wispymoon yazar profili

en sinir olduğum, herkesi uyandır ama kendi horul horul uyur.

her şey bir değişim içerisinde değişmeyen tek şey zaman bundan dolayı eski tat almak veya alamamak kişiye bağlı herkes olduğu zamanda yaşamayı haz almayı bilmeli geriye dönüş imkansız.

anlam karmaşası, hissizlik derken bir çok duyguyu yaşarım ve genellikle de o esnada dinlemekten zevk aldığım tek şarkı insan dertli olunca-bergen

en az 30 dk vardır çıkmaya

seni seviyorum

daraldığında, hiç bir şey hissetmediğinde ve kimse seni anlamadığında aklına düşen kötü bir düşünce.

arkadaşlarımla olduğum her yerde kendimi kaybederim ve ne yaptığımı bilmem her türlü çılgınlığı ve deliliği yaparız. bu kafamızı dağıtmanın bir yolu yargılamayın..

başıboş derken üzerimize yüklenen sorumlulukları yapmamak mı yoksa kendi halinde tek başına dolaşmak mı? her kelime onlara yüklediğimiz anlama göre değişiyor ve ben bu kelimeye insanın varoluşunu anlamlandırma çabası olarak görüyorum.

bu zamanda o kadar azaldı ki eli yüzü düzgün insan bulabilmek ya da olabilmek çok ama çok zorlaştı.

kulaklığını takıp insan kalabalığının arasından sıyrılmak ve metroya binmek diyebilirim.

verilen emekler hep boşa çıkmaz mı zaten, çok da umursamamak lazım boşa mı çıktı boş ver hayat devam ediyor. önüne bak.

ne hasta bekler sabahı
ne taze ölüyü mezar
ne de şeytan bir günahı
seni beklediğim kadar

geçti istemem gelmeni
yokluğunda buldum seni
bırak vehmimde gölgeni
gelme artık neye yarar

necip fazıl kısakürek

ben istediğim kadar iyi gelebilir, ben zaten kendime iyi geliyorum bi başkasına gerek kalmıyor.

başta kendimden nefret ediyordum hep bi zamanda olmak ve kalbimi nefret duygusuyla karartıp hâla hayatımda olmasına izin verdiğim için nefret bütün bedenimi ele geçirmişti hayattan hiç bir şekilde zevk alamıyor yaşanan her güzel şeyde kendi içimde fırtınalar koparken yapmacık bir gülümseme bırakıyordum. bu zamana kadar insanların benim hakkında ne düşündüğümü düşünmekle geçti hayatım. bundan sonrası için ben kendimde bir dönüm noktası yaratmaya karar verdim. kendimden başkası beni düşünmez ve sevemez de o insanları içimden atmaya ve kendim için tertemiz yepyeni bir sayfa açmaya karar verme aşamasındayım. hâla zorluklar ayaklarıma prangalar vurulmuş gibi peşimi bırakmıyor ben onları kovmaya çalıştıkça bana daha da çok zorluk çıkartıyor bende onlarla yaşamayı öğrendim. yaşayamadığım her anın dakikanın acısını o insanlardan çıkarmaya and içtim ve hep daha iyi şeyler olması içinde dua edicem.

ağlıyorsam yaşıyorum

her defasında kendimi anlatmak isterken ağlamaktan nefret ediyorum çok yoruldum zehir içirip ölsem daha mutlu olurdum herhalde bu hayatta ölüp gitmeyi kaç kez düşündüm kaç kez kendimi parçaladım içimi kim gördü bu zamana kadar hep bu davranışlarım ölmek istememdendi ne vardı da bir kere öpüp koklayıp sarıp sarmalasaydın deseydim ki arkamda dağ gibi duruyor ama ben sana her adım attığımda seni her affetmeye çalıştığımda güvenimi boşa çıkardın neden ya neden ne yaptım ki sana bunca yıl sana katlandım ömrüm ziyan oldu çocukluğum gençliğim hayatımın en özel ve güzel yıllarını mahvettin ben seni yine affetmeye çalışsam da çocukluğum seni asla ama asla affetmicek allah şahidim olsun bu dünyamı yaktın sen benim bu yaptıklarının hepsini ve pişmanlığını yaşamadan ölme ne bu dünyada ne de öteki tarafta ve son söz olarak çok değerli bir cümle bırakmak istiyorum tanrım kötü kullarını sen affetsen ben affetmem.

konuşmaktan kastımız ne ki bizim neye göre iletişim kuruyoruz hangi insan birileriyle samimi bir şekilde içten konuşabilir konuştuklarımızı anlamayan insanlarla konuşmanın ne anlamı var ki konuşacak hiç kimsemiz olmasın daha iyi ben kendi kendime problemlerime çözümde bulurum mutluluklarımı da kendim yaşarım bu kadar basit illa birisinin olmasına gerek yok

off keşkee şöyle bir de dondurma havuzu hem yüzüceksin hem yiceksin misss vişneli ve kakaolu olsaa fena olmaz birde yanına frambuazlı cheescake ölürümm ölürümm

koca bir cehalet, iğreniyorum.