ağır roman (film)

1996 yılı mustafa altıoklar'ın yönetmenliğini yaptığı metin kaçan'ın aynı adlı kitabından senaryoya çevrilmiş türk drama filmi.

aklımda her şeyden çok sado'non ''alem g.t olmuş'' repliği ile yer edinen filmin baş rollerinde okan bayülgen, müjde ar, mustafa uğurlu, savaş dinçel, küçük iskender ve burak sergen bulunmaktadır.

6 ocak 2013 tarihinde boğaz köprüsü'nden atlayarak intihar eden metin kaçan'ın yanılmıyorsam 1990 tarihli kitabı. mustafa altıoklar tarafından sinemaya aktarıldı. okan bayülgen'in 45 kiloluk hali ve konuşmuyor, şiir okurcasına replikleri, müjde ar'ın yaban ağzı, burak segen'in taşralı buna karşı mustafa uğurlu'nun meksika uyuşturucu baronu olmak ister gibi kabadayı hali vs vs. motif niyetine kenarda duran üçlünün okuduğu küçük iskender şiiri;

"savrulurken raconun kırmızı pelerini o zarif öfkeye,
zaman ki sana hasta oldu
incelikli haytasın

nüksederken mahallenin maşallahı eyvallahı
güzelleş be oğlum.

şimdilik ölümüne kadar hayattasın
şimdilik, ölümüne kadar hayattasın."

filmi 240p çekmişler sanırım. mustafa altıoklar niye film çeker? okan bayülgen niye oyunculuk yapar? halen çözebilmiş değilim.
eseri okumadım ne derece başarıyla sinemaya aktarıldığını bilmiyorum ama başarıyla aktarılmış olma imkanı yoktur.

evet an itibariyle tekrar izlediğim film...

kulağımda o müthiş müzikleriyle etkisinde olduğum, ilk fırsatta tekrar izleyeceğim filmlerden eşkiya kaldı.. hatta geçenlerde duvara karşı filmini déjà vu etkisinden sonra oturup izlemiştim, ertesi gün birol ünel vefat etti haberi :/

yandaki okulda istiklal marşı okunurken kavgaya ara verdikleri sahneyi hayranlikla izlediğim film. insan öyle bir şey beklemeyince çok şaşırıyor. ağır roman ismi de acayip uymuş filme.

edit: arkadaslar yanlis seromoni yapmisiz uyari uzerine fark ettim 10 kasım sireniymis. onun için duygulanmışım aslında.

bu film her ne kadar salih'in öyküsü olsa da filmi belirleyen karakter arap sado'dur. arap sado nasıl jilet niyazi'nin yetiştirmesi ise salih de arap sado'nun yetiştirmesidir. film aslında arap sado üzerinden kabadayılığın zamana yenildiğini artık delikanlılığın değil hayatta kalmanın önemli olduğunu bize gösterir. reis ve avanesi hayatta kalmak için devlet ve ülkücüler ile işbirliği yapıp komünist avına çıktığı gibi kendi halinde olan birçok insanı tufaya düşürüp hayatlarını ipotek altına da almışlardır. bu ise arap sado'nun (haliyle kabadayılığın) düsturlarına aykırıdır.


--! spoiler !--

filmin sonunda tina ve reis arasındaki;

-hep mi kötüler kazanacak bu hayatta
-ne yaparsın hayat bu
-bu sefer değil hep yek

--! spoiler !--

diyaloğu ile ne kadar bir nevi mafya(!) denen oluşumu film içinde sona erdirse de kabadayılık denen olgu zamana yenik düşmüş ve yerini mafyaya bırakmıştır.

türk sinemasında ses getiren bir filmdir, bu filmi çok sonra izlesem de şarkıların ezbere biliyordum çünkü cem karaca'nın kaseti bizim arabada sürekli çalardı. buradan

bu kasetin üzerine yanlışlıkla karışık yabancı kaydettiğimde çok üzülmüştüm. bir tarafı bir vurgun bu sevda diğer tarafında televole alarma çalıyordu. * buradan

1997 yılında vizyona girmiş bir türk filmi.
başrollerinde müjde ar, okan bayülgen , mustafa uğurlu, savaş dinçel, küçük iskender, zafer algöz , burak sergen, aysel gürel gibi usta isimlerin olduğunu görüyoruz . filmin senaryosu metin kaçan, yönetmen ve yapımcılığını ise mustafa altıoklar üstleniyor.

