dahmer

netflix'te yayınlanan yeni suç dizisi.



başrolde evan peters var. çocuksu ve masum tipi, beyaz olması ve melek yüzüyle tam bi belgesel/suç başrolü olacak karakter. diziden çok umutluyum. netflix'in suç belgeseller aşırı iyi.

jeffrey dahmer başlığında karaktere dair daha fazla bilgi var.

2022 yapımı netflix suç dizisi.

an itibariyle açıp 12 dakika dayabildim. seri katilin dramı nedir bilmem ama belli ki bol bol kan var dizide ve ben bu kadar kanlı cinayet izlemeye tahammül edemiyorum. içine alamadı beni ve sonuçta da kapattım sonsuzluğa. ayrıca o evin kokusu burnuma geldi yahu, off çekilmez bir saat.

yeni diziyi izlemedim de 2 filmini izledim bu elemanın. seri katiller arasında en mutlu mesut ailesi olandır aslında malum ailevi problemleri olmuştur da küçükken anne baba tacizi gibi şeyler yaşamamış ancak annesi zor bir doğum yaşadığından hafif otistik tavırlı sosyopat-psikopat birine evrilmiş zamanla ve kanımca gözlüklü psikopat tiplemeleri de bu elemandan gelmektedir dahmer sendromuyla beraber. asosyal bir kişiymiş gibi görünüp gittiği yerlerde(gay barlar falan) gözüne kestirdiği heriflere içki ikram edip onları bayıltarak taciz etmesiyle meşhur olup evine davet ettiği çoğu elemanı da uyuşturup önce tecavüz ederek öldürmüş hatta yemiş ve üzerinde tuhaf deneyler yapıp zombi yaratmaya da çalışmıştır.

genelde uzakdoğulu tiplere ilgisi olan jeffrey en sonunda yakalandığında müebbet nitelikli bir hapis cezası yiyip 2 sene sonra hapiste çıkan isyanda öldürülmüştür. dexter dizisindeki dexter abimizin kanımca ilham kaynağı olup da her ne kadar dahmer az popülerse ve pek "good looking" değilse dexter tam tersidir ve sadece kötüleri öldürmek üzere programlanmıştır.

my friend dahmer filminde psycho killer şarkısı mevcuttur.

dizi ve dahmer denen kişinin sapıklık ötesi eylemlerini bir noktaya kadar anlayabilirim. ancak, bu adama hayranlık duyulmasını, hayranları tarafından çizgi romanının yapılmasını, kendisine ulusal kanalda konuşma imtiyazı verilmesini anlayamadım. olm bu diziyi yapanlar dahmer'den daha ruh hastası bence.

içimde kalan son mutluluk ve yaşama hevesinide öldürmesin diye izlemediğim seri. çok merak etsem de bu tip yapımları izledikten sonra genelde daha depresif ve güvensiz hissediyorum o yüzden bizimle değilsin.

sadece iki bölüm izleyebildiğim belgesel tarzında fazlasıyla kan ve vahşetin olduğu dizi. midesi ve psikolojisi hassas olanlar bence kesinlikle izlememeli. diziyi izledikten sonra yemek bile yiyemiyorum o kadar kötüydü .

diziden önce konuyla ilgili stalker on youtube kanalının 3 bölümlük video serisini izledim. hayatını okudum. dahmer'in söylediklerini dinledim. dizinin 1. bölümünü izledim. gözüme çarpan detay "satanizm" kitabı oldu.

sararak dahi zor izlediğim bir yapım. tamam katili gerçeğine benzetirsiniz fakat kurbanların bu kadar benzeri oyuncular seçilmesinin amacı ne?

dizinin bana kattığı tek şey -ki şu an hatırlamıyorum bile terimi, pek katmamış gibi sanki- ölü beden ve organlarından haz almanın ve orgazm olmanın literatürdeki adı oldu. bunun dışında izlemek zaman kaybı lakin tabii ki izleyeceksiniz. suç dizileri neden çok izleniyor sanıyorsunuz :d farkında olmadığınız şiddet eğilimleriniz mi karşılanıyor acabaa¿

bir de, suçluyu aklamaya yönelik çok gayret gösterilmiş. sıkıcı.

bitirmenin döt istediği dizi. gerçekten yukarıda arkadaş da değinmiş, mahkeme salonunda gelip konuşan aileleri izledim. sahneler birebir aynı. hatta öyle ki insan diyor ki ulan acaba aileleri mi oynatmışlar. cümleler aynı. katil övülmüyor aslında.
hakkını veremeyecekseniz, ilgisizseniz çocuk yapmayın diyor dizi bence. anafikri bu.

