sunasu yazar profili

büşra cebeci ve nevşin mengü'nün birlikte kaleme aldığı bir gazetecilik çalışması.

büşra cebeci ilk bölümde türkiye'deki başörtüsü çıkarma pratiklerini tanıklıklara yer vererek anlatmış. bu bölüm beni çok etkiledi. üniversiteye gittiğimde etrafımda hep isteyerek kapanan ya da kapanmak istediği halde buna izin verilmediği için zorluklar çekmiş kişilerin çocukları ile karşılaşmıştım. madalyona tersten bakan bir çalışma olmuş. başörtüsü takmak istemediği halde yıllarca ailesinin zoruyla başörtüsü takan, çıkardığında bunu gizlemek durumunda kalan, tarikatlerin cemaatlerin üzerinde tahakküm uyguladığı kadınların hikayelerine kendi anlatımlarıyla yer verilmiş.

ikinci bölümde nevşin mengü iran'ı ele almış. bu bölüm biraz kısa kalmış ve işleniş bakımından ilk bölümle paralellik taşımıyor. bu kısımda iranlı kadınların başörtüsü çıkarma hikayelerine dolaylı bir anlatımla yer verilmiş ve aslında genel olarak iran'da bu durum ne şekilde karşılanıyor bugüne kadar ne şekilde yaptırımlar uygulanmış genel bir çerçeve sunularak anlatılmış.

bence kitap iki ayrı kitap olarak yazılsaymış daha güzel olabilirmiş.

ayfer tunç'un ilk okuduğum kitabıydı ve hala en sevdiğim romanıdır. bence kitabın en önemli özelliklerinden biri romanın küçük küçük öykülerle örülmüş olması. o kadar çok karakter barınmasının sebebi de bu. önüne bir karakter çıkıyor ve hoop onun öyküsüne dalıyorsun ve sonrasında yine bir çok karakterle karşılaşıyorsun.

okuması çok ama çok keyiflidir.

randevu evlerine siz ne diyorsunuz masaj evleri gibi bi şey mi dedi ben mi yanlış anladım

sorulan soruya alakasız cevap vermesini geçtim verdiği cevaplar da doğruluk payı içermiyor. yüzlerce uyuşturucu çetesi çökertilmiş. o zaman neden ağır ceza mahkemeleri uyuşturucu dosyalarıyla dolup taşıyor. hepsi de torbacı dosyası o ayrı çeteler çökertildi de ondan mi yok.

hem lafı dolandırıyor cevap vermemek için hem de gerçekle ilgisi olmayan şeyler söylüyor.

esg hocanın yeni youtube kanalının ismidir. sanırım kendi kanalının ismini değiştirip omnibus yapmış, hocanın kanalına abone olduğum için kendimi söz konusu kanala da abone olmuş buldum.
ilk yayına gelirsek bengü üçüncü ve diğer kolluk bende kıllık bende diyip duran abinin sesi iyi olmasına rağmen hocanın sesi kötüydü. chat'te yazınca bengü hanım sizin bilgisayarınız dandik tarzı bi şey dedi anlamadığım bilgisayarlarımız sadece hocanın sesini mi kısık veriyordu yani. aynı durum flu tv'nin aptal herifler yayınında da olduğunda ilker canikligil ses iyi trollüyorlar tarzı bir ley demişti. niye bu durumu kabullenmeyip bize bok atıp duruyorlar anlamıyorum.
format flu tv formatına benzeyebilir. benzesin kardeşim ne olmuş, hatta keşke daha çok olsa. hoca zaten über yeni bir şey yapıyorum diye ifade etmiyor ki kendini. belli ki bir şeyler biliyorum bunu aktarmak istiyorum derdinde. etrafı bizler çok umrunda değilmiş gibi davranıyor ama entellektüel anlamda bunun sorumluluğunu hissediyor belli ki ya da bambaşka bir iticigücü vardır bu işlere girmesinin. artık şu saçma boş söylemleri bi kenara bırakıp keşke yapılan işin içeriğine odaklansak.

can sıkıntısından daha kötü olan bir şey var o da iç sıkıntısı.

kitaplık toplamak

anne ben geldim şiirini çok çok severim. her yaz memlekete giderken muhakkak selda bağcan'ın kaseti bilmem kaç tur çalardı ve ben bu şiiri selda bağcan'ın sesinden o kadar çok dinledim ki. sonradan klibini de izledim de klibi pek sevmedim. benim yolda kafamda döndürdüğüm daha güzeldi tabii ki.

çocukken ezanı allah okuyor sanıyordum. annemler yok hayir oyle degil dese de asla ikna olmuyordum zira bu benim icin bir kanıttı. sonra 5 yaşında falanken televizyonda bülent ersoy'u minarede ezan okurken gördüm. o anki aydınlanma ve dehşet duygumu unutamam.

ertelemek.

bu da bir moda tercihi olabilir tabi.

burak aksak'ın melodramın dibine vurduğu başka bi dizide leyla ile mecnun finalini kurban ettikten sonra yeniden çekilmesi haberi bana çok gereksiz geldi.

arkadaşlarımın doğum günlerini unutmam. çok yakın olmalarına gerek yok. 10 yıl öncesi lisedeki sınıf arkadaşlarımın çoğunun doğum günü hala aklımda. o zamanlar da hepsinin sınıf numarasını bilirdim. şu özelliğimi dil öğrenmede de kullanabilseydim keşke.

yeni bir boyuta geçtik artık hiçbir şeyin kaydı yok nerdeyse. bir gazeteci bir şey soracak olsa bu soruya cevap verecek aksini kanıtlayacak belge yok, kayıt yok. bir şeyler değiştiriliyor nasıl oldu, neyle oldu, kim yaptı hafızası yok.
hukuk devletinin ilk adımı belirliliktir. başına ne geleceğini bilerek hareket edebilmektir.
bu sorunun ısrarla sorulması, gündemde tutulması çok önemli. artık ben aşı gelmedi diye kızmıyorum. öncesinde aşı niye gelmiyor bunu niye bilmiyorum bunun için kızıyorum. 128 milyar nerde harcanmış umrumda değil gösterebiliyor musun nerede olduğunu bunu önemsiyorum artık. devlete bunu neden yaptın diye hesap sormak ikinci derecen lüks oldu. önce ne yaptın bunu söylesin istiyorum.
özetle 128 milyar dolar nerede?

her şey bir şekilde halloluyor takma fazla kafaya

ıhlamur ağacı, çok güzel kokar çiçek açtığında.

şehzade mustafa'nın yeniçeri yemin töreni. alttan gelen müzik nedeniyle seviyor da olabilirim

onca yoksulluk varken- emile ajar (romain gary)
kim benden kitap önermemi isterse ilk bu kitabı söylerim.

sesli kitap uygulamasından çok e-kitap uygulamasını kullanıyorum. baştan kitabı bu şekilde okuyamam gibi geliyordu ama uygulamada arka fonu, yazı rengini, yazı boyutunu isteğinize göre değiştirebiliyorsunuz. açıkçası maddi olarak da hesaplı oluyor.
özellikle iletişim yayınlarına ait bir çok kitap uygulamada mevcut. aziz nesin'in öykülerini de uyumadan bir iki okumak güzel oluyor.

kitapçıya gittiğimde ilgimi çeken bir kitap olur ancak içeriği hakkında tereddüte düşersem açıyorum bu uygulamayı puanına, okunma sayısına, yorumlara bakıyorum ona göre alıyorum. bana bu açıdan faydası oluyor. ayrıca altta kitabın hangi internet sitesinde ne kadar olduğunu göstermesi de güzel bir özelliği.