izlemek ve izlettirmek lazım.
müziğini de attila özdemiroğlu yapmıştır.

ağır bir film.neler yaşandı da neler görüldü de böyle bir senaryo çıktı ortaya merak ederim. insanin yaşamadan görmeden dusunemeyecegi pislik var mıdır bu kadar? küçük iskender'i de fena halde demet evgar'a benzetmistim bu filmde. anı kaldı ondan.

okan bayülgen ,aysel gürel,küçük iskender ve müjde ar gibi oyuncuların yer aldığı bir film. filmi izlerken hiçbir zaman sıkılmıyorsunuz ve istanbul'un arka sokaklarını oldukça iyi işlemiş olduğundan kendinizi o atmosferde hıssediyorsunuz. ımdb puanı 7,7 ve kesinlikle hak ediyor.

üzerine yüksek lisans tezi yazdığım eser.

alt kültür ve popüler kültür üzerinden hermeneutik yöntem ile incelemesini yaptığım, bunu yaparken de bolca eleştirel teori'den başka bir adıyla da frankfurt okulu'ndan bolca söz ettiğim bir tez olmuştu. ama ne yazık ki yüksek lisans kaydım silindiği için herhangi bir yerde bu çalışma yayınlanmadı.

yeraltı edebiyatı ile çok haşır neşir olmamama ve arabesk bir bünyem olmamasına karşın bazı söz ve saheneleri akılda hoş bir yer tutmaya devam eden filmdir. bunda hoşlanılan kızın etkisi var mıdır denilecek olursa, evet vardır...

istanbul kanatlarımın altında filminin yönetmeni mustafa altıoklar'ın kariyerinin üçüncü uzun metrajlı filmi. yönetmen, bu filmde zengin bir oyuncu ekibi ile çalışmış. metin kaçan' ın aynı isimli romanından uyarlanan film, kolera sokağı sakinlerinin 1970'li yıllardaki hayatlarından kesitleri ve berber ali' nin ailesini beladan uzak tutma çabasını konu ediniyor.

metin kaçan'ın aynı adlı romanından uyarlanan, mustafa altıoklar yönetmenliğinde çekilen, 1997 yılında vizyona giren film. yeraltı sineması türünün en gerçek filmlerinden. hele müzikleri şahane. felsefesi olan filmlerden. izledikten sonra anlamsızca bir boşluğa düşürüyor, düşündürüyor.
(bkz: madde mi ağır mana mı)
şu şaheser eşliğinde tanımımıza spoiler ibaresi altında devam edelim balım;




bi de zafer algöz'ün filmle ilgili minik anılarını paylaştığı çok eğlenceli bi video var, izlemenizi öneririm.

madde mi ağır mana mi? her hayatın bir ağırlığı var senin ki kaça tartiyor? sadece bu iki soru için bile izlenebilir türk işi sinema filmi. bir soru ile memleketi anlat desen sorulacak sorudur, madde mi mana mi sorusu. gerçi biraz abartılı da gelebilir bu söylediğim ama bakım umurumda mı? hiç sanmıyorum dostlar.

vizyona girdiğinde kadıköy rex sinemasında izlemiştim. o kadar çok etkisinde kaldım ki; bir hafta boyunca export marlboro içmiştim. bir mahalle delikanlısı edalarıyla sağa sola sert bakışlar atmıştım. harika bir filmdir.

sonrası soft başlayıp baya cam kesikleriyle ilerleyen bir seks öyküsü. bir de tinayı kim s...ek meselesi. reisin dediği gibi "fena bitirim olacaktı ama karıya kaptırdı kendini"

inanılmaz şekilde ülkenin son 20 seneki gündemini anlatan yapım. kötü çekilmiş güzel konulu film. malum mustafa altıoklar gibi biri yerine daha iyi biri çekebilirmiş. küçük iskender'in götüne bıçak saplamaktadır mahalle delikanlısı okancık.. müjde ar gene her zamanki fahişe rolünü güzel sergilemiştir. filmde nedense en aklımda kalan sahne berber çırağının traş etme antremanı olan; balona traş köpüğü sürüp onu patlatmadan traş etmeye çalışması olmuştur. sırf merak edip kendi berberime de bunu sormuşumdur ama böyle bir şey yapmamış.

kaç kere izlediğimi bilmediğim 1996 yapımlı mustafa altıoklar filmi.