çok sevdiğim oyuncu evan peters'dan soğumama vesile olan dizi. kendisi her zamanki gibi muazzam bir oyunculuk göstermiş, o kadar iyi oynamış ki adamdan harbi harbi soğudum yahu.

konusuna gelecek olarsak bildiğimiz gibi, psikopat katil jeffrey dahmer anlatılıyor. kendisinin küçüklüğüne bakıldığında oldukça acayip buldum. nasıl olabiliyor yahu? nasıl bir babası var bunun, beraber hayvan leşi kesip biçiyorlar falan. sizin yaptığınız aktiviteyi gondikliyeyim. harbi harbi içim kalktı ya.

ancak jeffrey'in çocukluktan psikopat olduğunu düşünmüyorum, kendisi kesinlikle doğuştan tuhaf, psikopat. yine de babasının aktivite adı altında öğrettiği yöntemleriyle kurbanlarına yaklaşmış herif.

ne anlıyoruz buradan? harbiden herkes çocuk sahibi olmamalı ya. o annesine ne demeli, evi terk ederken tüm hırsını jeffrey'den çıkardı, ağzına geleni saydı döktü herife. hahshs gülüyorum ama sinirden, acayip sinir bozucu bir diziydi.

zaten herifin cinayetlerine değinesim bile gelmiyor, vahşet üstüne vahşet. kurbanlarını uyuşturup tecavüz etmek mi dersin, öldürüp yemek mi dersin, asite atıp eritmek mi dersin her halt varmış pislikte.

dizinin akıcılığına gelirsek, akıcı falan değil dizi. zaten belgesel amaçlı yapılmış sanırım, gerçek yaşanan olayların çizgisinden çıkılmamış, bu oldukça güzeldi. izlerken sıkılıyorsunuz evet ancak her dakika bir hayret içersinde de oluyorsunuz.

evan senden soğudum güzel sevgilim. bu nasıl bir oyunculuk yahu, keşke bu kadar role girmeseydin ben seni her izlediğimde artık aklıma gözlüklü sayko hallerin gelecek. neyse efenim.

aaa bu arada unutmadan, american horror story dizisinde evan peters'ın jeffrey dahmer ile bir sahnesi vardı, hotel sezonunda. katiller ile beraber yemek yedikleri sahne. ne bileyim diyesim geldi bu bilgi de cebinizde dursun dostlar. sjsjja

seri katil jeffrey dahmer'in hikayesinin anlatıldığı 10 bölümlük netflix dizisi. 2. sezon ve 3. sezon onayını alınca ilerleyen bölümlerde başka seri katillere ve hayatlarına yer verileceği söyleniyor.

dahmer rolüne hayat veren evan peters'ın rahat hareketleri, soğukkanlılıkla cinayet işleyişi tüy ürpertici şekilde.

ilk bölümlerde çocukluğuna, aile yaşantısına, eğitim hayatına ve ilgi alanlarına yer verilse de adım adım büyüyen ve vahşileşen bir seri katile şahit oluyoruz. sonraki bölümlerde de okulu bırakması, cinsel eğilimini keşfetmesi, kendini alkole vermesi ve arzularını bastıramamasına izliyorsunuz. hayvan leşleri üzerindeki merakını babasının fitilmesi, düzensiz ve sorunlu aile hayatı, annesinin onu terkedişi, ailesinin baskıcı tutumları da bu seri katilin doğuşuna zemin hazırlıyor. katilimiz son derece nazik. kurbanlarına önce yavaş yavaş yaklaşıyor. erkeklere duyduğu ilgi onu durduramıyor. askerde öğrendiği uyuşturucu sayesinde kurbanlarını uyuşturuyor ve onlara zorla sahip oluyor. daha sonra da parçalara ayırıp bazılarının kafatasını saklıyor, bazılarının kalbini dondurucuda saklıyor, bazılarını ise gömüyor ya da kül haline gelecek şekilde nehre atıyor. kurbanlarının bazılarını da yiyor üstelik. 10 yılda 17'ye yakın kişiyi öldürdüğü düşünülüyor. o kadar cani ki bazılarının ölü ya da diri fotoğrafını çekip saklıyor.

