youllthankmelater yazar profili

evde hamburger yapmak diyince erasmus sürecinde çılgınlar gibi hamburger yapıp yanında bira ile gömmemiz aklıma gelir. evet gömmemiz! çünkü bir tane italyan kızcağız vardı aynı evde, biz arkadaşımla hunhanarca köfte pişirir, ekmekler, soğanlar, marullar havada uçuşurken, bu kızcağız elinde bir avokado ve moka potla gelir (akşam yemeği bu arada bu) yer giderdi. biz de kendimizi suçlu hissederek hamburgerlerimize gömülürdük. hey gidi..
bu ev yapımı hamburgerlere lezzet katan şey bence karamelize soğandır azizim.

belli ki adamcağız kendine temiz bir sayfa açmak için porno sitelerin yasaklı olduğu türkiye'ye gelmiş. ama ne bilsin vpn falan canım..
çok riskli durum düşman başına. mesela diyelim ki okulun insan kaynaklarında görevlisin, adamı görür görmez tanıyorsun, aaaa bu "her havzın dib aynır" da oynayan adam değil mi diyorsun. ama kime nasıl anlatacaksın durumu, demezler mi oo hocam siz de mi oralarda takılıyorsunuz. mecbur es geçersin durumu.
tanım: amaaann önce öğretmen derler, sonra beyefendi derler.

bu hastalıkla ilgili en rahatsız edici şeylerden biri gösterdiğin semptomlara göre bir ilaç önerilemiyor oluşu. oturup hastalığın kendi kendine geçmesini beklemek çok acayip. mesela sürekli kuru bir öksürük var, bir ilacı yok mudur bunun? ya da baş dönmesi, mide bulantısı, vb. belirtiler için.. oturup geçmesini bekliyorsun, işte bu kısmı çok kötü. çaresizlik duygusunu körüklemekte.

çelik - kontrbas
doğuş - saksı
ikilileri adeta bir rakı balık kadar meşhurdurlar.

türkiye'de akademinin aşağı çekilmesinin sebeplerinden biridir bu herbokologlar. hem her şeyi çok bilirler hem de hadi yap dediğinde kem küm ederler. her konu hakkında illa bir şey söyler bu gereksiz tipler. mesela çayın faydaları hakkında bir konuşma yapılıyordur. bu herbokolog der ki, evet çayı çay bardağında içmek gerekir. hadi ya sevgili herbokolog! bizi bu herkesin bildiği sikko bilgiyle aydınlattığın için sana gerçekten minettarız.
bir de bu tipler barış özcan'ın falan videolarını izleyip, oradan duydukları bilgileri ortamda satarak havalı gözükmeye çalışırlar. ya da konuyla alakasız bir bilgiyi aslında şöyle de bir şey var diyerek satmaya çalışırlar. ya bak sinirlerim zıpladı yine yeminle..

18 aralık 2021 tarihinde maalesef vefat etmiş olan mimardır. mimarlığa kattıkların için teşekkürler.
buradan

(bkz: reenkarnasyon)
hindistan gibi düşük yaşam standartlarına sahip ülkelerde yaygın olmasının sebebi olabilir. bir dahaki yaşantıma daha çok çalışıp isveç yazmayı düşünüyorum diyebiliyorlar böylelikle. bu fakir hayatını bir nevi mezuna kalmak olarak yorumlayabiliriz.

(bkz: yaman şakacısın delikanlı)

doğmadığım ama doyduğum şehir.
burada bir yere yürümelan ya da arabalan gidebilirsiniz.
bazen anlama anlarsınız ama kavrama kavrayamazsınız.
250 gramı ne kadar? diye sorduğunuzda 250 gram??!?? cevabı alabilirsiniz.
güzeldir, güzel..

bilindiği üzere whatsapp üzerinden haberleşme günümüzün en pratik yöntemlerinden bir haline geldi. haliyle iş yeri haberleşmeleri, dosya gönderimleri de bu kanalla gerçekleştirilebilmekte. sorun şu ki; örneğin çalışma arkadaşlarınızla kurulmuş olan 50 kişilik bir whatsapp grubu olduğunu varsayalım. bir dosya gönderdiğinizde veya bir bilgilendirme geçtiğinizde herkes "teşekkürler" yazmaya başlıyor. evet geleneksel iletişim sistemi içerisinde teşekkür etmek gayet nazik bir davranış. ancak konu whatsapp olunca defalarca teşekkür edilmesi ne kadar mantıklı diye düşünmeden edemiyor insan. böyle olunca önemli olan konu da üstlerde kalıyor.
bir de rica ederim deme zorunluluğunu da beraberinde getiriyor bu olay. bir yarım saat bekliyorsun mesela rica ederim yazmak için, sonra akabinde bir teşekkür daha geliyor. mecbur ona da cevap veriyorsun derken mevzu dallanıp budaklanıyor.
bilemiyorum artık trt üzerinden duyurular mı yapılır, resmi gazetede mi yayınlanır bu işin bir standarda bağlanması gerekir. mesela şöyle bir madde ilan edilebilir:
"whatsapp gruplarında yer alan herkes dosya paylaşımı veya bilgilendirme sonrası teşekkür etmiş sayılır. bunun ayrıyeten belirtilmesine gerek yoktur."

bu olay çocukken üzer, büyüyünce sevindirir.

(bkz: aralık sonu ocakbaşı)

ben de diyorum ki (bkz: eski türkiye) nereye gitti? ne ara kaçırdım mevzuyu, giderken beni niye götürmediniz sevgili kafacılar?

(bkz: haydi kalk ayağa yürü güneşe)

uşaklığı öğrenmemek gerektiğini gösteren fotoğraftır.

içinde altın ve gümüş rengi olanının ayrı bir havasının olduğu boya setidir. bir de içinden monami yapıştırması çıkardı, ne alakaysa:

konami tarafından piyasaya sürülmüş olan ve pes'in atası olarak nitelendirilebilecek oyundur. japon spiker "şutomis" gibi bir şey derdi de mis gibi şut çektim olarak yorumlardık onu.

buradan buyrun:

play station 1 ile (bkz: winning eleven) oynanan günlerden kalmadır.

halbuysa bu olay "e devlet ped başvurusu" üzerinden rahatlıkla halledilebilirdi. pedler siyah torba içerisine konulmalıdır ibaresi ile birlikte yasal izin belgesi gösterilerek alınabilirdi. bu ihtiyacın gerekliliğinin nasıl ispatlanacağına ilişkin mevzuya hiç girmiyorum.

kişilerin değil, sistemin sorgulanacağı bir karşılaştırma daha doğru olacaktır. eğitim sisteminde "öğretmek" fiilini geri planda bırakarak "öğrenmek" fiilini ön plana çıkarmak doğru olacaktır. kuşaklar, teknoloji, dünya değişmekte ancak eğitim sistemi sabit kalmaktadır. en temel eğitim sorunumuz da burada yatmaktadır.
öğrencinin kendi bilişsel sürecini kurgulayacağı bir model üzerine düşünülmelidir.