soğuk poğaça yazar profili

3. gün

en son ne yapmak için heyecanlandınız? bak bayram geliyor. çocukluğumuzdaki sabah olsa da bayramlıklarımı giysem sabırsızlığından söz ediyorum. hatırlıyor musunuz en son neyi gerçekleştirmek için saatleri saydığınızı?
içinden çıkılmaz gibi görünen bu yüzden de beni deliler gibi üzen bir iş için sonunda çalışan bir yöntem keşfettim. hayatımda ilk defa bu işi yapıyorum. bir bilen'e de danışmadım.* sudan çıkmış balık gibi ite kaka bir şekilde işi yarıladım ve tıkandım. yok, asla ilerleyemiyorum. kesinlikle devamı yok. delireceğim. modum düşük, moralim bozuk. imkansız bu diyorum. nasıl imkanlı hale getireceğimi düşünüyorum. sonraa... sonra bir acaba mı geliyor. ulan denesem mi? ama ciddi emek gerektiriyor. aldığım yoldan da dönmek. "bazen sil baştan gerekir, verdiğin emeği çöpe atman lazım gelir, bu haliyle bir bok olacağı yok. denemekten ne çıkar" diyorum. ve iyi ki diyorum. bir umut ışığı beliriyor. allahım çok mutluyum. iş ilerliyor. imkansızlıktaki imkanı arayıp bulmanın verdiği motivasyonla günlerdir, haftalardır alamadığım yolu bir günde alıyorum.

okuduğum kitap biraz beklesin. filmler durdukları yerde duruyor. bayram sabahı geldi. kıyafetlerimi giydim, şimdi bayram gününü yaşama zamanı!

2. gün

bugün 1 mayıs. tüm yetişkinliğimi, dolayısıyla da tüm iş hayatımı çalanların ülkesinde kutlayamadığım bir diğer 1 mayıs. mücadelenin içinde örgütlü şekilde var olamamış ancak yine de kendisini bildi bileli her 1 mayıs'ta meydanlarda olan veya en azından olmaya çalışmış olan bir insan olarak son iki senedir basiretsizce, beceriksizce çok güzel yönettikleri bu sürecin kurbanı olmayı sindiremiyorum! yitip giden canlarımız, haklarını var edemediğimiz (korumak bir yana dursun) emekçilerimiz, bugününü bayram edemediğimiz her bir türkiyeli affetsin bizi. sen affet beni. ben affedeyim beni. ne kadar mümkünse bu, bu ülkede.

bir metallica şarkısı. ya ben neyse bir şey demiyorum.


you rise, you fall
you're down then you rise again
what don't kill ya make ya more strong
you rise, you fall
you're down then you rise again
what don't kill ya make ya more strong
rise, fall down, rise again
what don't kill ya make ya more strong
rise, fall down, rise again
what don't kill ya make ya more strong
through black days
through black nights
through pitch black insides
breaking your teeth on the hard life comin'
show your scars
cutting your feet on the hard earth runnin'
show your scars
breaking your life
broken, beat and scarred
but we die hard
the dawn, the death
the fight to the final breath
what don't kill ya make ya more strong
the dawn, the death
the fight to the final breath
what don't kill ya make ya more strong
dawn, death, fight, final breath
what don't kill ya make ya more strong
dawn, death, fight, final breath
what don't kill ya make ya more strong
they scratch me
they scrape me
they cut and rape me
breaking your teeth on the hard life comin'
show your scars
cutting your feet on the hard earth runnin'
show your scars
breaking your life
broken, beat and scarred
but we die hard
breaking your teeth on the hard life comin'
show your scars
cutting your feet on the hard earth runnin'
show your scars
bleeding your soul in a hard luck story
show your scars
spilling your blood in a hot sun's glory
show your scars
breaking your life
broken, beat and scarred
we die hard
we die hard
we die hard

sen muhteşem bir detaysın.
hmm şey, değilim? ayrıca bu nasıl bir cümle ya??

bir kadın filmi. kalıpları eğip büken, onlara sığmayan, taştığını inkar etmeyen, bununla sorun yaşamayan, yaşayan herkese de haddini bildiren bir kadını anlatıyor. varoluşunu hemen her kalıbı değiştirerek gerçekleyen ema'nın hikayesi etkileyici. ama film için aynı şeyi maalesef söyleyemiyorum. aslında çok güçlü bir girişi var filmin. diyaloglar iyi yazılmış, planlar tabi ki güzel. climax ile benzeşen çokça yönü var ama bu beni rahatsız etmedi. yönetmen koltuğunda the club ve jackie'den tanıdığımız şilili yönetmen pablo larraín oturuyor. ama o güzelim kastla, ema'nın agresyonunu en net şekilde dışavuracağı enstrümanı olan dans sahnelerini neden o kadar kısa tuttun, tadını damağımızda bıraktın be abicim? hadi buna tercih diyelim, peki filmin sonunda izleyiciyi neden 3 yaşında çocuk yerine koyuyor her şeyi "açıklıyorsun?" aptal mıyız biz?
yine de akılda kalacak bir film olmuş. hikaye iyi hikaye. ama yönetmen işi kotaramayınca böyle oluyor işte. ders niteliğinde, sinema okullarında okutulmalı.