onu yakalatıp hapse atılmasını sağlayan son kurbanı zenci eleman oluyor. 1. bölüm itibarıyla sizi etkisi altına alabilecek bir dizi. fakat bazı bölümler sırf 10 bölüm yayınladık demek için gereksiz uzatılmış . çok rahat çok profesyonel derler ya burada katilimiz profesyonelden ziyade aşırı rahat. cansız mankene de hallenmezsin be dahmer kuneri. bazı sahneler biraz rahatsız edici. yemek yerken izlemeyin. katilimizin, mezuniyet fotoğrafında dışlanmasına da bi tık üzüldüm.

diğer suç belgesellerine kıyasla izlenir mi? izlenir.

neşfiliks’in muhteşem dizisi. muhteşem dediysem , asıl muhteşem olan dahmer rolü için nokta atışı olan ve american horror story’nin yıldızı evan peters tabi ki. diziyi izlerken aynı zamanda dahmer belgeselini de izledim. muhteşem bir gözlemle yapılmış bir oyunculuktan bahsediyorum. bu rol,terziye diktirdiğimiz ceket gibi cuk oturmuş evan’ın üzerine.

dizi ünlü seri katil jeffrey dahmer’ın hayat hikayesine dayanan bir mini dizi. dizide çekimde kullanılan ve genelde bu tür yapımlara uyan sarı tonlarında ışıklandırma kullanılmış. bu da dizinin etkileyiciliğini bir tık arttırmış. olayları çok sulandırıp uzatmadan ama anlamını da koruyarak kısa bir yapım yapılmış. bu da bir oturuşta tüm bölümleri bitiritiyor. dizide sadece glenda’nın haddinden fazla gösterilmesi ve sürekli ‘benim binanda dahmer yaşıyordu’ diye her yerde söylemesinden sıkıldım. muhtemelen dizi oluşturulurken en büyük kaynaklardan biri o olduğu için *onun duygularına ve yaşadıklarına daha çok yer ayrılmış gibi geldi.

bilenler bilir, discovery id diye bir kanal var; o kanalda genelde cinayetler yayınlanır. bir ara müptelasıydım ve sürekli izlerdim. seri katil hayat hikayelerini de izledim defalarca. dahmer’ı onlardan ayıran büyük bir fark vardı: bana göre dahmer sosyopat değildi. diğerleri işledikleti cinayetleri suç olarak görmez ve kendilerini haklı görürken, dahmer bal gibi de suç olduğunu biliyordu hatta mahkemede son konuşmasında da bunu ifade etmişti.

dahmer’ı bu yola iten neydi peki? bence annesi. annesi ve babası ayrılıp annesi onu terk edince ve babası dahmer’ı annesiyle olduğunu sanıp arayıp sormamasıyla ergenlik döneminde ‘terk edilme’ duygusunu tatmıştı. bu nedenle de cinayetleri hep terk edilme korkusuyla olmuştu. onlardan bir parça alıp saklaması da hep yanlarında olma isteğinden kaynaklanıyordu. evet hastaydı ama bu hastalığı doğuştan değildi; yanlış ebeveynlerden kaynaklıydı. annesi güya sonradan intihara kalkmış falan, yemesin bizi . kadının zerre kadar kendini suçladığını sanmıyorum.

kısacası hem kurbanlar hem dahmer için trajik bir hayat hikayesi yansıtılmış. bir katil nasıl doğar? sorusunu da bu diziyle öğreniyoruz. iyi seyirler.

1960/1994 yılları arasında yaşamış ve 17 kişiyi öldüren amerikalı seri katil jeffrey dahmer'in hayatını, çocukluğunu, cinayetlerini konu edinen 10 bölümlük netflix dizisi.

çocukluğunda dışlanan, annesiyle anlaşamayan, sevilmediğini hisseden bir çocuk olarak konu ediniliyor jeffrey dahmer.
işlediği bütün cinayetlerin sebebinin anne sevgisi görememek olduğu düşünülebilir diziye bakıldığında.

gerçekten bir canavarı konu alan dizidir. çoğu seri katil gibi belli bir özelliği taşıyan insanları öldüren gerçek bir seri katilin hikayesi anlatıyor. eşcinsel erkekleri ve erkek çocuklarını hedef alan dahmer’in, çocukluk günleride önce annesi tarafından terk edilişini, sonra babası tarafından yalnız bırakılışını, cinayetlerine bağlıyor.

işin en ilginç yanı ise, arkasında bir çok kanıt bırakmış olmasına rağmen çok geç yakalanıyor olması. aynı apartmanda oturan, hatta kapı komşusu olan kadın tarafından defalarca şikayet edilmesine rağmen üstelik.

