evrene olumlu mesaj yollamak

evrene olumlu mesaj yollayıp, güzel şeyler başına geleceğine inananlar söyler genellikle. ha ben inanmıyorum ama inanan varsa portakallandırabilir.

ben yolladım kara delik yuttu, o gün bugündür başım dertten kurtulmadı.

(bkz: evrene yollanan mesajların kenan evren'e gitmesi)

sanırım dilimle yollayıp, kalbimle yollayamıyorum ki hiç olumlu bir gelişme yok hayatımda.
etkisi ispatlanamamış bir eylem.

bana çok yavan gelen durumdur. zaten yapmak istediğiniz bir şey hakkında iyi düşünürseniz, onu gerçekleştirmek için daha çok çalışır ve büyük ihtimalle gerçekleştirirsiniz. yok negatif enerjiden arın, pozitif düşün pozitif olsun, bunlar bana fakir tesellisi gibi gelir.

evrene yolladığım mesajların datalarını allah alıyor.
önüme sadece istediklerimin reklamlarını getiriyor.

çalıştığını düşündüğüm bir olay lakin kendimi aptal gibi hissederim korkusuyla yapmıyorum.
bunlara inanmamak bizi zeki gösteriyor,tıpkı gözlük kullanmak gibi.

şu sıralar sinyallerde bir sorun var gitmiyor

türkiye'den giden yol kapalı, çıkmaz sokak.

yolladığımız mesajı alacağını sanmıyorum.

pozitif düşünüp dua ederek yapılabilir. evren de size olumlu mesajlar verecektir.

hicbir işe yaramasa bile en azından umut veren güzel günlere inandıran motivasyon

evren beni duyuyormusun yavrum? ben olumluyum ama sesimi iletemiyorum herhalde. heyyo?

evren daima evet der - darel rutherford.
okuyalım. ne bulursak okuyalım. yazılan herşey okunmaya değerdir. şeyma subaşı ve acun ünlüleri hariç.

panteist pagan inançtır.

insanın kendine ve evrene tapmasıdır maalesef. büyük bir hatadır.

şu yazımda bahsetmiştim:

emre1974tr.blogspot.com/201...

şu ara fazlasıyla yapıyorum hem evreni hem kendimi gazlıyorum. yazabilirim, yazıyorum, yazarım, yazarsın. çoğu gitti azı kaldı gibi.

hep yaptığım şey.
kötü de olsak,iyi diyelim iyi olalım.

nargile daha çok nargile abi lütfen.

hiç beceremediğim. sonucunu öğrenmem gereken ama biraz da zaman isteyen şeyler olursa neredeyse en kötü senaryoyu yapıştırıyorum hemen. yattı bizim iş moduna giriyorum. bir keresinde biri bana “sen niye daha gerçekleşmeyen olaylara bile üzülüyorsun hemen? azcık bekle istediğimiz gibi olmazsa zaten üzülür ağlarız gerekli görürsek. böyle yaparak üzülme seviyemizi 2’ye katlıyorsun” gibisinden bir şey dedi. şimdi etkileyici değil belki ama o an oha falan oldum. yaz bunu güzel laf demedim keşke deseydim. aklıma geliyo arada. benim tüm işler biraz zaman ve sabır isteyen cinsten, bazenleri stres hat safhada anksiyete pik seviyede olunca hatırlayıp olumlu düşünmeye çalışıyorum ve dolaylı yoldan psikolojik olarak da o düşünce kafamdan siliniyor. en sonunda yine de üzülsem de ne bileyim insan kendini böyle kandırmalı arada, yapmalı bunu.

şu an kendimi sen ne anlatıyon be abla gözünü seveyim be abi durumunda hissettim ama zaten buraya kadar okuyan çıkmaz. dolayısıyla boş yaptım evet ama tutamıyorum kendimi biri bu tanımı kapatmalı iyi akşamlar kapat kardeşim..