yolanthe yazar profili

zamanında amerika'nın en ünlü seri katillerinden biri olan jeffrey dahmer'in biyografi dizisi.
çocukluğundan yetişkinliğine, ilk cinayetinden sonuncusuna kadar işlenen bu dizi de cinayetleri nasıl işlediği, aile hayatı ve insanları nasıl kandırdığına şahit oluyoruz.
dönemin azizliği midir bilinmez ama o kadar kişiyi kandırmak bu kadar kolay mıydı cidden? onun dışında bence aşırı dikkatsiz ve umarsız bir seri katil kendisi.

evinden gelen kokular, tavırları zaten bir bit yeniği olduğunu belli ediyor ama kurbanlar ya çok kör ya da böyle bir şeyin olabileceği akıllarına gelmiyor. dediğim gibi zamanın azizliği belkide. büyüklerimiz o dönemin bu dönemden daha iyi ve güvenilir olduğunu söylüyorlar. insanlar yabancı birilerine daha kolay güvenebiliyorlardı demekki. yine de adamda bir farklılık olduğunu ve onun tehlikeli olduğunu düşünen yan komşusu polisleri çoğu kez aramasına rağmen polisler kulak bile asmıyorlar bu da tabi katilimizin ekmeğine yağ sürülüyor demek.

jeffrey'i seri katil olmaya iten asıl sebep neydi bilmiyoruz. annesi ona hamileyken mi, geçirdiği ameliyat sonucu mu, ailesinin sürekli kavgalı ve ona karşı ilgisiz oluşu mu yoksa bu tamamıyla içgüdüsel bir şey mi bilmiyoruz fakat sebebi ne olursa olsun bu yaptıklarını haklı çıkarmıyor ve o da bunun farkında.

7. bölüme kadar dizi su gibi akıp gidiyor ama ondan sonra baya sıkıcı geldi ve 1.5x hızda bitirdim. kendisi hapse girdikten sonra ona gelen hayran mektuplarınında hastalıklı zihinler olduğunu düşünüyorum tıpkı hitler'i destekleyenler gibi. neyse, izlenir mi izlenir. kanlı veya vahşet sahneler olacağını düşünsemde bunlar yoktu izleyeceklere duyurulur.
puanım 7/10

başımıza gelenleri kontrol edemeyiz. ama başımıza gelen­leri nasıl yorumladığımızı ve nasıl tepki gösterdiğimizi her zaman kontrol edebiliriz.

başlamadan önce belirtmeliyim ki hayatımda hiç kişisel gelişim kitabı okumadım. okumaktan da kaçındım. çünkü sürekli pozitif olun, daima iyi olun gibi saçmalıkları kaldıracak vaktim yok. bu dünyada yaşıyorsak acı da var ıstırap da. bu kitaba arkadaşımın önerisiyle başladım ve acının da ıstırabın da aslında hayatımız için acı ama yine de bizi güçlü kılacak şeyler olduğunu öğrendim. içerisindeki feyz almamız gereken hikayelerin olması da bu kitabın dediklerini yapmam konusunda inancımı daha da arttırıyor. içerisinde mükemmel olun, en iyisini hayal edin, çok çalışın gibi şeyler de yok. aslında mükemmeliyet peşinde koşarken, her şeyin en iyisi olması için çabalarken harcadığımız vaktin değmeyeceğini gösteriyor bizlere. bu kitap hiçbir şeyi kafaya takmamayı değil gerekli olanları kafaya takmamız hakkında bilgiler sunuyor zira kitabında dediği gibi hiçbir şeyi kafaya takmamakta aslında bir kafaya takma biçimi. gerçekten de hayatımda uygulayacağım bazı noktalar oldu.

kitaba bir bakın derim. eminim içerisinde kendinize pay çıkaracağınız yer olacaktır. iyi okumalar diliyorum.