giderek daha da vahşileşen, öldürdüğü insanların kalbini yediği söylenen dahmer, yakalandıktan üç yıl sonra tutuklu bulunduğu tutukevinde, başka bir mahkum tarafından öldürülüyor.

buyrun size gerçek jeffrey dahmer ve katlettiği insanların yüzleri.

jeffrey dahmer, 1991 yılında yakalanarak seri cinayetler işlemekten suçlu bulunan bir amerikalı katil. dahmer'ın suçları, insanları öldürmenin yanı sıra, kurbanlarının cesetlerini de parçalara ayırması ve yemesiyle ilgili korkunç ayrıntılara sahip. bu olayların bir dizi olarak ele alınması, bazı insanlar tarafından ilgi çekici bulunabilir. ancak benim görüşüm, onun gibi acımasız bir katilin ön plana çıkarılmasının, hem kurbanlarının hem de ailelerinin acısını artırabileceğidir. dahmer'ın yaşadığı korkunç olaylar ve suçlar hakkında bilgi edinmek belki de önemlidir, ancak bunların dramatize edilmesi veya romantikleştirilmesi asla kabul edilemez. bu tür içeriklere maruz kalmadan önce kendinize karşı dürüst olup, ne kadarına dayanabileceğinizi ve izlemenin size zarar verip vermeyeceğini iyi düşünmeniz gerekiyor.

insan bazen olduğu gibi mi doğar yoksa canavara dönüşmek tamamen dışsal herhangi bir nedene bağlı tesadüfi mi gelişir diye düşündürttü. çünkü hayatında olağandışı veya ekstra kötü olan bir şey yok. günümüzdeki yaygın aileye sahip.ancak annesinin ona hamileyken ilaç kullanması, annesinden kendisine geçen ruh bozukluğu genleri ve sonrasında bence iyi bir eğitim, ilgi ve sevgi eksikliği dolayısıyla olmuş da olabilir. yani ya canavar doğulur ya da herhangi bir sebepten ötürü canavar olunabilir. olağanmış gibi.

önce “ en fazla ne olabilir ki” deyip belgeselini izlemiştim. tabii dehşete kapıldım. meğer bir de dizisi varmış, birkaç bölüm de onu izleyiverdim ama bitirmeye cesaret edemedim.
hatta bir sahne beni çok korkuttu rüyama bile girdi. şu afişteki lensli hali. kedimin gözleri kehribar, birkaç saat onun gözlerine bile bakamadım.

korku filmlerinden uzak duranlar hiç bulaşmasın, kurgu yaaa da diyemiyorsunuz haliyle. sonra benim gibi rüyada katillerden kaçmaya çalışmayın.

evan peters’ın rolünün hakkını verdiği beğenerek izlediğim belgesel-dizi.
evet diziyi çok beğendim ancak katili de anlamalıyız gibi bir fikirle hazırlanmış gibiydi. izlerken yapımın dahmer’a karşı bir sempati oluşturmaya çalıştığını düşündürdü bana ve bu vahşetin ardından adamın hayranlarının oluştuğu düşünülürse kurbanların aileleri açısından gerçekten hiç hoş bir durum değil.
ben kendimi -haklı olarak- dahmer’la değil kurbanların aileleriyle empati yaparken ve sinirlenirken buldum.

hiç sevgi görmediği dizi boyunca gülümsememesinden anlaşılan jeffrey dahmer'in cinayetlerini konu edinen 10 bölümlük netflix dizisi; 2022 yılında yayınlanmış ve başrolde/ evan peters
niecy nash
molly ringwald
michael learned
richard jenkins gibi isimler yer alıyor.

kendini öldüremediği için başkalarını öldürmeyi seçen birinin canavara dönüşünü izliyoruz.

dizi bittiğinde yeni bir tanım girerim, daha ikinci bölümdeyim. (bkz: swh)

bittiğinde nasıl eleştirmem gerektiğini çözemediğim bir yapım. çekimdeki kasveti ve olayları yansıtma biçimleri olarak bir bütün olarak bakarsak gayet başarılı, yansıtmak istediği o iğrenç duyguları evet çok güzel yansıtmış. sonuna kadar dayanabildim mi, evet dayanabildim. rahatsız oldum mu, evet oldum. amaç da buydu zaten. bir daha izler miyim… hayır. keşke izlemeseydim dedim mi. demedim ama bu ne a.. demiştim. artık beklentinize göre siz karar verin.