normal bir ülkede yaşasaydık önemli olan niyet yaklaşımını fazla naif bulmayabilirdim. ama burası türkiye arkadaşlar. burada hükümetler değiştiğinde ders müfredatındaki terimleri değiştirmek için yeni kitaplar basılıyor. adıl solcu, zamir sağcı, önad solcu, sıfat sağcı. örnekleri çoğaltılabilir. cehape, hadepe falan hep aynı amaca hizmet ediyor. maalesef. (bkz: toplum mühendisliği)

bu yüzden;

bayan - kadın (dini/siyasi)
zenci - siyahi (ırkçı, ayrıştırıcı)
yahudi - musevi (fark yok, teyitli)
çingene - roman (inanın bilmiyorum, bu bağlamda değerlendirerek biri bilgilendirebilirse sevinirim. bilelim.)

seviyordur. siz de onu seviyorsanız bu çabası size çok sevimli gelir. hepimiz sevsek ya hep ve sadece. sevmeyi de sevsek. o beni ne kadar seviyor yarışına girmeden.
bunu bile buraya bağladım. size günaydın.

sevdiğim insanlara yemek yapmayı çok severim. onlarla birlikte yiyeceğim yemekleri, kuracağım sofraları, o uğraşı, asla zul gelmeyen emeği vermeyi...
ama ancak bir adamı ne yapacağımı bilemeyecek kadar çok seviyorsam ona yemek yapıp bırakırım. ben gittikten sonra buzdolabını açsın, yemeği alsın, ısıtsın, yesin. belki gülümsesin yakışıklı yakışıklı.
ben de bu entryi editlemeyeyim. güzel olur.

önemli olan boyu değil işlevi
bazen bir ters s ortalığın acısına koyar noktayı.

hmm şey, tüm tanımlar ilk akla gelen anlamı için yapılmış. nankörlük ifadesi olarak kullananlara ben de sana laflar hazırladım diyorum.
laaakiiiinn...
herhangi bir konuda pişman olduğunu belirten kişiye cevaben de kullanabilirsiniz bunu. o güne kadar "sana inanmamak için hiçbir sebebim yok" diyen insanın elinden size olan güvenini alırsanız yapmasaydın o zaman cevabını alabilirsiniz.
"bana yalan söylediğine üzülmedim, bundan sonra sana inanamayacağıma üzüldüm."

koku.
yediğiniz, içtiğiniz, soluduğunuz her şeyin kokusu bir başkadır.

türkçe isim önerisi; at hırsızı olmayı sizden öğrenecek değiliz fotoğrafı.

en meşhur sendrom.

dün rüyamda pcr testimin sonucu pozitif geliyordu.
4 gözüm, kulağımla negatif sonuç bilgisi bekliyorum çok sevdiğim bir yakınımdan da onun etkisinde kaldım sanırım. uyandım. meeh dedim. sonra rutin sabah tavan bakışması seansımız esnasında korona olsan kim bakacak sana kızım dedim kendime. yeni sevgilin de gelmez. gelmek istese de sen kabul etmezsin. n'alakası var. dün bir, bugün iki.
öyle işte. sonra kalktım giyindim. işe geldim. dokundu geçti. tek derdimiz bu olsun.

(bkz: muazzez ilmiye çığ)

balen ve dolgulu versiyonları da mevcut olan kadınlara yönelik üretilmiş üst giyim tekstil ürünü.
tanım yapmak gerekirse şık atlet diyebiliriz. genellikle iç giyim ürünü olarak kullanılsa da dış giyim olarak da kullanılabilenleri de mevcuttur.
penti'nin bralet koleksiyonunun renk skalasını çok sınırlı buluyorum. ama genel olarak ürünler hem şık hem rahat. zaten bu hedenin varlık amacı da bu.
ama asıl mevzu memelere özgürlük olmalı. bir gün işalla.

avcılık (küfür edemediğim için böyle kullanıyorum yoksa tabi ki çok başka kavramlar, seksist küfür diyenin ağzına kürekle vururum; kastım bellidir) seks işçisi çocukluğudur. bunun spor olduğunu savunmak en hafif tabiriyle ahmaklık.

insanın şeytanı kendisidir.

kafanın içinde olanı müthiş efektif sonuçlar doğurur bunun.
kendini tanı. hepsinden önemlisi bu. ne boksun bilmiyorsan, kabullenmiyorsan, barışmıyorsan işin iş. kendi kendime konuştum. evet.

boş beleş bir özgüvene sahip olmalarıyla meşhurdurlar. küçüğünü de büyüğünü de sen yaratmadın dünyanın yavrucum.

+anladım, anladım.
-ne anladın, anlamadın!

anlamadım demek ayıpmış gibi sanki.