acı değilmiş lan bu

çok acı olduğu söylenilen bir şeyi yediğinizde acıyı hissetmeden önce söylenilen ve geri dönüşü olmayan bir sözdür. bunu söyledikten sonra acıyı hissetseniz bile acı değilmiş lan bu! demeye devam edersiniz. fakat bir süre sonra kızaran suratınız ve dolan gözleriniz sizi ele verebilir.

(bkz: kafası sonradan geldi)

iki sene önce bir akşam yemeğinde ailecek otururken masaya o gün bir kase biber geldi. babam bir hafta önceki adana ziyaretinden yeni dönmüştü, masadaki biberden bir kilo kadar beraberinde getirmişti. herkes yabancı bir maddeymiş gibi bakıyordu kaseye, krdeşim bir ara yeltendi yemeye, diline dokundurdu, peçeteye tükürdü. "bence yemeyelim, çok acı bu" gibi bir şeyler geveledi. ben aldırmadım tabi, erkekliğimi belli edeceğim ya, attım bir tane ağzıma hiç düşünmeden. bütün yüzler bana döndü, "eee, acımıynış" diye sordular tek tek. ben çiğnemeye devam ederken daha biberin parçaları ağzımda oradan oraya dolaşırken "yooo" dedim, "neresi acı ki bunun". sonra yavaş yavaş yuttum parçalarını. birden bir sıcaklık hissetmeye başladım. taa midemden yemek boruma tırmandı, oradan bütün yüzümü ısıttı bu sıcaklık. bir bardak su istedim yan taraftan, bir dikişte içtim hepsini. kardeşim yine sordu "acı mı abi?" ben hiç istifimi bozmadan, yani bozmadığımı düşünerekten yanaklarıma yol açmış iki sıra gözyaşı eşliğinde, sesim de biraz çatallı cevap verdim: "hiç acı değil lan bu, neresi acı ki!"

ve acı arka plandan seslenir; tuvalette görüşürüz.

aynen kanka hiç acı değil canım yani a aa

genelde biber yenince soylenir, 5 saniye sonrasi husran.