3 yıl üst üste sbs’ye girmiş nesil

en son giren 98’lilerdir. daha 11-12 yaşlarında sınav stresini yaşayan ve deneme tahtası olmuş nesildir.

ortaokul yılları bir yarış atından farksız geçmiş olan nesildir..

98li olarak içinde olduğum nesildir.

ben.

karpuz kabuğundan gemiler yapmak türkçe sorusu hâlâ aklımda. ilk kez sınavda duymuştum ve sınav boyunca aklımda "karpuz kabuğundan nasıl gemi yapılır la, iyi yüzer mi" soruları dolanmıştı. 470 yapmıştım bu sınavda ve en kötü sbs'mdi.

hatırlatmayın şu kara günleri..

nesil değil olsa olsa küçük bir topluluktur; zira sbs, iyiden iyiye bulamaç olmuş eğitim sistemi içerisinde bir nesli kapsayacak kadar dahi uzun ömürlü olamamıştır.

allahın belası sınavlar silsilesidir sbs. yine de oks saçmalığından yeğdir.

7. sınıfta 481 alarak kendi rekorumu kırmıştım. okul puanı denen saçmalık hep düşürmüştü puanlarımı. oysa özel okullar başta olmak üzere çeşitli okullarda 99 ortalamalar uçuşuyordu havada.

96 neslinin ilk denek olarak kullanıldığı sınav türü sbs. ah ne zamanlardı beni geri ışınlayın lütfen demek istiyorum.

95 doğumluyum biz iki yıl üst üste girmiştik sbs ile liseye ilk yerleşenler bizlerdik.

sonuncudan çıktığımda su şişesini hışımla yere nasıl fırlattığımı halen çok net hatırlıyorum. aynı sokağa gitsem suyun sıçradığı yerleri elimle işaretleyebilirim gibi geliyor. o zamanlar bana mantıklı bir sistem gibi geliyordu. şimdilerde her sene bu kadar stresin anlamı var mıydı diye düşünüyorum. neyse ki bir şekilde bugünlere* geldik. ayrıca başlığı açan yazar eminim efsane nesil* demek istemiştir.

küçük nesil.

(bkz: yazarların vereceği bir bilgiyle yaşını tahmin etmek)

bu sistemden sonra bir seneliğine denenen tek sbs sınavına girmiş biri olarak keşke ben de girebilseydim dediğim sistem. 3 senenin konuları bir anda sorulunca herkes bocalamıştı. sınav stresi yaşamayan biri olarak tercihim her sene sınava girmek olurdu.

çok güzel düşünülmüş ancak çok kötü uygulanmış bir sistemdi.
ama o günler en güzel günlerimdi diyebilirim.

girdik moruk. 369'lardan 230'lara kadar düştük hatta. bir kişi tanıyordum son sene sbs'si benden düşük olan o da geçen sene çakmak gazı çekerken öldü.

abim girmişti.
her yılları maratonla geçiyordu.

oyun oynaması gereken yaşlarda, okuldan çıkıp dershanelere giden ve sınav maratonuyla, iğrenç bir 3 yıl geçiren nesil

(bkz: yaş filtresi başlıkları)
1995 ve sonrasında doğanlardır.

üç yıl boyunca beyaz florasanlı dershane sınıflarında, etütlerde, hızlandırmalarda vakit öldürmüş nesil.
kurtulunamaz bir sistemdi. her sene sınava gir, bir sonraki yıl için burs kazan ve artık o dershaneye gitmek zorundasın. hafta sonların da dolu artık. haftada bir iki gün de okul çıkışı gideceksin.
ne için tüm bunlar ha hey hat ne için yo yo? 480 yerine 490 almak için mi bunca çaba?

dershane olayı üzerine yazmak lazım bi ara. okul gibi ama çok daha serbest bir ortam. serbest kıyafet var bi kere. öğretmenler nazi subayı gibi değil. çiğköfte partisi, bovling, paintball, yavşak matematik öğretmenleri, daha yavşak rehberlikçiler. ıyy. s.k gibi ortammış. derece sınıfları bi nebze daha iyiydi. güzel ve başarılı kızlar hep oradaydı. hocalar ekstra ilgi gösterirdi, daha düzgün davranırlardı, saygı falan duyarlardı öğrenciye.

dershanelerin revaçta olduğu dönem, laik-dindar çatışmasının da net fakat gizliden yürütüldüğü bir dönemdi üstelik. apolitik gibi gözüken dershaneler vardı bir de. süper sosyoloji.

ya ne iğrenç dönemdi. bir de iyi alanları tahtaya çıkarırlardı utanmadan. ha şimdiye göre eğitimimiz daha iyiydi ama yine de çok kötü dönemlerdi.