tutuğ yazar profili

sevdiğin birini bi daha göremeyecek, konuşamayacak, sarılamayacak olduğunu bilmek.. tüm anıların hafızanda ve fotoğraf karelerinde kaldığını bilmek..
ölüm ani ve zamansız. sevdiklerinizin değerini bilin ve bol bol vakit geçirin..

içinde bulunduğum durumdur. canımı sıkan ve beni üzen öyle çok şey var ki.. hangisini düzeltmeye çalışsam , neye elimi atsam elimde kalıyor. daha çok dağılıyor her şey.
büyük sorunlarımı, içimdeki çaresizliği birilerine anlatabilen bir insan olamadım hiçbir zaman. kendi kabuğuma çekildim hep, kendimle savaş verdim. galip geldiğimde de eski halime dönüp hayatıma devam ettim.
ama şimdi daha önce hiç karşılaşmadığım bir acıyla başa çıkmaya çalışıyorum. "ölüm"....
ne bir çaresi var, ne düzeltebilirsin, ne de geri alabilirsin. genzimde sürekli duran o yumru o acı hiç geçmiyor.
şimdi ise 1 hafta sonra 1 sene olacak babamı kaybedeli. ve ben hala bununla nasıl başa çıkacağımı bilmiyorum. durup dururken hep yaşlar süzülüyor gözlerimden. ne ailemi ne arkadaşlarımı sürekli bundan bahsederek ya da ağlayarak boğmak sıkmak istemediğimden uzaklaşıyorum herkesten. tabi ruhun böylesine ızdırap içerisindeyken içinden bir şey yapmak da gelmiyor. bir şeyler yapmaya mecbursan da zorla ve yalandan gülücükler saçıyorsun etrafa.
cahit zarifoğlu'nun bir şiiri vardı , şöyle diyor :
sonra gömdük ne varsa içimize
anlaşılmasın diye çiçek ektik üzerine
altı mezarlık, üstü bağ bahçe..

tam olarak böyle.

şeyyy görsel değil de video olsa olur mu :))

sizin hiç babanız öldü mü
benim bir kere öldü kör oldum
yıkadılar aldılar götürdüler
babamdan ummazdım bunu kör oldum
siz hiç hamama gittiniz mi
ben gittim lambanın biri söndü
gözümün biri söndü kör oldum
tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
şöylelemesine maviydi kör oldum
taşlara gelince hamam taşlarına
taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
taşlarda yüzümün yarısını gördüm
bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
yüzümden ummazdım bunu kör oldum
siz hiç sabunluyken ağladınız mı?

1953 - cemal süreya

açık ara
oğuz atay'ın tutunamayanlar romanıdır. ilk okuduğumda aylar sürdü bitirmem. bir türlü konsantre olamadım, okuduğumu anlamadım. tekrar tekrar okudum aynı satırları.

aradan 2 sene geçince tekrar okudum bu sefer daha akıcı gelmeye başladı, daha rahat okudum. ama yine zorladı.

bundan 2 yıl sonra tekrar okumayı düşündüğüm kitaptır :))

önceleri tatlımlı, canım kızımlı başlayan cümleleri duyunca içime garip bir huzur ve mutluluk dolardı.
şimdi ise öyle diyalog kurabilmek için elimdeki her şeyden vazgeçebilirim. seni çok özledim babam, yattığın yerde huzurla uyuyorsundur inşallah. gözyaşlarımı görüp üzülme sakın, onlar seni özlediğimden.. yerine koyabilecek hiçbir şey bulamıyorum. yokluğuna nasıl alışırım onu da hiç bilmiyorum. tek bildiğim seni çok sevdiğim. bana inanılmaz babalık yaptın, bu dünyadaki şanslı kız çocuklarından biriyim. umarım bende sana hayırlı bir evlat olabilmişimdir. elbet bir gün buluşacağız. o güne kadar her daim ,her anımda aklımda ve kalbimde olacağına hiç şüphen olmasın. seni çok seviyorum ......

bende birazcık kaybolma fobisi var. elimde navigasyon ya da yanımda bilen biri yoksa öyle çok uzaklara gidemem herhalde :')

aklıma kırık cam teorisini getirdi

bir binanın camlarının çoğu kırıksa; insanlar diğer camları kırmaktan çekinmez ve bunu suç olarak görmezler. hayatta benzer aslında. insanlara kırıklarınızı gösterirseniz eğer, acılarınıza taş atmaktan ve sizi daha çok kırmaktan asla çekinmezler.

