her şey ne kadar da değişti! o zamanlar bilinçsizliğimin verdiği mutlulukla dışarıdaki bilinmeyen dünyaya özlem duyardım, bu dünyanın yüreğimi besleyeceğine, zevk vereceğine, tutkulu, özlem dolu göğsümü dolduracağına ve huzur vereceğine inanırdım. şimdiyse o engin dünyadan geri döndüm.
insanın mantığına pek yatmıyor ama bu evrenin düzeni de aklına yatmıyor. bilimde her şeyin nasıl işlediğinim açıklaması var da başlangıcı anlayabilen yok
bana kalırsa kimsenin şov yaptığı yok. insan bazen müzik dinlemek bazen çevresini incelemek bazen uyumak ister bazen de sıkıldığı için kitabını okur. (bkz: eğer ayaktaysanız pek mümkün de olmuyor)
moskova, st. petersburg.. rus edebiyatındaki romanları okumayı severim ve bu şehirlerin sokaklarında bir kez de olsa yürüyüp kendimi o karakter gibi hissetmek istiyorum
sadece kendi hakkında konuşup yerli yersiz mesaj atıp; ilgi beklemesi ancak sen önemli bir şey anlattığında seni "avutup" bir daha asla "nasılsın" diye bile sormadiginda
öğretmenlerin işini asla küçümsemiyorum ve kolay bulmuyorum ancak her okulda olan en az 5 tane öğretmen vardır ki öğrencileri derslerden daha çok yorar. öğretim anlamında birçoğu iyi olsa da eğitim anlamında insanlara bırak eğitim vermeyi insanın psikolojisini bozuyorlar. okuldan soğutuyorlar. bu kadar tatili hak ettiklerini asla düşünmüyorum (bkz: bazıları doğru düzgün öğretemiyorlar bile.)
bir şeylerin düzelmesini beklemek. bazen insanın bunun için çaba harcamaya bile hâli kalmıyor insan istiyor ki bazen de kötü anlar hemen bitiversin de kendimizle kalabilelim.
(bkz: kötü ve mutsuz anınızda denk gelen iyi veya kötü her şey)
artık kimsenin birbirine anlayışı kalmadı. müsait olmadığımızı anlaması gerekiyor zaten biz istersek size geri dönüş yaparız. çok önemliyse de mesaj atın neyi bu kadar zorluyorsunuz yahu.
normal sözlük'ü kullanarak 3. parti dahil tarayıcı çerezlerinin kullanımına izin vermektesiniz.
Daha detaylı bilgi için çerez ve
gizlilik politikamıza bakabilirsiniz.
online yazar listesini görmek için lütfen giriş yapın.