vizima yazar profili

bana olumsuz gelen konulara dahi artı kullanabilirim. benim için yazılana katılıyor olmam önemli değil. önemli olan yazının beni düşünmeye, tartışmaya itmesidir.

insan bilmediği şeyden korkar, temel sebep budur. gerisi sadece yan etkiler.

uyumayı sevmeyen biri olarak söyleyebilirim ki hem bedenen hem zihnen yorgunken uyumak gibisi yok.

doğanın insandan üstün olduğunu düşünen bir takım kişiler hâlâ sorunun olmadığını, biz insanların onların yerini işgal ettiğimizi söylüyorlar. evet, çok basit işgal ettik bunun hayır veya aması yok. ne yapacaktık sokak köpekleri daha rahat takılsın birkaç çocuğa daha güzel saldırsın diye üremeyecek miydik. sokak köpeği sorunu vardır. amacımız insanları suçlayıp, değersizleştirmekse bundan sonra ben de akvaryum balıkları savunucusuyum. çabuk nerede akvaryum balığı var beni bulsun.

sağ tarafa doğru yatmak, daha derin nefesler almak, bulunduğumuz yerin boğucu olmamasına dikkat etmek, leblebi/muz/naneli şeker gibi şeyler tüketmek diye uzatılabilir.

dinden çıkabilirsiniz, dinlerin masal olduğunu herhangi bir hikayeden farksız olduğunu da düşünebilirsiniz fakat onlarca düşünürün bile konuşurken saygısını kaybetmediği bu konu hakkında marifetmiş gibi hakarete varan cümleler kurmak insanları teşvik ederken argüman yerine aşağılayıcı cümlelerle fikir belirtmek bence mantıklı sayılmaz. dinden çıkınca sanki dünyanın sırrını çözmüş gibi davranmak bana akıllı insan işi gibi gelmiyor. bu konuda varsa söyleyeceğiniz destekli bir şekilde tartışın yoksa basit bir saygısızlıktan öteye varmazsınız.

film, albert camus tarafından 1942'de yayınlanan yabancı eserinden esinlenilerek önümüze geliyor. 2001 yapımı filmin hem benim için hem başkaları için ses getirdiğini söylemek yalan olmaz. hayata karşı çıkmanın, akıntıyı tersine itmenin yerine akıntıya etkisi bir dal parçasından farksız olan musa'yı seyrediyoruz. hayatın akışıyla uğraşmak için o kadar isteksiz ki karısının patronuyla olan ilişkisine, işlemediği cinayetlerden dolayı sorgulanmasına karşı çıkmıyor. filmi izlerken o kadar çok "fark etmez" kelimesini duyacaksınız ki bu yazıyı başrolün sesiyle okuyabilirsiniz.

musa için evlilik ciddi bir iş değildir, çocukların öldürülmesi çocuklar için kötü öldüren için iyidir. son kısımlarda savcıyla olan diyaloglar bir paragrafın ana düşüncesinden ibaret. savcı film boyu karaktere sormak istediğimiz soruları sorarak her kabın şeklini alıp itiraz etmeyen musa'yı biraz yoruyor çünkü musa için bu sohbet "gereksiz." arzu ve hırs musa'nın başını derde sokmuyor. musa terfi almak için uğraşmaz, musa katil damgasından kurtulmak için uğraşmaz, musa eşinin başkasıyla beraber olmasından rahatsızlık duymaz. arzuları dolayısıyla insanları suçlamaktan vazgeçmiştir, boşvermişliği o kadar ileri seviyededir ki annesinin ölümünden sonra "bugün annem öldü. belki de dün, bilmiyorum." diyerek kitaptan alıntı yapar.
bazen haklıdır da musa. sırf engellemeye gücümüz var diye geciktirebildiğimiz veya gerçekten engellediğimiz herhangi bir duygu/düşünce/dürtü/tehlike aslında bizim ne güçlü ne zeki ne ahlaklı ne samimi olduğumuzdan gün yüzüne çıkmıştır, aksine hayatın akışı devam ediyordur. belki daha hızlı ve daha acımasız, nasıl olsa bilim adamları da demiyor muydu dünya daha hızlı dönmeye başladı diye ?

insanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.
- hakan günday

muhtemelen sürekli tekrara düşen, her geçen zaman daha kötü yorumlar alan bir film olurdu.

nickaltını not defteri yapan yazarlarımız vardı, güzel olur mu acaba ?

mümkünse bahsetmemek en iyisidir, olurda konuşunca ufak bir pişmanlık hissi oluşturur.

en değerli şeyini -zamanını- değmeyecek birine/bir şeye harcamak.

köyümde iki katlı bir ev inşa edip ömrümü orda geçirmek.

40 dakika civarına inseler gerçekten kaliteli işler ortaya konabilir diye düşünüyorum.

düşünmek, dahası düşündüğünü yorumlamak.
yorumlamak, dahası yorumladığını eyleme dökmek.
"ben insanım." demenin en basit ifadesi.

direkt tüm hayatımın istatistik verilerini isterim.
-kaç kez tuvalete gittim?
-kaç litre su içtim?
-kaç kez kendi adımı kullandım?

insanda iyi ya da kötü fikir oluşturacak herhangi bir şey katmıyor. internette yayılan kombin videolarıyla aynı tadı veriyor.

üzülüyor.

karanlığın doruk noktasına ulaştığı saatler kadar sade, aklımı kaybetmemek için düşüncelerimi kıskanacak kadar çaresizim. unutmam için seyretmem yetecek bazı şeyleri bazen bir duvar bazense yerin dibi...

nasıl saçma sapan bir başlıktır bu kardeşim. beğenmiyorum zorunda mıyım ? istedigim kadar eleştiririm benim hakkımdır bu. yönetim sistemini, özellikle zaman ilerledikçe imparatorluk içinde yaşanan arapların el üstünde tutulması beğenmiyorum. ne yani ben osmanlıyı eleştirince beğenmeyince ingiliz mi oluyorum ? türklerin tarihini geçmişten günümüze nasıl geldiğini bilmeyenler, tarihimizi sadece osmanlı sanıyor. üstüne bizleri ingiliz, amerikalı olmakla suçluyorlar.