ben kinci bir insan değilim. ama kırıldığımda karşımdaki kişiyi öyle bir görmezden gelirim ki , var olduğundan şüphe eder *

1) datça'ya yerleş
2) insanlarda güzel hatıralar bırakmış ol
3) güzel bir birikim yapmış ol, geçinme derdin olmasın
4) yakın arkadaşlarınla "naber lan yatır" diye dalga geç *

bıcı bıcı yaparım dalin'le
ipek gibi saçlarım
bıcı bıcı yaparım dalin'le
mis gibi kokarım :))

biriyle fena halde konuşmaya ihtiyacım var
biriyle fena halde dertleşmeye
evimde ne sıcak bir tabak yemeğim var ooh
ne de televizyonun sesinden başka ses

şarkıyı dinlemek için buradan

açık ara ilkokul yıllarım. okulum,mahallem,ailem... çalışkan bir öğrenciydim ve notlarım hep çok güzeldi. sürekli örnek öğrenci seçilir hediyeler alır öğretmenlerimden gurur verici şeyler duyardım.
mahallede yaşıtım çok fazlaydı hemen hemen hepsiyle aynı okula giderdik. sabahları toplanır kalabalık bir şekilde okula giderdik. mahallede herkes herkesi tanır ve güvenirdi. gece yarılarına kadar mahallede oynardık. ki en sevdiğim dostumu da burda edinmiştim. 3 yaşından beri hiç kopmadık.
ailemle ise aram hep iyiydi. uslu bir çocuktum. abimle sık sık kavga etsek de birbirimizi de hep çok sevdik. en önemlisi ise, babam hayattaydı ve ben ona sarılıp öpebiliyordum. seni çok özledim babam. :(
sonra büyüdük, taşındık, lisede bocaladım ve potansiyelim olduğu halde istediğim bölümü kazanamadım. ama yine de şu anki mesleğimden oldukça memnunum.
insanlar değişti, masumluğumuzu kaybettik, tek derdimizin oyun ve ödevler olduğu yıllar eskide kaldı. eskiyi çok özlüyorum. daha doğrusu çocukluğumu. içimdeki küçük kız, büyüdüğüm için biraz kırgın bana. ama halledicez miniğim. hepsinin üstesinden gelicez.

ne güzel der mevlana;
garibin hikayesini dinlemek için yine bir garip kulağı gerek.
zira hayata aynı açıdan değil, aynı acıdan bakanlar anlaşabilir.

yani karşındaki insan da aynı acıyı tattıysa evvela seni anlayacaktır.

bir arkadaşının ricası/ısrarıyla tanımadığın bir arkadaş grubunun ortasında kalmak.
kişileri sevmezsen,muhabbet akmıyorsa,seni dahil etmeyip hep kendi aralarında konuşuyorlarsa tam olarak içimden "benim burada ne işim var lan " diyorum . he bi de bunun lacivert olanı var; aile zoruyla misafirliğe gitmek .. vallahi aynı hissiyatı veriyor. koca koca samimi olmadığın insanların içinde ne işim var benim ya ? sanırım zorla götürüldüğüm her yer olabilir :') abi beni bi salın yaa

evet bir radyoloji teknikeri olarak yapacağım tüm açıklamaları sayın yazar arkadaşlarım gerek araştırarak gerekse kendi tecrübeleriyle aktarmış.
korkanlar,sevenler,sıkılanlar,sesinden şikayetçi olanlar... arkadaşlar ben 24 nöbette full bu sese katlanıyordum swhswh bi yerden sonra melodi tutturuyor ve alışıyorsunuz. korkmayın. sorunuz olursa da çekinmeyin efeeenim mesaj kutum herkese açık

geçenlerde yaptığım espri olabilir.
adı selime olan arkadaşımıza kısaca selo diyoruz. diğer arkadaşımda selime'den bant istedi ve şöyle bir cümle kurdu " selo, bandı versene"
bende durur muyum yapıştırdım cevabı "selobandı versene seloooo swh "
tabi bi 2 sn düşünüp ondan sonra burun kıvırıp iğrenircesine baktılar ama olsundu , ben eğlendim shhsh

aklıma bu karikatürü getirdi "beybii"