10 ağustos 2014 cumhurbaşkanlığı seçimleri

türkiye cumhuriyetinin 12. cumhurbaşkanını belirlemek için yapılmış seçimlerdir. bu seçimin en önemli özelliği cumhurbaşkanının daha önceden (ki burada bir istisna vardır) 1982 anayasasının kabulü ve kenan evren'in cumhurbaşkanlığının kabulü referandumu dışında cumhurbaşkanları tbmm içerisinde yapılan oylama sonucu seçilirken bu seçimden itibaren halk tarafından doğrudan yapılan seçimle belirlenmiş olmasıdır. bu kararın alınmasında bir önceki cumhurbaşkanı olan abdullah gül'ün seçilmesi sürecinde gerçekleşen 367 krizi, cumhuriyet mitingleri, e-muhtıra ve daha niceleri sayesinde meclis çoğunluğu elinde tutmasına rağmen istediği cumhurbaşkanını belirleme konusunda yaşadığı zorluklar gibi bir çok faktör geçerlidir.
gelelim seçime;
seçimin yapıldığı 2014 yılına girerken türkiye'de her zaman olduğu gibi yine kartlar dağıtılmış oldukça kaotik dönemler yaşanmıştı.
bir önceki yıl gerçekleşen gezi parkı eylemleri, cumhuriyet tarihinin en büyük sokak eylemlerinden biri olurken yılın sonuna doğru yaşanan akp-cemaat ayrılması da 17-25 aralık süreciyle kamuoyunun önünde açığa çıkmıştı. 2014 yılında yapılması planlanan iki seçim vardı. bunların ilki mart ayının sonundaki yerel seçimler ile beraber yazın yapılacak cumhurbaşkanlığı seçimiydi.
ak parti'nin 17-25 aralık sürecinde ortaya dökülen ses kayıtları, cemaat ayrışması ile beraber yaşanması ön görülen oy kayıpları ve gezi eylemleri sayesinde dinamizm kazanan bir muhalefet ile birleşince muhalefetin belirli bir kesiminde seçimler için umut oluşmuştu. cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinde yapılan yerel seçimler bu havada geçmiş, seçim bir çok noktada adeta iki adaylı seçimlere dönmüş istanbul'da mustafa sarıgül ile kadir topbaş, ankara'da mansur yavaş ile melih gökçek yarışmıştı. türkiye'nin en büyük ili ve başkentinde de zafer ankara'daki şaibelere rağmen ak parti olunca iktidar güç toparlamış ve yaklaşan cumhurbaşkanlığı seçimlerine yüksek motivasyon ile gidilmişti.
seçimde yarışacak adaylar büyük bir merak konusuyken ana muhalefet ile yavru muhalefet seçim ittifakı yapmış ve çatı aday konusunda anlaşmıştı. çatı adayın ismi ise ekmeleddin ihsanoğlu idi. kamuoyunda çok tanınmamış bir aday olması, muhafazakafar bir isim olması sebepleriyle kendi açımdan oldukça garipsediğim bir adaydı, dahası "ekmek için ekmeleddin" gibi içi boş halkta bir karşılık uyandıramayan bir aday tanıtımından sonra muhalefetin oy aldığı bir çok insan sandığa gitmeyecek, bu seçimden sonra açık açık olmasa da çatı adayın desteklediği her iki partinin destekçileri başarısızlığı diğer seçmenlerin katılmayışında bulup diğerini suçlayacaktı.
2 hafta sonrasında resmi olarak ikinci aday selahattin demirtaş olarak açıklanacaktı. söylenecek pek bir söz ve analize ihtiyaç duymayan bir adaylık demirtaş'ın cumhurbaşkanlığı adaylığı, muhalif insanlar kendilerine hitap etmeyen bir akparti adayı ve ihsanoğlu seçimine sıkıştırmaktan kurtaran demirtaş partisinin o zamana kadar %5- ile %6 civarlarında olan oy oranını neredeyse ikiye katlamıştı, daha sonrasındaki seçimlerde de hdp ilk kez parti olarak seçime katılıp barajı geçecekti.
cumhurbaşkanı olarak seçilecek isim erdoğan'ın adaylığı resmen en son açıklanan adaylıktı, bir çok kişi erdoğan'ın adaylığının partiye veda etmesi, parti üzerinde kontrolü kaybetme riskine karşılık almak istemeyeceğini ön görse de ön görüler yanılıyor, erdoğan seçimlere katılıyor ve ilk turda %51 ile kazanıp başbakanlık koltuğunu devredip partisinden istifa ediyordu.
küçük, minör partilerde bu 3 adaydan hangisini desteklemeyi uygun gördüğünü değerlendirip destek açıklaması yapıyordu.
seçimde chp'nin adayını beğenmeyen 6 chp vekili emine ülker tarhan'ı aday olarak gösterse de yeterli sayı bulunamamış tarhan aday olamamıştı.
süreci 2023 seçimlerine gidilen bu zamanlarda bana anlamlı gelen, türkiye siyasetinin sonraki 10 yılını temelden belirleyen bir seçim olduğuna inandığım 2014 seçimleri, erdoğanın ilk tur zaferi ortak adayın %38 oy alması ve demirtaşın doğu ve büyükşehirlerdeki oy oranlarıyla herkesi şaşkına çevirmesi ile bitmiş, erdoğan'ın balkon konuşmasında inlerine gireceğiz açıklaması ile yeni bir sürecin sert ve zor zamanların başladığını herkese bildirmişti.

türkiyedeki çoğu kişinin ekmeleddin ismini yeni duyduğu seçimdir.

emine ülker tarhan büyük popülarite yakalamıştı.

kim aday olsun anketlerini görünce ben tezgahı hemen çakozlamıştım. hem iktidar hem muhalefet medyasının anketlerinde, tüm potansiyel adayların, hatta hiçbir potansiyeli olmayan adayların bile isminden bahsederken emine ülker tarhanın anketlerde gözükmemesi ilginçti. mutlaka anketçiler sormuşlardır.
emine ülker tarhanın yüzde 70 oy ile kazanacağını görünce aydın dogrian, erdorian ve kemal kilixdarian üçlüsü toplanıp emine ülkeri siyasetin dışına itelemek icin güzel bir plan yapmış olmalılar.

önce son iki aya kadar adayı açıklamadılar, iki ay kala ekmelettini acikladilar emine ülker isyan ettiysede kurultay hazırlamak için yeterli zaman yoktu. ve chpnin asıl adayı tayyip bey seçimi kazandı , ekmelettinle emine ülker tarih oldu, bir taşla iki kuş vurdular.

yakın dönem türk tarihinde önemli bir süreç olan 10 ağustos 2014 yerel seçimleri, üç partinin* öne çıktığı seçim olmuştur. 10 ağustos 2014 yerel seçimleri'ni adalet ve kalkınma partisi'nin adayı recep tayyip erdoğan, yüzde 52 oy oranıyla kazanmıştır. bu süreç, aynı zamanda dersimli kemal'in ve devlet bahçeli'nin gerçek yüzünün ortaya çıktığı bir süreçtir. y-chp, mhp'nin oyununa gelerek ekmeleddin ihsanoğlu gibi ne idüğü belirsiz bir herifi aday göstererek hem kendi seçmenini sandığa küstürdü hem de ilgili seçimi kaybetti.
10 ağustos, aynı zamanda sevr antlaşması'nın 94. yıldönümüdür. işte, dış güçlerin kirli oyunu..