başta küçük iskender için izlemiştim, hazine değerindeydi benim için bu film, sırf o var diye. hâlâ hazine değerinde.

ne kadar izlersem izleyeyim çözemiyorum çünkü. o ânâ gidip o film çekilirken orada olmak, karakterlere soru sormak istiyorum ama zaman yumruk gibi iniyor suratıma, hâlâ izlenen tarlabaşı kokan film. ^^

salih mahallenin delikanlısıdır, berber ali'nin oğludur. okan bayülgen'in 45 kilo olduğu zamanlar^^
tina'ya görür görmez vurulur, tina ise bir hayat kadınıdır. oraya taşınır.
mahalle tam bir suç makinesidir. belli başlı raconlar vardır. kabadayılar vardır. haplanmayı hayatı çözmek sanan insanlar...
tina ve salih birbirlerine aşık olurlar. reis de tina'dan hoşlanır ancak aşkın racona ters olduğunu düşünür. salih ise aşık olur, racona ters olduğunu bile bile. herkesten farkı budur.
dışlanma pahasına kimsenin sevmediği birine aşık olur...

aynı zamanda ölüme, eşcinselliğe, madde kullanımına da dikkat çeker film. karakter orhan/ küçük iskender gaydir. gerçekte olduğu gibi.

okan bayülgen'in küçük iskender'in gay olduğunu öğrendikten sonra uyarmak için arabaya bindirir.

hatasız kul olmaz çalar...(bkz: swh)

filmde en duygulandığım sahne salih'in çatıda oje kokladığı ve küçük iskender'in hep yalnız olduğu sahneler...



filmin müziklerini atilla özdemiroğlu yapmıştır.

ağır roman yönetmenliğini mustafa altınoklar'ın yaptığı 1997 yapım bir film. benim açımdan izlemesi zor bir film oldu. hikaye akışı ve bu kadar +18 bir filmde annemin çevir ben de izleyeyim diye tutturması beni zorlayan taraflarındandı*
filmimizin afişinde “her gün, her yerde bu oyun oynanıyor, bu roman yaşanıyor.” cümlesi var. bu yazı "tamam güzel ama hikaye klişe değil mi yaa" demeye bırakmadan cevabımızı veriyor gibi. klişe olsun olmasın bu hikaye her an her yerde yaşanmakta ve biz yaşanmışı anlatıyoruz diyor olabilir. hakkı da vardır.
hikayemiz gülünç duruma düşen yeni yetme bir gençle başlayıp mahalle kabadayısı olmuş yine bu gençle son buluyor. yani bir gencin delikanlılık hikâyesi. erkek olma sürecinin kirli sokaklarda yozlaşmış bir hikayesi de desek yeridir bence. çok deşilecek tarafları var fakat ben henüz kendimi bunu yapabilecek seviyede hissetmiyorum. ve de ben bu hikayeyi biraz dağınık buldum. muhtemelen romandan uyarlandığı için diye düşünüyorum. geniş bir roman örgüsünü 2 saatlik bir anlatıma sığdırmak kolay olmasa gerek.

ben neden izledim bu filmi onu anlatayım size. canım muhteşem ezgilerle dolu mahalle arasında geçen sıcak ve eski bir türk filmi izlemek istemişti. ve istediğimi de bulmuş oldum. filme sıcaklığı roman hayatı, müzikleri ve tarlabaşı sokakları katmış diyebilirim.*izlerken ateş başında göbek atan insanların arasında olmak istedim:) roman müziği bambaşka bir dünya. istanbul ezgileriyle ve manzaralarıyla dolu yine eski ve sıcak bir türk filmi izlemek isteyecek olursanız gideceğiniz kapı tekrar mustafa altınoklar'ın kapısı olmalı diye düşünüyorum. istanbul kanatlarımın altında böyle hissettiren çok beğendiğim bir film.

filme dönecek olursak okan bayülgen ve müjde ar gibi tanıdık yüzler; küçük iskender ve aysel gürel gibi ise beklenmedik yüzler vardı. müjde ar'ın aysel gürel'in kızı olduğu magazinsel bilgiyi eksik etmeyelim. zafer algöz'de fazlasıyla renk katmış. oyunculara ve oyunculuklara diyecek söz yok ama hikaye beni alıp götüremedi. yine de istanbulun arka sokaklarının derinliğini, karmaşasını, kaosunu iyi bir görsellikle yansıttığı için özellikle de muhteşem müzikleri için izlemekten pişman olmadığım bir filmdi.