekten samimiyetle gülen her insan için geçerli bir tabir. gülüş bu, güzeli çirkini olmazki! samimisi olur, gerçeği olur. işte bu yüzden; aşırı yakınımdaki üç beş insan ve onlarlayken kendiminde gülüşü güzel insanlara dahil olduğunu söylemem gereken bir başlığa dönüşüyor burası ister istemez. bunun dışında ise yine çevrem kahkahalar, iltifatlar ve destek olma çabalarıyla dolu fakat bir sorunumuz var; sahte! hem de öyle bir sahte ki; sahte olduğunun herkes farkındayken bile bu role devam ediyoruz. kocaman bir çıkar ilişkisi içinde hayatta kalma çabası aslında hepimizin yaptığı. mecburuz da... özellikle var olduğunuz sektörde ilk on insan içerisindeyseniz ve yan rolleriniz de aynı şekildeyse eğer; gelecek olan her türlü kazançtan pay sahibi olmak, dışarıda her zaman adınızın iyi ve saygıyla anılması gibi sebeplerden böyle oluyor. iğreniyorum sözlük; karşılaşınca sarılıp, izole kalındığında ''ne zaman çıkacağım bu sahteliğin içinden?!'' diye düşünmekten beynim çıkacaktı artık. neyse ki bir yolunu bulmuşa benziyorum, umarım o yolun sonu bunlardan uzak bir yere çıkıyordur.

flörtleşmenin altın kuralı olan dm'den gönderi paylaşma kısmı beni çok yoruyordu. bir gönderi gönderirken konuştuğum/flörtöz olduğum kişileri tek tek seçmek yerine bir üstteki yazar bob marley faruk gibi ben de shortlist hazırlamak isteyip, bir gönderiyi gönderirken o kişileri seçersem, ayrı ayrı gider diye düşünerek hepsini işaretledim. sonuç; twitter öyle çalışmıyormuş. bir anda grup oluştu ve "seninle şöyle" minvalinde bir tivit o gruba düştü. grup oluşur oluşmaz biden'ın kürsüde arkasına dönüp boşluğa konuştuğu gibi android hallerine bürünüp, tepkiyi üzerimden atmayı çok istedim ama olmadı. tabii büyük bir çoğunluk engellese de saçma bir şekilde iki kişi o grupta goy goy yapmaya devam etti. hala o gruba gönderi atıp kendi aralarında makara yapmaya devam ediyorlar, üstelik takipleşmiyorlar bile. bazen yoklamak için bir şey paylaşıyorum ama beni yok sayıyorlar sözlük...

trafik kilit, ambulans, itfaiye ve polisler arka arkaya gidiyor. istikal'de olan arkadaşımızdan gelen bilgiye göre bomba deniyor. doğalgaz veya bomba mı henüz bilgi yok hiçbir yerde. trt binasının oradayım, daha fazla şey görüp duyarsam editleyeceğim. umuyorum bomba vs değildir.

edit: duyulan iddialar;

elektrik trafosu
doğalgaz
canlı bomba


edit:


görsel bir ekşi sözlük yazarına ait.

edit: olay anından sonra çekilmiş video

edit: hala bölgedeyiz, her yer siren sesi koşuşturma ve kaos. helikopter ring atıyor ve arka arkaya ambulans ve polis arabaları geçmeye devam ediyor.

edit: bölgeden çıkabildik. çıkışlar serbest ama her bölgeden giriş trafiğini kesiyorlar.

edit: olay anı video

edit: bomba paketini bırakan kadın terörist

kendisini yeniden göstermiş olan gerçek efsane. tam unutulduğunu düşündüğü anda ortaya çıkıp, kayboluyor. sanırım bize boy gösterisi yapıyor... tweet'i atan kullanıcının hakkında ''ne olduğu belli olmayan madde'' diye bahsetmesi biraz üzdü ama olsun.

cappy canavarının son görüldüğü yer

ısparta'da başlatılan bir uygulama.
yere atılan çöplerden parmak izi alarak adli ceza uygulanmaya başlamış.
önce tüm türkiye'ye sonra da diğer ülkelere örnek olmasını dilediğim, öncü bir uygulama olmasının yanı sıra; her türlü suistimale açık bir olay gibi geldi. mesela benim aklıma gelen sorular;

-benim çöpümü kedi yemek ararken dışarı çıkarttıya ne olacak?
-bir pet şişe suda beş kişinin parmak izine ulaşıldıysa ceza kime kesilecek?
-bu işin altından nasıl kalkılacak?

ve sen ısparta; konserleri iptal etmesen, medeniyet ile anacağım seni ama... bu; o kadar kolay değil.

kaynak-1
kaynak-2
kaynak-3

spotify derinliklerinde keşfettiğim ve açıkçası tarzını 2008-2012 türkçe alternatif rock'ına benzettiğim için biraz travmatik olarak sevdiğim; 1998 azerbeycan doğumlu sanatçı. sesinde biraz bilge kösebalan (bkz: direck-t), biraz yusuf demirkol (bkz: zakkum), biraz özver yılmaz (bkz: deli gömleği) havası var.

henüz aylık 250k dinlenmesi varken keşfetmek ve bir şans vermek isteyenler için şöyle bir tadımlık bırakıyorum;

hepimizin başına gelen bir hededir bu. bazen istemsizce alırız bazen de almak için yakacağımız kalori; on kuruşu eritip ham madde haline getirsek, ortaya çıkartacağı enerjiden daha fazla olduğu için yolumuza devam ederiz. fakat, almak mı almamak mı? işte buna net bir cevap veremiyorum sözlük.