umarsızcaasik yazar profili

uzaktan düşününce çok güzel bir fikir gibi geliyor özellikle de her erkek arkadaşımla mutlaka aynı evin içinde deneyimim olunca. ama aslında öyle kolay bişey değil etrafımdan ve ablalarımdan gördüğüm için. ve 25 yaşındayım evlenmek için kendimi hazır hissetmiyorum özellikle de bir bayan olarak. ne bileyim kendimi sanki hala liseye gidiyormuş gibi hissediyorum. bir evi çekip çevirmek yapabileceğimi düşünmüyorum. 1 ay kendi evimde tek kalıp deneyimledim ama bambaşka bir evi deneyimlemek, o evde kalmak. teşekkürler ama ben bir süre almayayım.

çanakkale 18 mart üniversitesinde ve aydın adnan menderes üniversitesinde deneyimlerim sonucunda telefonlarıma çıkan, bazı işleri kolay, bazı işleri zor yoldan olan ama bir şekilde olan ve ilginç bir şekilde çanakkaledeki öğrenci işlerindeki abiyle sosyal medya üzerinden iletişimde olmamız. evet sinirli olabiliyorlar doğru özellikle de niyeyse o abiden çok çekinirdim bişey sormaya ama gide gele alıştım ya. onun dışında diğerleri şeker gibi insanlardı ve öğrenci belgesi olsun, kayıp öğrenci kartım için aramak olsun, yaz okulu için başvuru yapmak olsun, yatay geçiş için ders içeriklerinin onaylanması olsun her sorunuma yardımcı olmuşlardır. burdan da sevgilerimi gönderiyorum

2 kez başıma gelmiş ve bir daha deneyimlemek istemediğim bir olay. sanki böyle kör olmuş gibi simsiyah görüyorsunuz herşeyi. karşınızdaki insan size gözünü aç diyor açık sanıyorsunuz ama bağıra bağıra sana gözünü aç diyor. bir de ne zaman kendinizden geçtiğini hatırlamıyorsunuz. en son uyanıktım ben ne zaman yere düştüm oluyorsunuz. hiç de öyle yeşilçam filmlerindeki gibi "ay bana bi şeyler oluyor " durumu da yok. ilk kez bayıldığımda yanımda arkadaşım vardı ve bir sandalyeden düşmek üzereyim arkamdan bir adam tutuyordu. ikinci kez bayıldığımda annem elimden tutuyordu ve bildiğiniz sokağın ortasında yerde oturuyordum. umarım bir daha yaşamam.

asla beceremediğim eylemdir. ne zaman evde spor yapsam nerdeyse 1 ay boyunca yaşlı teyzeler gibi oluyorum. sizi seviyorum spor salonları